Γράφει ο
Ιωάννης Γ. Κουλούρης

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα μέτρα που περιέχει το νέο μνημόνιο είναι σκληρά για ορισμένες κατηγορίες πολιτών. Δεν υπάρχει επίσης αμφιβολία ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ  έκανε στην οικονομία και στη χώρα μεγαλύτερο κακό από ότι οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στα προηγούμενα πέντε χρόνια των μνημονίων. 

Όμως τα νέα μέτρα είναι πολύ δικαιότερα από τα προηγούμενα γιατί πλήττουν κυρίως κατηγορίες πολιτών που ελάχιστα ή καθόλου δεν είχαν θιγεί από τα προηγούμενα.

Εάν τα μέτρα αυτά είχαν παρθεί από την αρχή των μνημονίων, και αυτά θα ήταν ηπιότερα, αλλά και τα οριζόντια, ανήθικα και παράνομα μέτρα που είχαν επιβληθεί κυρίως στη μικρομεσαία τάξη των συνταξιούχων και των μισθωτών θα ήταν επίσης δικαιότερα και ηπιότερα, και η χώρα θα είχε εξέλθει από τα μνημόνια εδώ και τρία χρόνια. 

Όμως τα νέα μέτρα ήταν αδύνατο να ληφθούν από τις τότε κυβερνήσεις, αφενός γιατί  αυτές δεν μπορούσαν να αντέξουν  το λεγόμενο πολιτικό κόστος, και αφετέρου θα συναντούσαν τη λυσσαλέα αντίδραση των συντεχνιών και των κομμάτων τύπου ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι η μικρομεσαία τάξη των  συνταξιούχων και των μισθωτών  φτωχοποιήθηκε, η οικονομία περιέπεσε σε κατάσταση μεγάλης ύφεσης, η μικρομεσαία τάξη των επαγγελματιών σχεδόν εξαφανίστηκε, και η ανεργία στον ιδιωτικό τομέα ανέβηκε σε τραγικά επίπεδα. 

Το κρίσιμο θέμα όμως σήμερα δεν είναι η παρελθοντολογία και ο καταλογισμός ευθυνών, αλλά το άμεσο μέλλον, και ευτυχώς μέσα σε αυτή  την περιπέτεια υπάρχουν  και ορισμένα καλά. 

Το ένα είναι ότι πήραμε όλοι, και ελπίζω και οι πολιτικοί, ένα καλό μάθημα. Το μάθημα είναι ότι η χώρα δεν μπορεί να προκόψει με συνθήματα και υποσχέσεις, αλλά με σοβαρό προγραμματισμό και εφαρμογή δίκαιων και αποτελεσματικών μεταρρυθμίσεων και μέτρων. 

Το άλλο καλό είναι  ότι μπορούμε να ψηφίζουμε δίκαια μέτρα χωρίς να βαρύνεται κανείς με το πολιτικό κόστος. Γιατί η μεν κυβέρνηση θα το καταλογίζει στην αντιπολίτευση που ψήφισε και αυτή τα μέτρα, η δε αντιπολίτευση στην κυβέρνηση που τα εισηγήθηκε. 

Με γνώμονα τα παραπάνω θα πρέπει η κυβέρνηση να αφήσει την επίλυση των εσωκομματικών της θεμάτων και τις ιδέες για ψήφους εμπιστοσύνης και εκλογές και να κυβερνήσει τη χώρα μέχρι να σταθεροποιηθεί η κατάσταση. Κανείς δεν πρόκειται να αναλάβει πρωτοβουλία να τη ρίξει και τα νομοσχέδιά της που αφορούν στην υλοποίηση του μνημονίου θα ψηφίζονται με αυξημένες πλειοψηφίες. Γιατί εάν οι εκλογές της 25^ης Ιανουαρίου ήταν έγκλημα, τυχόν νέες εκλογές θα είναι αυτοκτονία και για όποιον τις προκαλέσει και για τη χώρα. Εννοείται βέβαια ότι δεν θα εκμεταλλευθεί την ανοχή της αντιπολίτευσης για να φέρει νομοσχέδια σαν αυτό της ιθαγένειας ή άλλα παρόμοια. 

Η αντιπολίτευση πάλι θα πρέπει να σταματήσει να προειδοποιεί και να απειλεί την κυβέρνηση, και να κάνει εποικοδομητικές παρατηρήσεις και προτάσεις.

Στο διάστημα μέχρι να σταθεροποιηθεί η οικονομική κατάσταση της χώρας θα πρέπει όλα τα κόμματα να καταρτίσουν ολοκληρωμένα προγράμματα με βάση τα οποία να κατέλθουν στις επόμενες εκλογές οι οποίες θα γίνουν στον κατάλληλο χρόνο.

Προσωπικά, παρότι δεν ανήκω ούτε έχω σκοπό να κάνω κάποιο κόμμα, έχω προ πολλού εκπονήσει ολοκληρωμένο πρόγραμμα διακυβέρνησης,  το οποίο βασίζεται στην αρχή της αξιοκρατίας και πιστεύω ότι δίνει λύση στα προβλήματα της χώρας.

Το πρόγραμμα αυτό πρόσφατα εξέδωσα σε βιβλίο με τίτλο «Αξιοκρατική Πολιτεία», το οποίο μάλιστα παρέδωσα ιδιοχείρως στα γραφεία των αρχηγών των κομμάτων της Βουλής. Με βάση τις αρχές του βιβλίου αυτού έχω κάνει και όλη την αρθρογραφία μου που έχει φιλοξενηθεί στην εφημερίδα αυτή και όση θα κάνω στο μέλλον, θετική ή αρνητική ως προς τις πράξεις του πολιτικού κατεστημένου.

Στο βιβλίο μεταξύ άλλων υπάρχει και λεπτομερής πρόταση για το ενδεδειγμένο σύστημα διεξαγωγής των εκλογών, το οποίο θα πρέπει άμεσα, από τις προσεχείς εκλογές, να αντικαταστήσει το υπάρχον άδικο και αντιδημοκρατικό σύστημα. 

Οποιοσδήποτε μπορεί να αντλήσει και χρησιμοποιήσει όσα αναφέρονται στο βιβλίο μου αυτό (εκδόσεις ΡΗΣΟΣ).

Τέλος πιστεύω ότι παράλληλα με την επίλυση των οικονομικών θεμάτων της χώρας, και κατά απόλυτη προτεραιότητα, θα πρέπει όλοι να ασχοληθούν με το πρόβλημα των παράνομων μεταναστών που έχουν κατακλύσει τη χώρα και απειλούν να την υποδουλώσουν εκ των έσω, αφού δεν κατάφεραν μέχρι τώρα οι εχθροί της να το κάνουν εκ των έξω. 

Στο θέμα αυτό πιστεύω ότι πρέπει να ζητηθεί άμεσα η έμπρακτη εμπλοκή του ΟΗΕ, γιατί ούτε η χώρα μας αλλά ούτε και η Ευρώπη ολόκληρη μπορούν να επιλύσουν το θέμα κατά τρόπο που να μην απειληθούν η κοινωνική συνοχή των χωρών  και τα κοινωνικά δικαιώματα των μεταναστών.