ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ«Η σχολική τάξη ως ομάδα συνεργασίας, υποστήριξης και εμπιστοσύνης» Σεμινάρια για εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με στόχο την οργάνωση μιας σχολικής τάξης ώστε να γίνει ομάδα συνεργασίας, υποστήριξης και εμπιστοσύνης πραγματοποιεί από τον Ιανουάριο του 2013 το Κέντρο Έρευνας και Δράσης για την Ειρήνη (Κ.Ε.Δ.Ε).

Έτσι για την επίτευξη του παραπάνω στόχου οι συμμετέχοντες θα διαπραγματευτούν τα εξής ζητήματα:

• Οργάνωση και δομή της σχολικής τάξης ως ομάδας. Στάδια εξέλιξης μιας τάξης ως ομάδας.
• Ο ρόλος του εκπαιδευτικού και του μαθητή μέσα στην τάξη/ομάδα
• Η πρακτική οργάνωση μιας τάξης/ομάδας (εργασία με βιωματικές ασκήσεις, αποτελέσματα από κάθε άσκηση, αναγνώριση φάσεων εξέλιξης της τάξης/ομάδας κτλ.)
• Το ζήτημα των υποομάδων και ο τρόπος διαχείρισης
• Η αμφισβήτηση στο πρόσωπο του εκπαιδευτικού: Τρόποι αντιμετώπισης
• Ο τρόπος διαχείρισης της προσωπικής έκθεσης του εκπαιδευτικού μέσα στα πλαίσια της τάξης/ομάδας
• Η διαχείριση συγκρούσεων μέσα από την τάξη/ομάδα

Η ομάδα στόχου θα δουλέψει μέσα από το διάλογο, τις βιωματικές ασκήσεις,  το θεατρικό παιχνίδι (role-playing), την εστίαση στο σώμα, στη γλώσσα του σώματος και την μέθοδο της επικοινωνίας δίχως βία.

Τον συντονισμό των βιωματικών σεμιναρίων και συναντήσεων  θα έχει η Μαρία Ζάννη, Υποψήφια Διδάκτωρ Εγκληματολογίας, ΜΑ Εγκληματολογίας, Κοινωνική  Ανθρωπολόγος,  Σωματική Ψυχοθεραπεύτρια.

Ο πολύπλευρος ρόλος του σύγχρονου εκπαιδευτικού είναι αδιαμφισβήτητος. Εκτός από το ζήτημα της μετάδοσης γνώσεων είναι και ο αρχηγός μιας ομάδας που οφείλει να  συντονίσει,  να διοικήσει και  να κοινωνικοποιήσει.

Καλείται να οργανώσει και να δομήσει μια κοινωνική ομάδα, ώστε τα μέλη της να μπορέσουν να συνεργαστούν και να συνυπάρξουν ουσιαστικά. Με άλλα λόγια, να μετασχηματίσει την τάξη σε ομάδα.  Ομάδα συνεργασίας, εμπιστοσύνης, αλληλοϋποστήριξης.

Σε αυτή του την δράση έρχεται αντιμέτωπος με τρία βασικά ζητήματα, τα οποία καλείται να υπερβεί.

Καταρχήν, το πρώτο ζήτημα αφορά την εκπαίδευση που έχει λάβει. Παρόλο που η εκπαίδευση του προσφέρει πληθώρα θεωρητικών γνώσεων, η εφαρμοσμένη γνώση και, κυρίως αυτή του συντονιστή μιας ομάδας, είναι υποτυπώδης. Διαφαίνεται ότι δεν του έχει παρασχεθεί ταυτόχρονα η βιωματική  γνώση για το πώς δομείται μια ομάδα, οργανώνεται σε μάκρος και ολοκληρώνει τους στόχους της. Έχει πολλά εργαλεία, αλλά θεωρούμε ότι λείπει η εσωτερική σύνδεση μεταξύ τους. Επίσης, ενώ  η βιβλιογραφία είναι εκτενής σε σχέση με την οργάνωση μιας θεραπευτικής ομάδας, δεν είναι το ίδιο εκτενής για την ομάδα που πηγάζει μέσα από την σχολική τάξη, με αποτέλεσμα να μην λαμβάνονται υπ’ όψιν οι ιδιαιτερότητες του σχολικού πλαισίου.

Το δεύτερο ζήτημα που καλείται να υπερβεί είναι ο ίδιος του ο ρόλος. Από την μια, είναι αυτός που επιβάλλει κανόνες, βάζει βαθμούς, ενισχύει θετικά ή  αποδοκιμάζει την συμπεριφορά ενός μαθητή και από την άλλη οφείλει να οργανώσει την τάξη σε μια ομάδα που διαπνέεται από τις αρχές της  εμπιστοσύνης, της ισότητας, της διαφορετικότητας και της αλήθειας. Μπορεί στην αρχή της σχολικής ώρας να επιβάλλει μια αυστηρή τιμωρία, και στο τέλος της να μιλήσει για  τις έννοιες της ενσυναίσθησης και της διαφορετικότητας. Είναι ένας ρόλος πολυσχιδής που δεν μπορεί εύκολα να κινηθεί στα πλαίσια της ουδετερότητας και αυτό από μόνο του είναι ανασταλτικός παράγοντας για την εγκαθίδρυση  της σχολικής τάξης ως ομάδας.

Τρίτον καλείται σε αυτή την τάξη/ομάδα να αντιμετωπίσει και τον μαθητή, ο οποίος, σε αντίθεση με άλλες θεραπευτικές ομάδες,  πολλές φορές μπορεί να μην θέλει να βρίσκεται στο περιβάλλον του σχολείου και της τάξης. Αυτό είναι ένα στοιχείο που χρειάζεται να ληφθεί σοβαρά υπ’ όψιν για τον σχεδιασμό της τάξης ως ομάδας από τον εκπαιδευτικό.

Περισσότερες πληροφορίες: www.kede.org