Η «άλλη λύση» είναι η ανθρωπιστική καταστροφή Η κατάσταση είναι δραματική – αν και δεν έχει καμιά σχέση με την Αίγυπτο – αλλά το πρόβλημα παραμένει:

Όσες ομιλίες και αν εκφωνήσει ο Αλέξης Τσίπρας περιφερόμενος από (πρώην) προπύργιο σε προπύργιο του ΠΑΣΟΚ (από την Κρήτη στην Αχαΐα και έχει ο Θεός), εναλλακτική λύση που να μην είναι χειρότερη από τη σημερινή δεν φαίνεται να υπάρχει στον ορίζοντα.

Και δεν προκαλεί την παραμικρή έκπληξη η ειλικρίνεια του Ν. Βούτση, βάσει της οποίας, στην περίπτωση κατά την οποία θα σταματήσουμε να πληρώνουμε τα (κουρεμένα) χρέη του (φαύλου) παρελθόντος, θα υπάρξει ένα «κενό» με την Ελλάδα να… πέφτει μέσα.

Παραδέχονται δηλαδή εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ πως με το πού θα καταργηθεί το μνημόνιο και θα αρχίσει η αναδιαπραγμάτευση των δανειακών συμβάσεων, θα σταματήσει αμέσως η χρηματοδότηση και θα πρέπει να ζούμε με αυτά που παράγουμε.

Αν και κατά τη γνώμη μου δεν πρόκειται να υπάρξει κανένα διάστημα αναδιαπραγμάτευσης (διότι η διαπραγμάτευση απαιτεί περισσότερους του ενός και αν οι άλλοι δεν δεχθούν αυτή πάει περίπατο από την πρώτη στιγμή), ο ΣΥΡΙΖΑ μας λέει πως η χρονική περίοδος διαπραγματεύσεων που ονειρεύονται έχει υπολογιστεί σε πέντε με έξι μήνες και το κόστος της, επειδή η χώρα θα σταματήσει να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της, στα 4,2 δις ευρώ.

Μάλιστα.

Και τι θα κάνουμε σ’ αυτό το διάστημα – αν υποθέσουμε ότι θα υπάρξει και δεν έλθει ο ξαφνικός θάνατος;

Θα σταθούμε, λέει, στα πόδια μας με τους δικούς μας πόρους και αυτά που παράγουμε.

Και αν, λένε, χρειαστεί περισσότερος χρόνος «θα δούμε με τον λαό τι θα κάνουμε».

Αυτό το τελευταίο, είναι το μόνο βέβαιο.

Επειδή στη διάρκεια αυτού του «κενού», το «κενό» θα είναι πολύ μεγάλο, κάποιοι θα χρειαστεί να λογαριαστούν με τον λαό.

Στον οποίο λαό τώρα λένε πως μπορεί να σταθεί στα πόδια του για κάποιους μήνες, αλλά δεν του λένε τι θα γίνει μετά – αν και στα πόδια μας δεν μπορούμε να σταθούμε ούτε έναν μήνα.

Λένε στον λαό μόνο όσα του αρέσει (του λαού) να ακούει.

Κρύβουν, όμως, από τον λαό ότι «αυτά που παράγουμε» δεν υπάρχουν, διότι η πατρίδα μας στηρίζεται απολύτως στις εισαγωγές.

Δεν διαθέτει ούτε πρώτες ύλες, ούτε καύσιμα, ούτε φάρμακα.

Και προφανώς δεν πρόκειται να αποκτήσει αυτά τα αγαθά μέσα στους πέντε ή έξι μήνες του «κενού».

Αλλά χωρίς πρώτες ύλες δεν θα είμαστε σε θέση ούτε αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή να έχουμε – οπότε μάλλον θα λιμοκτονήσουμε από την πρώτη στιγμή.

Χωρίς καύσιμα θα ακινητοποιηθούν τα ασθενοφόρα μας, τα σκάφη του λιμενικού, τα αεροπλάνα που πετάνε στο Αιγαίο και αναχαιτίζουν τα τουρκικά που επιδίδονται σε συνεχείς παραβάσεις και παραβιάσεις.

Χωρίς φάρμακα θα υπάρξει πραγματική γενοκτονία. Πολύ περισσότερο που υπάρχουν φάρμακα, όπως αυτά του καρκίνου, που αν δεν χορηγηθούν άμεσα, είναι βέβαιο ότι ασθενείς οι οποίοι θα σώζονταν, θα εγκατέλειπαν πολύ σύντομα τον μάταιο τούτο κόσμο.

Επομένως, τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά από την απλοϊκή περιγραφή σύμφωνα με την οποία «θα ζήσουμε μερικούς μήνες με αυτά που έχουμε».

Διότι και ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ και δεν πρόκειται να αποκτήσουμε μέσα σε ένα εξάμηνο.

Επομένως, όταν ο κ. Τσίπρας είπε χθες στην Πάτρα πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να παίρνει δόσεις για να πληρώνει τους τοκογλύφους, διότι προτεραιότητά του είναι να στηρίξει «τις ανάγκες του λαού σε τροφή, σε ενέργεια, σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, σε αξιοπρέπεια», απλά δεν έλεγε την αλήθεια.

Διότι σε περίπτωση διακοπής της χρηματοδότησης, τίποτε από τα παραπάνω δεν θα εξασφαλιστεί – αφού θα σταματήσουν οι εισαγωγές – και θα οδηγηθούμε σε μια ανθρωπιστική καταστροφή.

Και μπορεί να είναι εν μέρει αλήθεια αυτό που ο κ. Τσίπρας και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ επαναλαμβάνουν, ότι δηλαδή παίρνουμε τις δόσεις για να αποπληρώνουμε τα παλαιά χρέη μας, αλλά και πάλι πρόκειται για την μισή αλήθεια που αποσκοπεί σε χάιδεμα αυτιών.

Διότι αν σταματήσουμε να αποπληρώνουμε τα χρέη μας, θα οδηγηθούμε σε στάση πληρωμών – οπότε δεν θα μπορούμε να εισάγουμε πρώτες ύλες, καύσιμα και φάρμακα.

Μάλιστα, ο κ. Τσίπρας είπε στην Πάτρα πως μόνο οι τόκοι που θα πληρώσουμε τα επόμενα τέσσερα χρόνια είναι 25 δις ευρώ.

Και αναφώνησε:

«Να, λοιπόν, τα λεφτά για την ανόρθωση. Να τα λεφτά για την ανασυγκρότηση. Να τα λεφτά για την ανάπτυξη. 25 δις που σε τέσσερα χρόνια θα ξαναβάλουν την Ελλάδα σε αναπτυξιακή τροχιά με τη κοινωνία όρθια, με το λαό κυρίαρχο»!

Στην πραγματικότητα, νάτο πάλι το χάιδεμα των αυτιών!

Διότι αυτά τα 25 δις των τόκων προέρχονται από τις δόσεις που μας δίνουν και τις οποίες θα σταματήσουν να μας δίνουν μόλις κάνουμε στάση πληρωμών!

Επομένως, πώς «να τα λεφτά»;

Με λίγα λόγια, ο επόμενος «λεφτά υπάρχουν» είναι πιο προχωρημένος από τον προηγούμενο:

Υπόσχεται τα λεφτά που θα… σταματήσουν να μας δίνουν!