Σάββατο
23 Νοεμβρίου 2024
23 Νοεμβρίου 2024
Ημερήσια ηλεκτρονική εφημερίδα, Αρ. φύλλου 5178
Μεγάλες οι οικονομικές απώλειες του 2011 λόγω φυσικών καταστροφών
Μέχρι πριν δεκαπέντε χρόνια περίπου κι ενώ ο απλός κόσμος έβλεπε πως κάτι δεν πήγαινε καλά με τα τερτίπια του καιρού, με τις καταρρακτώδεις βροχές και τις συνακόλουθες πλημμύρες, τους θερμούς χειμώνες και τους απανωτούς καύσωνες του καλοκαιριού, με τις καταστροφικές πυρκαγιές των δασών, με το χιονιά μέσα στην άνοιξη και με άλλα παρόμοια περίεργα, οι μετεωρολόγοι επαναλάμβαναν μονότονα ότι όλα αυτά ήταν απολύτως φυσιολογικά και να μην ανησυχούμε.
Μετά, σιγά-σιγά άρχισαν και οι μετεωρολόγοι να ανοίγονται κάπως και να μουρμουρίζουν ότι τέτοια καιρικά φαινόμενα ήταν μάλλον ασυνήθιστα. Σήμερα το λένε πλέον καθαρά και κανείς δεν αμφιβάλλει.
Ακόμα είναι άγνωστη η αιτία που προκαλεί τόσα πολλά ακραία καιρικά φαινόμενα, αν και η κοινή γνώμη και μέρος των επιστημόνων πιστεύουν ότι αυτό οφείλεται στην υπερβολική αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα λόγω της ρύπανσης που προκαλείται από την ανθρώπινη δραστηριότητα. Μια άλλη μερίδα επιστημόνων, μικρότερη αυτή, υποστηρίζει ότι τέτοιες αλλαγές του καιρού συμβαίνουν κατά περιόδους και δεν έχουν σχέση με τη ρύπανση που είναι ελάχιστη σε σύγκριση με το μέγεθος της Γης και της ατμόσφαιράς της.
Ο κόσμος πάντως το έχει πάρει απόφαση ότι το κλίμα έχει πια αλλάξει και ότι αποδώ και πέρα θα ξεσπούν κάθε χρόνο πολλές θεομηνίες που θα προκαλούν μεγάλες φυσικές καταστροφές. Όταν η τηλεόραση μάς δείχνει εικόνες από περιοχές φλεγόμενες ή βουτηγμένες στα νερά και τη λάσπη ή αποξηραμένες εντελώς ή κατεστραμμένες από τυφώνες ή σκεπασμένες από τεράστιους όγκους χιονιού, εμείς παρακολουθούμε σχεδόν απαθείς αυτή τη δυστυχία. Την έχουμε πια συνηθίσει. Το μόνο που κάνουμε είναι να ευχόμαστε σιωπηρά να μη μας τύχει κι εμάς κάτι τέτοιο.
Τον Ιούλιο του 1987 είχαμε πάντως κι εμείς εδώ μια παρόμοια εμπειρία, όταν λόγω του καύσωνα πέθαναν στην πρωτεύουσα γύρω στα χίλια άτομα και επικράτησε πανικός στα νοσοκομεία που δεν ήξεραν τι να κάνουν τόσους πολλούς νεκρούς. Τον Αύγουστο του 2003 η Γαλλία πέρασε την ίδια δοκιμασία με 11.000 νεκρούς εξαιτίας του καύσωνα.
Εμείς λοιπόν σιγά-σιγά συνηθίζουμε στα ακραία καιρικά φαινόμενα και συγχρόνως τα ακραία καιρικά φαινόμενα γίνονται όλο και πιο ακραία. Το 2010 έσπασε μάλιστα ένα ρεκόρ. Υπήρξε το θερμότερο έτος που καταγράφηκε ποτέ. Το 2011 έσπασε άλλο ένα ρεκόρ. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΟΗΕ οι οικονομικές απώλειες λόγω φυσικών καταστροφών ήταν το 2011 οι μεγαλύτερες από κάθε άλλη χρονιά. Καταγράφηκαν 302 φυσικές καταστροφές που προκάλεσαν το θάνατο 29.782 ανθρώπων, έπληξαν 260 εκατομμύρια ανθρώπους και επιπλέον προξένησαν τεράστιες οικονομικές απώλειες. Το 70% αυτών των καταστροφών οφείλονται σε καταιγίδες και πλημμύρες, όμως οι σεισμοί είναι αυτοί που σκότωσαν τον περισσότερο κόσμο. Το 90% των φυσικών καταστροφών του έτους 2011 έπληξε την Ασία.
Ας θυμηθούμε τις πιο καταστρεπτικές περιπτώσεις:
Ιαπωνία, Μάρτιος. Σεισμός 9 ρίχτερ και τσουνάμι 15-20 μέτρων.10.000 νεκροί, 17.000 αγνοούμενοι, 189 δις δολάρια το οικονομικό κόστος.
Βραζιλία, Ιανουάριος. Καταρρακτώδεις βροχές και κατολισθήσεις στην ορεινή περιοχή Serrana, έξω από το Ρίο ντε Τζανέιρο. Η χειρότερη φυσική καταστροφή στην ιστορία της χώρας. 916 νεκροί, 345 αγνοούμενοι, 187 εκατομμύρια δολάρια το οικονομικό κόστος.
Αυστραλία, Νοέμβριος 2010 - Ιανουάριος 2011. Πλημμύρες στις περιοχές Κουίνσλαντ και Βικτόρια. 37 νεκροί, 9 αγνοούμενοι, 187 εκατομμύρια δολάρια το οικονομικό κόστος. Η χειρότερη μέχρι σήμερα φυσική καταστροφή της χώρας από οικονομικής πλευράς.
Νέα Ζηλανδία, Φεβρουάριος. Σεισμός 6,3 ρίχτερ στην πόλη Christchurch. 166 νεκροί, 4,5 – 6,75 δις δολάρια το οικονομικό κόστος.
Σρι Λάνκα, Ιανουάριος – Φεβρουάριος. Καταστροφικές πλημμύρες στη χώρα. Η Batticaloa δέχτηκε περισσότερο νερό από όσο δέχεται φυσιολογικά μέσα σε ένα χρόνο. 62 νεκροί, 1,1 εκατομμύριο άτομα απομακρυσμένα από τις εστίες τους, 300 εκατομμύρια δολάρια το οικονομικό κόστος.
Βιρμανία, Μάρτιος. Σεισμός 6,8 ρίχτερ. 75 νεκροί, πάνω από 110 τραυματίες. Άγνωστο το οικονομικό κόστος.
Φιλιππίνες, Ιανουάριος – Μάρτιος. Καταρρακτώδεις βροχές. 75 νεκροί, 27 εκατομμύρια δολάρια το οικονομικό κόστος.
Νότια Αφρική, Ιανουάριος. Δυνατές καταιγίδες και πλημμύρες. 91 νεκροί, 321 τραυματίες, 73 εκατομμύρια δολάρια το οικονομικό κόστος.
Ταϊλάνδη, Ιούλιος – Δεκέμβριος. Οι χειρότερες πλημμύρες εδώ κι ένα αιώνα. 800 νεκροί, 12 εκατομμύρια πληγέντες, 45 δις δολάρια το οικονομικό κόστος (αστρονομικό ποσό για τη χώρα).
ΗΠΑ. Τυφώνες, χιονοστρόβιλοι, πλημμύρες και ξηρασία σε όλη τη διάρκεια του 2011 που υπήρξε το χειρότερο έτος φυσικών καταστροφών για τη χώρα. 700 νεκροί.
Να διευκρινίσουμε ότι δεν συμπεριελήφθησαν εδώ οι ανθρώπινες απώλειες λόγω λιμού και ξηρασίας που έπληξαν ορισμένες χώρες του πλανήτη και προκάλεσαν μαζικούς θανάτους. Έτσι η ξηρασία στην ανατολική Αφρική τον Ιούνιο και Ιούλιο του 2011 προκάλεσε το χειρότερο λιμό εδώ και δεκαετίες στις χώρες Κένυα, Σομαλία, Αιθιοπία, Ερυθραία, Τζιμπουτί. 30.000 παιδιά πέθαναν από την πείνα.
Αυτονόητο είναι βέβαια ότι αλλιώς αντιμετωπίζει τη φυσική καταστροφή μια χώρα οργανωμένη και ανεπτυγμένη και αλλιώς μια χώρα φτωχή, χωρίς πόρους και κρατική μέριμνα. Τα θύματα στη δεύτερη περίπτωση είναι περισσότερα και οι άνθρωποι που σώθηκαν επιβιώνουν με δυσκολία. Αντίθετα οι πολίτες των ανεπτυγμένων χωρών υφίστανται μικρότερες αναλογικά απώλειες και σύντομα ανακάμπτουν.
Μολονότι αυτό που προέχει είναι η ανθρώπινη ζωή οπωσδήποτε, δεν πρέπει να παραβλέπουμε και τις τεράστιες οικονομικές απώλειες που προκαλούν οι φυσικές καταστροφές, απώλειες που φέρνουν πίσω την ανθρώπινη προσπάθεια για ευημερία. Ειδικά μια φτωχή χώρα που πλήττεται από μια καταστροφή βιβλικού μεγέθους, βυθίζεται ακόμα περισσότερο στην ανέχεια και χάνεται και η τελευταία ελπίδα για μια υποτυπώδη έστω πρόοδο.
ketivasilakou.blogspot.com
ekaterini77@gmail.com
Γράφει η
Καίτη Βασιλάκου
Καίτη Βασιλάκου
Μετά, σιγά-σιγά άρχισαν και οι μετεωρολόγοι να ανοίγονται κάπως και να μουρμουρίζουν ότι τέτοια καιρικά φαινόμενα ήταν μάλλον ασυνήθιστα. Σήμερα το λένε πλέον καθαρά και κανείς δεν αμφιβάλλει.
Ακόμα είναι άγνωστη η αιτία που προκαλεί τόσα πολλά ακραία καιρικά φαινόμενα, αν και η κοινή γνώμη και μέρος των επιστημόνων πιστεύουν ότι αυτό οφείλεται στην υπερβολική αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα λόγω της ρύπανσης που προκαλείται από την ανθρώπινη δραστηριότητα. Μια άλλη μερίδα επιστημόνων, μικρότερη αυτή, υποστηρίζει ότι τέτοιες αλλαγές του καιρού συμβαίνουν κατά περιόδους και δεν έχουν σχέση με τη ρύπανση που είναι ελάχιστη σε σύγκριση με το μέγεθος της Γης και της ατμόσφαιράς της.
Ο κόσμος πάντως το έχει πάρει απόφαση ότι το κλίμα έχει πια αλλάξει και ότι αποδώ και πέρα θα ξεσπούν κάθε χρόνο πολλές θεομηνίες που θα προκαλούν μεγάλες φυσικές καταστροφές. Όταν η τηλεόραση μάς δείχνει εικόνες από περιοχές φλεγόμενες ή βουτηγμένες στα νερά και τη λάσπη ή αποξηραμένες εντελώς ή κατεστραμμένες από τυφώνες ή σκεπασμένες από τεράστιους όγκους χιονιού, εμείς παρακολουθούμε σχεδόν απαθείς αυτή τη δυστυχία. Την έχουμε πια συνηθίσει. Το μόνο που κάνουμε είναι να ευχόμαστε σιωπηρά να μη μας τύχει κι εμάς κάτι τέτοιο.
Τον Ιούλιο του 1987 είχαμε πάντως κι εμείς εδώ μια παρόμοια εμπειρία, όταν λόγω του καύσωνα πέθαναν στην πρωτεύουσα γύρω στα χίλια άτομα και επικράτησε πανικός στα νοσοκομεία που δεν ήξεραν τι να κάνουν τόσους πολλούς νεκρούς. Τον Αύγουστο του 2003 η Γαλλία πέρασε την ίδια δοκιμασία με 11.000 νεκρούς εξαιτίας του καύσωνα.
Εμείς λοιπόν σιγά-σιγά συνηθίζουμε στα ακραία καιρικά φαινόμενα και συγχρόνως τα ακραία καιρικά φαινόμενα γίνονται όλο και πιο ακραία. Το 2010 έσπασε μάλιστα ένα ρεκόρ. Υπήρξε το θερμότερο έτος που καταγράφηκε ποτέ. Το 2011 έσπασε άλλο ένα ρεκόρ. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΟΗΕ οι οικονομικές απώλειες λόγω φυσικών καταστροφών ήταν το 2011 οι μεγαλύτερες από κάθε άλλη χρονιά. Καταγράφηκαν 302 φυσικές καταστροφές που προκάλεσαν το θάνατο 29.782 ανθρώπων, έπληξαν 260 εκατομμύρια ανθρώπους και επιπλέον προξένησαν τεράστιες οικονομικές απώλειες. Το 70% αυτών των καταστροφών οφείλονται σε καταιγίδες και πλημμύρες, όμως οι σεισμοί είναι αυτοί που σκότωσαν τον περισσότερο κόσμο. Το 90% των φυσικών καταστροφών του έτους 2011 έπληξε την Ασία.
Ας θυμηθούμε τις πιο καταστρεπτικές περιπτώσεις:
Ιαπωνία, Μάρτιος. Σεισμός 9 ρίχτερ και τσουνάμι 15-20 μέτρων.10.000 νεκροί, 17.000 αγνοούμενοι, 189 δις δολάρια το οικονομικό κόστος.
Βραζιλία, Ιανουάριος. Καταρρακτώδεις βροχές και κατολισθήσεις στην ορεινή περιοχή Serrana, έξω από το Ρίο ντε Τζανέιρο. Η χειρότερη φυσική καταστροφή στην ιστορία της χώρας. 916 νεκροί, 345 αγνοούμενοι, 187 εκατομμύρια δολάρια το οικονομικό κόστος.
Αυστραλία, Νοέμβριος 2010 - Ιανουάριος 2011. Πλημμύρες στις περιοχές Κουίνσλαντ και Βικτόρια. 37 νεκροί, 9 αγνοούμενοι, 187 εκατομμύρια δολάρια το οικονομικό κόστος. Η χειρότερη μέχρι σήμερα φυσική καταστροφή της χώρας από οικονομικής πλευράς.
Νέα Ζηλανδία, Φεβρουάριος. Σεισμός 6,3 ρίχτερ στην πόλη Christchurch. 166 νεκροί, 4,5 – 6,75 δις δολάρια το οικονομικό κόστος.
Σρι Λάνκα, Ιανουάριος – Φεβρουάριος. Καταστροφικές πλημμύρες στη χώρα. Η Batticaloa δέχτηκε περισσότερο νερό από όσο δέχεται φυσιολογικά μέσα σε ένα χρόνο. 62 νεκροί, 1,1 εκατομμύριο άτομα απομακρυσμένα από τις εστίες τους, 300 εκατομμύρια δολάρια το οικονομικό κόστος.
Βιρμανία, Μάρτιος. Σεισμός 6,8 ρίχτερ. 75 νεκροί, πάνω από 110 τραυματίες. Άγνωστο το οικονομικό κόστος.
Φιλιππίνες, Ιανουάριος – Μάρτιος. Καταρρακτώδεις βροχές. 75 νεκροί, 27 εκατομμύρια δολάρια το οικονομικό κόστος.
Νότια Αφρική, Ιανουάριος. Δυνατές καταιγίδες και πλημμύρες. 91 νεκροί, 321 τραυματίες, 73 εκατομμύρια δολάρια το οικονομικό κόστος.
Ταϊλάνδη, Ιούλιος – Δεκέμβριος. Οι χειρότερες πλημμύρες εδώ κι ένα αιώνα. 800 νεκροί, 12 εκατομμύρια πληγέντες, 45 δις δολάρια το οικονομικό κόστος (αστρονομικό ποσό για τη χώρα).
ΗΠΑ. Τυφώνες, χιονοστρόβιλοι, πλημμύρες και ξηρασία σε όλη τη διάρκεια του 2011 που υπήρξε το χειρότερο έτος φυσικών καταστροφών για τη χώρα. 700 νεκροί.
Να διευκρινίσουμε ότι δεν συμπεριελήφθησαν εδώ οι ανθρώπινες απώλειες λόγω λιμού και ξηρασίας που έπληξαν ορισμένες χώρες του πλανήτη και προκάλεσαν μαζικούς θανάτους. Έτσι η ξηρασία στην ανατολική Αφρική τον Ιούνιο και Ιούλιο του 2011 προκάλεσε το χειρότερο λιμό εδώ και δεκαετίες στις χώρες Κένυα, Σομαλία, Αιθιοπία, Ερυθραία, Τζιμπουτί. 30.000 παιδιά πέθαναν από την πείνα.
Αυτονόητο είναι βέβαια ότι αλλιώς αντιμετωπίζει τη φυσική καταστροφή μια χώρα οργανωμένη και ανεπτυγμένη και αλλιώς μια χώρα φτωχή, χωρίς πόρους και κρατική μέριμνα. Τα θύματα στη δεύτερη περίπτωση είναι περισσότερα και οι άνθρωποι που σώθηκαν επιβιώνουν με δυσκολία. Αντίθετα οι πολίτες των ανεπτυγμένων χωρών υφίστανται μικρότερες αναλογικά απώλειες και σύντομα ανακάμπτουν.
Μολονότι αυτό που προέχει είναι η ανθρώπινη ζωή οπωσδήποτε, δεν πρέπει να παραβλέπουμε και τις τεράστιες οικονομικές απώλειες που προκαλούν οι φυσικές καταστροφές, απώλειες που φέρνουν πίσω την ανθρώπινη προσπάθεια για ευημερία. Ειδικά μια φτωχή χώρα που πλήττεται από μια καταστροφή βιβλικού μεγέθους, βυθίζεται ακόμα περισσότερο στην ανέχεια και χάνεται και η τελευταία ελπίδα για μια υποτυπώδη έστω πρόοδο.
ketivasilakou.blogspot.com
ekaterini77@gmail.com
