Ο πυρετός δεν πέφτει αν σπάσεις το θερμόμετρο Όταν είσαι άρρωστος, δεν φταίει ούτε το θερμόμετρο, ούτε το πιεσόμετρο. Φταίει απλώς ότι είσαι άρρωστος. Και αυτό δεν αλλάζει ούτε σπάζοντας το θερμόμετρο, ούτε πετώντας το πιεσόμετρο.

Επί ένα ολόκληρο 24ωρο, ολόκληρη η Ελλάδα τσιμπιόταν να ξυπνήσει. Τελειώνει η ύφεση; ΄Η μήπως όχι; Πέρασαν τα χειρότερα ή βρίσκονται μπροστά μας; Μπαίνουμε στην ανάπτυξη στο τέλος του 2011, άντε αρχές 2012 ή θα βρεθούμε ακόμη πιο γονατισμένοι;

Δηλαδή: Είμαστε καλά και δεν το ξέρουμε; Δεν το ξέρει κανείς εκτός από αυτούς που διαχειρίζονται τις τύχες μας; ΄Η μήπως αποφάσισαν να σπάσουν τα θερμόμετρα και αρνούνται να δουν πως ο ασθενής ψήνεται στον πυρετό;

Επρόκειτο προφανώς για άλλη μια εικονική πραγματικότητα. Αλλά και πάλι, όλα αυτά λέγονταν με τόση σιγουριά…

Το βράδυ της Δευτέρας, όλοι αναρωτιούνταν το ίδιο πράγμα: Μήπως δεν είμαστε άρρωστοι;

Τέλος στην ανεξήγητη αυτή αισιοδοξία – που υπήρξε το αποτέλεσμα των επικοινωνιακών  πανηγυρισμών για τα αποτελέσματα της 25ης Μαρτίου – έβαλε η χθεσινή υποβάθμιση της Standard & Poor’s. Η οποία υπήρξε ακριβώς αποτέλεσμα των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Και, όμως. Από τις 11 Μαρτίου διεξάγεται τόσο μεγάλη προπαγανδιστική εκστρατεία, που περίπου μας είπαν ότι στο Eurogroup και στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο σωθήκαμε. Αν πτωχεύσουμε, θα μας σώσει η Ευρώπη.

Ώστε έτσι, είπε ο περίφημος διεθνής οίκος. Θεωρείται, λοιπόν, πιθανή η πτώχευση. Και τότε, πώς θα βγείτε στις αγορές να δανειστείτε από ιδιωτικά κεφάλαια; Ποιος θα σας δανείσει όταν γνωρίζει ότι είναι πιθανή η πτώχευσή σας;

Το κερασάκι στην τούρτα ήλθε χθες, στην κοινή συνέντευξη Παπανδρέου – Σουλτς, μετά την σύνοδο της Σοσιαλιστικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Οι ίδιοι οι άνθρωποι που στις 5 Μαρτίου ξανασυναντήθηκαν στην Αθήνα και εξέδωσαν κοινή διακήρυξη με τίτλο «Η Ευρώπη βρίσκεται σε λάθος χέρια», χθες χαιρέτισαν τις (λανθασμένες όπως αποδεικνύεται) ευρωπαϊκές αποφάσεις, προσθέτοντας ότι ακόμη και οι συντηρητικοί κατάλαβαν ποια είναι η οδός εξόδου από την κρίση (η… λάθος)! Μάλιστα, ο κ. Παπανδρέου ευχαρίστησε τους σοσιαλιστές ηγέτες επειδή… συνέβαλαν στις ευρωπαϊκές αποφάσεις (τις οποίες έλαβαν η Μέρκελ και ο Σαρκοζί)!

Το καταπληκτικό είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι διαφωνούν συνεχώς με τον εαυτό τους. Όταν βρίσκονται στην εξουσία κάνουν ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που πιστεύουν και διακηρύσσουν όταν βρίσκονται στην αντιπολίτευση.

Ο κ. Παπανδρέου προχωρά ένα βήμα παραπέρα. Διαφωνεί με τον εαυτό του και όταν βρίσκεται στην εξουσία! Προεκλογικά, υποστήριζε πως πρέπει να ενισχυθεί το κοινωνικό κράτος, ακόμη και αν αυξηθούν τα ελλείμματα! Έτσι ακριβώς!

Αλλά και χθες, την ώρα που η δική του κυβέρνηση παίρνει τα πιο σκληρά μέτρα, ο πρωθυπουργός είπε πως «η μονομερής πολιτική της αυστηρότητας και της λιτότητας δεν πρόκειται να βοηθήσει αν δεν υπάρχει αναπτυξιακή πολιτική»!

Στο ίδιο αυτό πλαίσιο, ήλθε χθες και ο (αισιόδοξος) υπουργός Οικονομικών να ρωτήσει με επιστολές του προς τις τράπεζες πώς αξιοποίησαν και αξιοποιούν τις κρατικές ενισχύσεις και εγγυήσεις. Δεν γνωρίζει; Δεν του το έχουν πει οι επίτροποι, που υποτίθεται ότι έχουν εγκατασταθεί στις τράπεζες από την εποχή της Νέας Δημοκρατίας; Ο ίδιος δεν γνωρίζει ότι οι τράπεζες υποχρεώνονται να αγοράζουν κρατικά ομόλογα, δηλαδή εθνικό χρέος;

Προφανώς, τα γνωρίζει όλα. Αλλά θέλει να δείξει πως βάζει τα δυο πόδια των τραπεζιτών σε ένα παπούτσι. Ότι τους στριμώχνει. Όπως στρίμωξε τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης με τις προηγούμενες επιστολές του, προς τους Ευρωπαίους αξιωματούχους. Φοβήθηκαν τόσο πολύ, που μας ξαναϋποβάθμισαν χθες!

Συμπέρασμα: Όσα θερμόμετρα και να σπάσουμε, ο πυρετός δεν πέφτει.