Γράφει ο
Αθανάσιος Μπουρούνης

Είναι εμπειρικά βεβαιωμένο και κοινά διαπιστωμένο, ότι η σύγκληση σε κάποιες κοινές παραδοχές ιστορικής αυτοσυνειδησίας, σε μια έστω βάση κοινωνικής συνοχής, δεν έχει επιτευχθεί στην Ελλάδα.

Επίσης, αν παθαίνουμε ό,τι παθαίνουμε, δεν είναι μόνο γιατί οι κυβερνώντες δεν έκαναν κάτι για να προλάβουν την κρίση που ήξεραν ότι έρχεται, αλλά και γιατί δεν ενήργησαν ως όφειλαν μετά.

Το πρόβλημα της χώρας υπερβαίνει κατά πολύ τον στόχο απλώς να υλοποιήσουμε όσα συμφωνούμε με τους δανειστές.

Οφείλουμε να ανατρέψουμε το τεράστιο έλλειμμα αξιοπιστίας που η  χώρα έχει δημιουργήσει διεθνώς, αλλά και την πεποίθηση ότι δεν ταιριάζουμε με την Ευρώπη.

Για να γυρίσει όμως η κατάσταση στη χώρα, πρέπει να αλλάξει και η στάση της κοινωνίας. Αν δεν πιστέψει και η ίδια η κοινωνία στη σωτηρία της, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να επιτευχθεί.

Ουδείς ισχυρίζεται ότι τα πράγματα είναι εύκολα για τη σημερινή κυβέρνηση.

Είναι όμως  προφανές πως έχει χάσει πιά το τρένο, αφού σπατάλησε τις μεγάλες και πολλαπλές ευκαιρίες που της δόθηκαν απλόχερα για να «γυρίσει» το παιχνίδι.

Σίγουρα η αέναη διαπραγμάτευση έχει εξουθενώσει, όχι την κυβερνητική υπομονή, αλλά την υπομονή αυξανόμενης μερίδας του ελληνικού λαού.

Γι’ αυτό σήμερα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια πρωτοφανή δημοσκοπική κατάρρευση, η οποία καταγράφει μια πρωτόγνωρη κοινωνική αποδοκιμασία.

Την ίδια στιγμή μάλιστα που αν θέλει να παραμείνει στην εξουσία, καλείται να πάρει όλο και πιο σκληρά μέτρα, τα οποία με τη σειρά τους, θα διευρύνουν την αποδοκιμασία.

Απ’ ό,τι φαίνεται, η κυβέρνηση μάλλον έπαιξε με την πιθανότητα να περιμένει τον Σεπτέμβρη.

Πίστεψε ότι με την υπερφορολόγηση θα μπορούσε να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του Ιουλίου και να περιμένει τις γερμανικές εκλογές, με την ελπίδα ότι θα έρθει ο Martin Schulz.

Σήμερα τα πράγματα δείχνουν ότι η κυβέρνηση εδέησε να κατανοήσει ότι το υπάρχον κλίμα είναι το πλέον ευνοϊκό για τη χώρα.

Όλα δείχνουν ότι ζούμε μια ιλαροτραγωδία.

Και τούτο διότι ο υπουργός Οικονομικών κ. Τσακαλώτος, με φλεγματική αφέλεια, στην ερώτηση γιατί ο Πρωθυπουργός είπε «ούτε ένα ευρώ μέτρα», απάντησε: τι έπρεπε να πει ο πρωθυπουργός; Μήπως ότι θα δεχθούμε μέτρα 1 δισ. ευρώ και μετά να μας ζητήσουν νέα μέτρα;

Όμως τη δέσμευση αυτή την άκουσε ο απλός ιθαγενής πολίτης, ο οποίος θα δει, για μια ακόμη φορά, την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να αθετεί τις υποσχέσεις της και να καθίσταται ξανά ανυπόληπτη στους ψηφοφόρους της.

Ουσιαστικά, με τη δήλωσή του αυτή ο κ. Τσακαλώτος, ούτε λίγο ούτε πολύ, είπε τον κ. Τσίπρα ψεύτη.

Από την άλλη ο κ. Ν. Φίλης, μιλώντας στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, παραδέχθηκε ότι: «δεν υπάρχουν πλέον μολυσμένοι και αμόλυντοι», το «εμείς και οι άλλοι τελείωσε» και «όλοι έχουμε υπογράψει μνημόνιο».

Επί πλέον ο κ. Ν. Φίλης, άσκησε σκληρή κριτική για την ανίερη συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, σημειώνοντας ότι δεν έχει καμιά νομιμοποιητική βάση η συγκυβέρνηση με τον κ. Καμμένο και ότι ουσιαστικά αποτελεί τερατώδη πολιτική συμβίωση.

Ουσιαστικά ο κ. Ν. Φίλης που ως υπουργός είχε παρωπίδες και δεν έβλεπε τίποτα γύρο του,  ξαφνικά ξύπνησε ενόψει της επόμενης ημέρας στο ΣΥΡΙΖΑ και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου.

Η κριτική που ασκείται στην συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι ως προς την  ανικανότητά της να διαχειριστεί με κάποια στοιχειώδη έστω επάρκεια, τις διαπραγματεύσεις και την οικονομική κρίση της χώρας.

Το δίλημμα λοιπόν που έχει η κυβέρνηση είναι:

Ή θα υποστεί βαριά ήττα σε εκλογές τώρα, ή θα υποστεί μια βαρύτερη ήττα σε μερικούς μήνες.

-Ο κ. Αθανάσιος Μπουρούνης είναι Επίτιμος Δ/ντής Σχολικής Μονάδας Δ.Ε.