Γράφει ο
Κώστας Δημ Χρονόπουλος

Υπάρχει χάσμα επιδιώξεων ανάμεσα στις δύο πλευρές: πολίτες και "πολιτικούς".

Οι πολίτες επιθυμούν την βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής τους.

Οι "πολιτικοί" /πολιτικάντηδες (επιεικής ο όρος) την διαιώνιση ή την κατάληψη της εξουσίας/διακυβέρνησης (!...).

Το ιλαροτραγικό του πράγματος είναι το εξής: Παρά την εμφανή διαφορά στοχεύσεων και ενώ θα έπρεπε να αποκλίνουν οι πορείες τους εξ αυτού, αντίθετα ... συγκλίνουν (;).

"Βάστα με να σε κρατώ ν' ανεβούμε στο -εκλογικό- βουνό". Μετά αρχίζει η κατρακύλα, η κατάπτωση!...

Λίαν προβεβλημένος- λόγω αθυροστομίας (sic) κυρίως και επιθετικότητας- Υφυπουργός προέτρεψε: "Να βάλουμε κάποιους φυλακή για να κερδίσουμε τις εκλογές". Προσέξτε τι ακριβώς απεκάλυψε -κυνικά ή αφελώς, αδιάφορο - με αυτή του την πρόταση:

Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να κερδηθούν οι εκλογές !!!...

Θα μου παρατηρήσετε: Μα, κακό είναι να επιθυμεί κάτι τέτοιο; Καθόλου, απαντώ. Είναι όμως αποκρουστικό επειδή:

- Η εκλογική νίκη δεν (πρέπει να ) είναι αυτοσκοπός.

- Οι φυλακίσεις δεν (πρέπει να) είναι η καλύτερη μέθοδος άσκησης πολιτικής και διασυρμού των πολιτικών αντιπάλων.

- Οι φυλακίσεις δεν (πρέπει να ) γίνονται όψιμα αλλά έγκαιρα. Διαφορετικά θα θεωρηθούν ότι εξυπηρετούν προεκλογικές σκοπιμότητες.

Αλήθεια, τι έκαναν οι (αντιποιούμενοι το Δικαστικό επάγγελμα) κυβερνώντες εδώ και 3 1/2 χρόνια; Όταν μάλιστα διεκδίκησαν την εξουσία με το σύνθημα "θα βάλουμε τους κλέφτες στη φυλακή". Γιατί καθυστέρησαν και τώρα επείγονται, κόπτονται (δήθεν) να εξυγιάνουν τον Τόπο από επίορκους συναδέλφους τους;

- Ο εγκλεισμός των "κλεφτών" στη φυλακή δεν επιτρέπεται -ούτε πραγματοποιείται - με τον προεκλογικό εγκλωβισμό ιθαγενών σε πολιτικάντικες στοχεύσεις.

- Ο κόσμος ακούει για σκάνδαλα αλλά βιώνει μόνον σκανδαλολογία, σκανδαλοθηρία. Επιβάλλεται όμως να δει και τα σκάνδαλα, τις δίκες, τις τιμωρίες, τις φυλακίσεις, τις  δημεύσεις περιουσιών.

Καγχάζει όταν στα πλαίσια ... δεκαετιών, μόνον δύο Υπουργοί οδηγήθηκαν στη στενή. Γιατί; Μήπως για την τιμή των όπλων;

Θεωρώ πως αν αυτές οι ωμές απογοητευτικές δηλώσεις /προτροπές γίνονταν  σε άλλο δημοκρατικό Κράτος, δεν θα εύρισκε ο κος αυτός και το κόμμα του στις Eκλογές, ούτε τις οικογενειακές ψήφους.

Εδώ όμως: ούτε Δημοκρατία υπάρχει, ούτε φιλολαϊκή διακυβέρνηση , ούτε κριτική σκέψη, αξιολόγηση.

Μόνο συναισθηματική, ιδεοληπτική, κομματική  ή συμφεροντολογική προσπέλαση  και επικίνδυνος φανατισμός.

ΥΓ (Όσο και να με πληγώνει) αδυνατώ να εντάξω το Ελληνικό Κράτος/Πολιτεία στα πραγματικά Κράτη.

Αυτός είναι και ο λόγος που με αναγκάζει -κυριολεκτώντας- να χρησιμοποιώ τον όρο: "Φερόμενο  ως  Κράτος".