Γράφει ο
Κώστας Δημ. Χρονόπουλος

Επιστροφή στις (αρχέγονες) ρίζες του διαβόητου "Ασύλου", κάπου 35 χρόνια πριν, όταν θεσπίστηκε το  "Πανεπιστημιακό  Άσυλο".

Έγιναν κάποιες παρεμβάσεις /τροποποιήσεις με σημαντικότερη εκείνη της κας Υπ/γου στο παρελθόν και που έδινε το δικαίωμα στις πρυτανικές Αρχές να ζητούν την συνδρομή /επέμβαση /είσοδο της  Αστυνομίας  εντός των χώρων των Ανωτάτων Ιδρυμάτων.

Έως τότε η Αστυνομία δεν παρενέβαινε, ούτε την καλούσαν αφού θα έπρεπε να ζητηθεί η άδεια του -μικτού φοιτητών και καθηγητών - πειθαρχικού. Οι φοιτητές απέρριπταν κάθε τέτοια παρουσία.                              Τώρα  ο νέος Υπ/γος Παιδείας ζητεί την κατάργηση και την επαναφορά στο αρχικό /αρχέγονο καθεστώς Ασυλίας (;).

Ισχυρίζεται πως δεν θα πρέπει τα ενδοπανεπιστημιακά ζητήματα παραβατικότητας να επιλύονται με αστυνομικούς τρόπους. Πως όμως κύριε θα επιλύεται η διακίνηση ναρκωτικών, οι επιθέσεις, οι βιασμοί,  η κατασκευή εμπρηστικών μηχανισμών, βομβών μολότωφ και η μετατροπή των χώρων των ΑΕΙ σε προστατευτικό καταφύγιο των πάσης φύσεως και προελεύσεως "Μπαχαλάκηδων ";

Στο ερώτημα η απάντηση που δόθηκε από τον κο Υπ/γο (και πανεπιστημιακό δάσκαλο) δεν είναι απίθανη, αλλά ανατριχιαστική!

"Τα ζητήματα αυτά επιλύονται από μέσα, αν υπάρχει ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα και σύλλογος καθηγητών . Όχι με αστυνομικούς τρόπους".

Είναι αδιανόητος , αποκομμένος από την κοινή λογική αυτός ο ισχυρισμός - πρόταση αντιμετώπισης /επίλυσης.

Αναρωτιέμαι:

Έχει  επίγνωση ο κος Υπ/γος του τι προτείνει;

Να τον διευκολύνω: Προτείνει "ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα και (γενναίους /αποφασισμένους) πανεπιστημιακούς  δασκάλους (!...).

Προφανώς γνωρίζει τι σημαίνει το "ρωμαλέο".

Φαντάζομαι πως κυριολέκτησε αναφερόμενος στη σωματική ρώμη (αφού η ψυχική ρώμη δεν αρκεί να εμποδίσει τους εμπόρους, τους χρήστες ναρκωτικών , τους καταστροφείς, τους βιαστές).

Επομένως το επόμενο βήμα θα είναι η σωματική ενδυνάμωση - με γυμναστήρια, άρση βαρών, καράτε, μπόντι μπίλντινγκ  κ.ο.κ.  - των φοιτητών και των καθηγητών ώστε να αντιμετωπίσουν σώμα με σώμα τους ταραξίες και όχι μόνον.

Για αυτό στέλνουμε τα παιδιά μας στα Πανεπιστήμια; Ποιός ο ρόλος των δυνάμεων καταστολής; Η υποκατάστασή τους από (ενδυναμωμένους /ρωμαλέους ) φοιτητές;

Το μόνο ελαφρυντικό το οποίο - καλόπιστα- θα μπορούσα να σκεφτώ και να του προσφέρω, θα ήταν ο επηρεασμός του από το Αρχαιοελληνικόν "Νους υγιής εν σώματι υγιεί". Αλλά πως ο νους να καλλιεργείται και να λειτουργεί σε αντιεκπαιδευτικό, επικίνδυνο περιβάλλον;

Έφτασαν στα όρια τους ακόμη και οι φοιτητές. Ανησυχούν, καταγγέλουν, φοβούνται, αποφεύγουν να κυκλοφορούν στον ... (υποτίθεται) προστατευόμενο χώρο του Πανεπιστημιακού  Ασύλου.

ΥΓ. Έχοντας κατ' επανάληψη ασχοληθεί - και επί μακρόν - με την παρεξηγημένη έννοια του "Ασύλου" (Σ.Σ Από Άσυλο διακίνησης ιδεών και γνώσεων οδηγηθήκαμε σε διακίνηση ναρκωτικών, καταστροφές, κατασκευές βομβών κ.α).

Φτάσαμε σε: Ά σ υ λ ο  α ν ι ά τ ω ν   Α σ υ λ ι τ ώ ν   Α λ η τ ώ ν,  άβουλων δασκάλων, φιλοξενίας  αλλά και - δια  χρησικτησίας - κατοχής χώρων , περιθωριακών,  εμπρηστών.

Πρόταση: Ας πιστεύουν ό, τι θέλουν οι εκάστοτε Υπουργοί και Κυβερνήτες. Αλλά αυτό το αίσχος πρέπει να τελειώνει επιτέλους. Όχι βέβαια .. τηλεοπτικά (;).

Να κάνουν Δημοψήφισμα να τους πούμε αν θέλουμε ή όχι το "Άσυλο". Να κλείσει οριστικά το ζήτημα και όχι να .... ανοιγοκλείνει κάθε τρείς και λίγο!