23 Νοεμβρίου 2024
Δεν είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση πανηγυρίζει τις ήττες της. Για να το πράξει αυτό είναι, κάθε φορά, υποχρεωμένη να παίρνει διαζύγιο από την πραγματικότητα και από τη στοιχειώδη πολιτική ανάλυση.
Ακόμη και η πιο δυσάρεστη είδηση παρουσιάζεται από την κυβερνητική προπαγάνδα ως… χαρμόσυνο γεγονός!
Πρόσφατο παράδειγμα η συνέντευξη του κ. Σόιμπλε στην γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung, όπου είπε πως «σε περίπτωση που το Ταμείο αποχωρήσει, τότε οι Ευρωπαίοι ενδέχεται να καταλήξουν σε μια δική τους λύση εντός του ευρωπαϊκού νομισματικού συστήματος, όπως είχαμε προτείνει ήδη στην αρχή της ελληνικής κρίσης, η τότε υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας Κριστίν Λαγκάρντ και εγώ. Σε αυτή την περίπτωση όμως θα πρέπει οι Ευρωπαίοι να επιβάλουν όσα συμφωνήθηκαν σαφώς πιο αποτελεσματικά».
Η δήλωση είναι σαφής και προδιαγράφει μια σαφώς αρνητική προοπτική για μας, καθώς δεν είναι δυνατόν ο Σόιμπλε, που διερρήγνυε τα ιμάτιά του για την παρουσία του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, να άλλαξε ξαφνικά γνώμη.
Ακόμη και ένα μικρό παιδί θα καταλάβαινε πως ο Σόιμπλε επιδιώκει να πιέσει το ΔΝΤ, δηλώνοντας ότι ο ρόλος του θα μπορούσε να ανατεθεί στον ESM, καθώς όλοι (πλην ΣΥΡΙΖΑ) γνωρίζουν πως το ΔΝΤ δεν θέλει να αποχωρήσει με ανώμαλο τρόπο, γεγονός που θα αποτελούσε δυσφήμηση του παγκόσμιου ρόλου του.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο εκπρόσωπος του Ταμείου Τζέρι Ράις, μια μέρα πριν γίνει γνωστή η «αλλαγή στάσης» του Σόιμπλε, δήλωσε πως παραμένει ακόμη εφικτή και σήμερα παρόλες τις καθυστερήσεις η χρηματοδοτική συμμετοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα, μετά από την πρόσκληση που του απηύθυνε η ελληνική κυβέρνηση (για να μην ξεχνιόμαστε).
Μάλιστα, σχετικά με το χρόνο ολοκλήρωσης της δεύτερης αξιολόγησης ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ υποστήριξε ότι η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει μεσοπρόθεσμα πιεστικές και επείγουσες χρηματοδοτικές ανάγκες και επομένως για το λόγο αυτό δεν έχει τεθεί κάποια προθεσμία για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης.
Τι στ’ αλήθεια συμβαίνει; Είναι προφανές ότι παίζουν μαζί μας το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι: Όταν το ΔΝΤ λέει ότι θα φύγει, οι Ευρωπαίοι το τραβάνε από το μανίκι να μείνει. Και όταν λέει πως θα μείνει, οι Ευρωπαίοι του λένε πως ο δρόμος είναι ανοιχτός και τα σκυλιά δεμένα.
Ο Σόιμπλε γνωρίζει πως δεν μπορεί να πάει στο γερμανικό κοινοβούλιο (και πάντως όχι πριν από τις γερμανικές εκλογές) δηλώνοντας ότι το ΔΝΤ φεύγει και ο έλεγχος της εφαρμογής του προγράμματος μένει στον αέρα.
Αν, λοιπόν, συνέβαινε κάτι τέτοιο, τότε ασφαλώς ο κ. Σόιμπλε θα πήγαινε στο γερμανικό κοινοβούλιο κραδαίνοντας ένα τέταρτο μνημόνιο εις αντικατάστασιν αυτού που η Ελλάδα θα υπέγραφε χωριστά με το ΔΝΤ. Το τελευταίο άλλωστε έχει δηλώσει πως η είσοδός του με χρηματοδοτική συμμετοχή στο πρόγραμμα συνεπάγεται την υπογραφή ενός χωριστού μνημονίου.
Με λίγα λόγια, το τέταρτο μνημόνιο δεν το γλιτώνουμε.
Όταν μάλιστα ο κ. Σόιμπλε λέει πως, σε περίπτωση αποχώρησης του ΔΝΤ, «οι Ευρωπαίοι ενδέχεται να καταλήξουν σε μια δική τους λύση» και πως «σε αυτή την περίπτωση όμως θα πρέπει οι Ευρωπαίοι να επιβάλουν όσα συμφωνήθηκαν σαφώς πιο αποτελεσματικά», τι ακριβώς εννοεί.
Σύμφωνα με την κυβερνητική προπαγάνδα… τίποτα! Αυτό μας είπαν οι περίφημες «κυβερνητικές πηγές»! Ότι ο Σόιμπλε πουθενά δεν αναφέρεται σε τέταρτο μνημόνιο, αλλά για «νέο πρόγραμμα», λόγω της ενδεχόμενης μη συμμετοχής του Ταμείου, που θα υλοποιηθεί μέσω του ESM.
Το γεγονός ότι ο Σόιμπλε αναφέρθηκε σε «δική τους λύση» (των Ευρωπαίων) κατά τις γνωστές «πηγές» δεν σημαίνει τίποτε! Σημαίνει απλώς συνέχιση της… προηγούμενης λύσης!
Α ναι; Τότε γιατί το λέει; Αν τα πράγματα ήταν έτσι, ο Σόιμπλε δεν θα έλεγε το απλό «αν φύγει το ΔΝΤ, το πρόγραμμα συνεχίζεται με τον ESM»;
Για ποιο λόγο να πει πως θα αναζητηθεί κάποια άλλη λύση και πως οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να φροντίσουν πιο αποτελεσματικά για την εφαρμογή των συμφωνηθέντων;
Γιατί να υπενθυμίσει πως «το τωρινό πρόγραμμα προϋποθέτει τη συμμετοχή του ΔΝΤ» και πως «αν συνεχίσουμε μόνοι μας τότε θα πρέπει να διασφαλίσουμε καλύτερα τα συμπεφωνημένα. Τον ρόλο αυτό μπορούμε να τον αναθέσουμε στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (ESM). Σε αυτή την περίπτωση ωστόσο έχουμε να κάνουμε με εντελώς νέα δεδομένα και θα έπρεπε να διασφαλίσουμε προηγουμένως την έγκριση της γερμανικής βουλής»;
Δεν εννοεί πως το ΔΝΤ είχε έναν ρόλο και κάποιος πρέπει να το αντικαταστήσει; Και μάλιστα, προφανώς, χωρίς μείωση των πλεονασμάτων που ζητά το ΔΝΤ, ο ρόλος αυτός θα είναι ακόμη πιο σκληρός;
Κι’ όταν μιλά για «νέα δεδομένα» και νέα έγκριση από την γερμανική Βουλή, δεν εννοεί ότι προεκλογικά δεν μπορεί να φέρει στο κοινοβούλιό του κάτι πιο «ελαφρύ»;
Οποιοσδήποτε είναι σε θέση να κάνει μια στοιχειώδη πολιτική ανάλυση καταλαβαίνει πως ο Σόιμπλε θέλησε να στείλει τριών ειδών μηνύματα – προς το ΔΝΤ για να το στριμώξει, προς τους Γερμανούς για να τους καθησυχάσει και προς την Ελλάδα για να την αναγκάσει να υποκύψει στις απαιτήσεις του Ταμείου ώστε να μην έλθουν τα χειρότερα.
Και τι κάνει η ελληνική κυβέρνηση; Σφυρίζει και πάλι αδιάφορα για να προβάλει (πάλι) την προπαγάνδα ότι αγωνίστηκε και… νίκησε, απλώς η «νίκη» είχε και κάποιες επιπλέον οδυνηρές πλευρές!
Δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι εν μέσω προεκλογικής περιόδου ο Σόιμπλε θέλει να διακινδυνέψει έναν καυγά στο γερμανικό κοινοβούλιο, με την «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (που δημοσκοπικά βρίσκεται ήδη στην τρίτη θέση) να ωρύεται!
Συμπέρασμα: Ο Σόιμπλε δεν θέλει να φύγει το ΔΝΤ.
Και είναι τουλάχιστον γελοίο να υποστηρίζουν οι «κυβερνητικές πηγές» πως… έφεραν τον Σόιμπλε στα νερά τους (!), επειδή τάχα «παραδέχεται» πως «η Ευρωζώνη έχει τα εργαλεία να στηρίξει την Ελλάδα και χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ», άποψη που, όπως λένε, η κυβέρνηση υποστηρίζει εδώ και δυο χρόνια.
Ακόμη πιο γελοίο είναι να ακούμε τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να μας… καθησυχάζει (όπως άλλωστε και ο Τζέρι Ράις) ότι δεν έχουμε άμεσες χρηματοδοτικές ανάγκες, διότι όλοι γνωρίζουμε τις χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας.
Και βέβαια, το ακόμη γελοιωδέστερο είναι να μας παριστάνει ο κ. Τζανακόπουλος τον μπλαζέ, λέγοντας πως «το πρόβλημά μας δεν είναι αν το ΔΝΤ θα παραμείνει ή αν το ΔΝΤ θα αποχωρήσει. Αυτό είναι πρόβλημα του ΔΝΤ»!
Τελικά σ’ αυτόν τον κόσμο όλοι έχουν πρόβλημα εκτός από την Ελλάδα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ!
Και για να τελειώνουμε: Το τέταρτο μνημόνιο (για την ακρίβεια το πέμπτο, διότι το τέταρτο, το συμπληρωματικό, υπογράφηκε από τον κ. Τσακαλώτο στις 16 Ιουνίου 2016) βρίσκεται ante portas. Θα το υπογράψουν είτε με το ΔΝΤ, είτε με τον ESM!
