Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Είναι φαίνεται τόσο μεγάλη η αγωνία της κυβέρνησης να προπαγανδίσει τις (ανύπαρκτες) θετικές πλευρές της επίσκεψης Τσίπρα στην Τουρκία, που έφθασαν στο σημείο να παρουσιάσουν ως «σημαντική» (έτσι την έκριναν οι… διπλωματικές πηγές) την παρουσία

του Ιμπραήμ Καλίν στο πρόγραμμα των επισκέψεων Τσίπρα στην Κωνσταντινούπολη!

Μιλάμε για τον Ιμπραήμ Καλίν, τον εκπρόσωπο του Ερντογάν, τον άνθρωπο που την προηγουμένη της επίσκεψης είχε σπεύσει να θέσει την ατζέντα των συζητήσεων, λέγοντας ότι αυτές θα περιλάμβαναν θέματα όπως η «τουρκική μειονότητα» της Δ. Θράκης, οι εξελίξεις στο Αιγαίο, η υφαλοκρηπίδα και τα… νησιά!

Αυτού του ανθρώπου την παρουσία στο πλευρό του κ. Τσίπρα μας εμφανίζουν ως… σημαντική!

Λέτε να μην έμεινε ικανοποιημένος και παρ’ όλα αυτά να έσπευσε να κάνει τον συνοδό του Τσίπρα;

Ως εκ τούτου, είναι πολύ ήπια η λέξη «ανησυχούμε» όταν αναφερόμαστε στη συγκεκριμένη επίσκεψη.

Η πραγματικότητα είναι ότι η επίσκεψη Τσίπρα στην Τουρκία περιλάμβανε μια κατ’ ιδίαν συνάντησή του με τον Ερντογάν που κράτησε σχεδόν τρεις ώρες και ένα πλούσιο τουριστικό πρόγραμμα.

Και από τα συμφραζόμενα προκύπτει ότι ο κ. Τσίπρας συμφώνησε να κάνει το χατίρι του Ερντογάν και να ικανοποιήσει την απαίτησή του – μια απαίτηση που κανένας προηγούμενος πρωθυπουργός δεν έχει ικανοποιήσει – για εκλογή του μουφτή στη Θράκη!

Έτσι, παρά το γεγονός ότι ο Τσίπρας υποχρεώθηκε να ομολογήσει δημόσια ότι το θέμα της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης δεν είναι διμερές, αλλά διεθνές  (σ.σ. διότι αφορά στην οικουμενική ορθοδοξία, εντάσσεται στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θρησκευτικών ελευθεριών και περιλαμβάνεται σταθερά σε όλες τις εκθέσεις προόδου της ΕΕ) την ίδια στιγμή ξεκάθαρα είπε πως θα το κάνει επειδή το πιστεύει ο ίδιος!

Γιατί πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί η δήλωσή του περί «αυτόβουλης υποχρέωσης»;

Και πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί η δήλωσή του σύμφωνα με την οποία «οι μεταρρυθμίσεις στη Θράκη είναι ζήτημα δεσμεύσεων έναντι Ελλήνων πολιτών και δεν έχουν να κάνουν με τις διμερείς σχέσεις, είτε συμπίπτουν με τις διακηρύξεις της Τουρκίας, είτε δεν συμπίπτουν».

Ώστε έτσι, έ; Το θέλει και ο ίδιος απλά… η επιθυμία του συμπίπτει με την επιθυμία του Ερντογάν!

Προφανώς δεν είναι το μόνο επί του οποίου… συμπίπτουν, αφού ο Τσίπρας δεν αντέδρασε όταν ο Ερντογάν αποκάλεσε και τις δύο μειονότητες θρησκευτικές, ενώ είναι γνωστό ότι η μειονότητα στην Ελλάδα είναι μουσουλμανική και η μειονότητα στην Κωνσταντινούπολη ελληνική.

Με λίγα λόγια Τσίπρας και Ερντογάν συνεχίζουν ακάθεκτοι το ξήλωμα της Συνθήκης της Λωζάννης, η οποία και χαρακτηρίζει σαφώς τις μειονότητες και δεν επιτρέπει την αμοιβαιότητα και απαγορεύει στην Τουρκία άσκηση εξουσίας εκτός του εδάφους της.

Αλλά, είπαμε: Συμπίπτουν οι άνθρωποι!

Και αφού συμπίπτουν, τα είπαν μεταξύ τους, τα συμφώνησαν και τώρα ο Τσίπρας θα… μεταρρυθμίσει τη Θράκη, επιτρέποντας την εκλογή των μουφτήδων και ουσιαστικά αποδεχόμενος την εξίσωση του μουφτή και του Πατριάρχη (αυτό κάνει ο Ερντογάν) ενώ δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ των δύο αξιωμάτων, αφού όχι μόνο ο μουφτής δεν είναι το αντίστοιχο του Πατριάρχη, αλλά είναι και κρατικός λειτουργός, ο οποίος ασκεί δικαστικά καθήκοντα.

Θυμίζω ότι η κυβέρνηση Σαμαρά είχε καθορίσει το στάτους της μουφτείας σε επίπεδο γενικής διεύθυνσης υπουργείου, ενώ ο Τσίπρας ονομάζει «μεταρρύθμιση» τη δημιουργία – δια της εκλογής του μουφτή – ενός πολιτικοθρησκευτικού ηγέτη στη Θράκη, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για άλλο ένα (μετά την… μεταρρύθμιση των Πρεσπών) μειονοτικό μέτωπο στη Βόρεια Ελλάδα.

Πιστεύω δε ότι πολύ ελαφρά αντιμετωπίζεται το θέμα της μακράς διαρκείας κατ’ ιδίαν συνάντησής του με τον Ερντογάν, στην οποία ουσιαστικά περιορίστηκε το επίσημο πρόγραμμα αυτής της επίσημης επίσκεψης.

Θυμίζω ότι πριν από τη συνάντησή του Σαμαρά με τον Ερντογάν, τον Σεπτέμβριο του 2014 στο περιθώριο του ΝΑΤΟ, είχαν ακολουθηθεί συγκεκριμένα βήματα δημοσιότητας, για να μην υπάρχει καμιά αμφισβήτηση:

-Πριν από τη συνάντηση, το υπουργείο των Εξωτερικών διένειμε σημείωμα με καταγεγραμμένες τις θέσεις της Ελλάδας επί όλων ανεξαιρέτως των θεμάτων. Με τον τρόπο αυτό εκ των προτέρων η κυβέρνηση Σαμαρά ξεκαθάρισε τις θέσεις της και προς το εσωτερικό και προς το εξωτερικό. Και με τον τρόπο αυτό ξεκαθάριζε επίσης τι θα απαντούσε ο Σαμαράς σε περίπτωση που ο συνομιλητής του έθετε κάποιο από αυτά τα θέματα.

-Η συνάντηση, με εντολή Σαμαρά, πραγματοποιήθηκε σε δωμάτιο που είχε κλείσει η Ελλάδα και έφερε την ελληνική σημαία. Με τον τρόπο αυτό κατέστη σαφές ποιος προσέρχεται και ποιος έχει το πάνω χέρι.

-Η συζήτηση έγινε παρουσία του υπουργού των Εξωτερικών Ευάγγελου Βενιζέλου, εμού ως υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ και κυβερνητικής εκπροσώπου, του επικεφαλής του διπλωματικού γραφείου του πρωθυπουργού, πρέσβη Σταύρου Βασιλόπουλου και άλλων υπηρεσιακών παραγόντων. Ο Σαμαράς δεν μπήκε σε κατ’ ιδίαν και εν κρυπτώ συζήτηση με τον Ερντογάν.

-Μετά τη συνάντηση, εκδόθηκε ενημερωτικό σημείωμα με όλα τα θέματα που τέθηκαν στο τραπέζι, το οποίο δεν αμφισβητήθηκε από τον Ερντογάν.

-Στο τέλος της συνομιλίας, ο Σαμαράς σηκώθηκε όρθιος, έδωσε το χέρι στον Ερντογάν και του είπε: «Λοιπόν, κ. πρόεδρε, βρισκόμαστε ενώπιον ενός πραγματικού προβλήματος, μιας πραγματικής διαφοράς». Και αυτό ανακοινώθηκε χωρίς να αμφισβητηθεί.

Θυμίζω επίσης ότι όταν ο Σαμαράς πήγε στην Τουρκία τον Σεπτέμβριο του 2013, συνοδευόταν από είκοσι υπουργούς και στη διάρκεια της επίσκεψης υπογράφηκαν 25 συμφωνίες και πρωτόκολλα.

Τι υπέγραψε ο κ. Τσίπρας στη δική του επίσκεψη; Τίποτα! Απλώς, όπως όλα δείχνουν, επιβεβαίωσε την πρόθεσή του να ικανοποιήσει το πάγιο αίτημα του Ερντογάν για εκλογή του μουφτή και την παράδοση της Θράκης, μετά την παράδοση της Μακεδονίας.

Διαφορετικά, ακόμη και αν οι απόψεις του «συμπίπτουν» με του Ερντογάν, θα έπρεπε τώρα να δηλώσει πως δεν θα τα κάνει διότι ο Ερντογάν δεν έχει δικαίωμα να το ζητά. Θα μπορούσε μάλιστα να επικαλεστεί και την δήλωση Ομπάμα (Μάρτιος 2012, Σεούλ) ο οποίος μετά τη συνάντησή του με τον Ερντογάν ανακοίνωσε πως αυτός τον διαβεβαίωσε πως η Άγκυρα θα επιτρέψει την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης – χωρίς προφανώς να μιλήσει για το αντάλλαγμα της εκλογής του μουφτή στον Ομπάμα.

Η αλήθεια είναι πως έχουμε να κάνουμε για άλλη μια συναλλαγή του Τσίπρα!

Διότι, προσέξτε: Κατά την προεκλογική περίοδο πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ κυκλοφόρησε στη Θράκη ένα – γραμμένο στα τουρκικά, παρακαλώ! – φυλλάδιο, όπου υποσχόταν την εκλογή του μουφτή!

Με τον τρόπο αυτό εξασφάλισε (και εδώ βρίσκεται το αλισβερίσι) τη στήριξη του Ερντογάν, όσον αφορά στις ψήφους της μειονότητας – στις εκλογές εκείνες η μειονότητα πρόσφερε στον ΣΥΡΙΖΑ το μεγαλύτερο ποσοστό σε όλη την Ελλάδα. Διότι, ως γνωστόν, η Τουρκία, μέσω του προξενείου, επηρεάζει τμήμα της μειονότητας.

Και αναφέρομαι σε «τμήμα», διότι η μουσουλμανική μειονότητά μας είναι εξαιρετική και δεν θα άλλαζε με τίποτε την ισονομία που απολαμβάνει σε μια ευρωπαϊκή χώρα όπως η Ελλάδα.

Απλά, ο Τσίπρας είναι… ό,τι αρπάξει! Και ως αρπακτικό δεν διστάζει μπροστά σε τίποτε. Απλά κάποια στιγμή έρχεται η ώρα να πληρώσει τα γραμμάτια των συναλλαγών του…

Υ.Γ. Πριν από τις εκλογές αποκαλύψαμε την ύπαρξη του γραμμένου στα τουρκικά φυλλαδίου και την πρόθεση του Τσίπρα να θεσμοθετήσει την εκλογή μουφτή, καθώς και τις επίσημες πολιτικές αποφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ υπέρ της παράδοσης της Μακεδονίας.

Πλην όμως, όταν τα λέγαμε αυτά μας έβγαζαν τρελούς και η φράση που ακούγαμε ήταν «ελάτε τώρα, δεν πρόκειται να τα κάνει όλα αυτά»!

Τώρα που μια χαρά τα κάνει– και θυμίζει ότι τα είχε στο πρόγραμμά του – οι ίδιοι που μας λοιδορούσαν κατηγορούν τη Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι… δεν κάνουν αρκετά για να τα αποτρέψουν!

Δηλαδή, πρώτα ψηφίζουν τον Τσίπρα και μετά κατηγορούν εμάς γι’ αυτά που ο Τσίπρας κάνει!