Πέμπτη
18 Απριλίου 2024
Ημερήσια ηλεκτρονική εφημερίδα, Αρ. φύλλου 4960RSS FEED
Τα απόνερα της επαίσχυντης Συμφωνίας
Γράφει ο
Νίκος Αναγνωστάτος

Η επαίσχυντη αυτή Συμφωνία η λεγόμενη των Πρεσπών, δεν είναι εύκολο να το πάρει απόφαση ο ελληνικός λαός, ότι καλώς ή κακώς τα πάντα έχουν λήξει με την ψήφισή της από την Βουλή, με τον τρόπο που ψηφίστηκε. Ομοιάζει ωσάν μιαν αναπάντεχη καταιγίδαπου μας έπληξε, ωσάν να έγινε μια φυσική καταστροφή και ο λαός έμεινε ενεός να πιστέψει αν αυτά που συμβαίνουν είναι μια πραγματικότητα ή ένας παροδικός εφιάλτης. Ο ελληνικός λαός ή επί το ακριβέστερο η μεγάλη πλειοψηφία του, προσπαθεί, κατά τη γνώμη μου, να συνέλθει από το ξαφνικό αυτό σοκ που τον βρήκε, τόσο αναπάντεχα  και τελείως αδικαιολόγητα, με τόση βιασύνη ωσάν να αποφεύχθηκε ένα άλλο μεγάλο κακό.  

Παρόλα αυτά, μέσα στο ειδυλλιακό αυτό πολιτικό τοπίο, έγραψε σε άρθρο του ο κ.Κουμάκης, ο Έλληνας πρωθυπουργός συνεχίζει να ζει μέσα στον δικό του κόσμο: Σε σύντομο διάλογο με τον Γάλλο Πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν, στα πλαίσια 5ης Συνόδου των Χωρών του Νότου της ΕΕ που πραγματοποιήθηκε στην Λευκωσία (30.1.2019), ενδεχομένως δεν ήξερε ότι ακούγεται, τον διαβεβαίωσε με απόλυτη φυσικότητα πως οι διαδηλωτές που ήταν αντίθετοι στην συμφωνία των Πρεσπών ήταν «ακροδεξιοί λαϊκιστές» και πως ήταν μόλις 70.000 άνθρωποι στο συλλαλητήριο της Κυριακής 20 Ιανουαρίου , ενώ όπως ξέρουμε αν δε ήταν πλέον του εκατομμυρίου ξεπερνούσαν πολύ τις πεντακόσιες χιλιάδες. Πως η πλειοψηφία των ανθρώπων είναι υπέρ της συμφωνίας, χωρίς να σκεφτεί καθόλου την πιθανότητα να ερωτηθεί «Αφού η πλειοψηφία είναι υπέρ, γιατί δεν έκανες ένα δημοψήφισμα και έψαχνες απελπισμένα να αποσπάσεις βουλευτές από άλλα κόμματα»; Ας είναι.  

Η βιασύνη που προχωρούν όλα, δημιουργεί εύλογα ερωτήματα, ακόμη και καχυποψίες, κάτι που δικαιολογημένα μας προβληματίζει τα μέγιστα, διότι για ένα τόσο σοβαρό εθνικό θέμα επιβάλλεται να προχωρεί προσεκτικά έτσι ώστε να μην γίνουν λάθη και παρερμηνείες, που θα είναι από δύσκολο μέχρι αδύνατο να διορθωθούν εκ των υστέρων. Έτσι πριν ακόμη ψηφιστεί από την ελληνική βουλή το Πρωτόκολλο ένταξης στο ΝΑΤΟ, το ΝΑΤΟ αποφάσισε να συζητήσει την ένταξη στις 6 Φεβρουαρίου 2019. Τι φοβούνται άραγε και βιάζονται τόσο πολύ; Από τη στιγμή που η όλη διαδικασία γίνεται υπό την ηγεσία του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, δε είναι λογικό να περίμενε κανείς να πρωτοκολληθεί στην Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών, πριν προχωρήσει η οποιαδήποτε διαδικασία, όπως αυτή της ένταξης στο ΝΑΤΟ; Επειδή η έγκριση της Συμφωνίας αυτής, πρέπει να αποφασιστεί και από το Συμβούλιο Ασφαλείας, όπου η Ρωσία ισχυρίζεται ότι θα υποβάλει veto και σε μια τέτοια περίπτωση, θα μπλοκαριστεί το όνομα. Το ΝΑΤΟ θα εγκρίνει την ένταξη των Σκοπίων πριν τις διαδικασίες των Ηνωμένων Εθνών;

Το θλιβερό για μας, είναι ότι λειτούργησε απολύτως η αντιστροφή της underdog theory, όπως ήταν το σκεπτικό, σύμφωνα με την οποία υποδεικνύει τα Σκόπια ως το αδύνατο μέρος, το οποίο όμως ανατράπηκε όπως ο Δαυίδ νίκησε τον Γολιάθ, έτσι και το κρατίδιο των Σκοπίων επικράτησε στην περιβόητη Συμφωνία της ισχυρής Ελλάδας, όπως θα δείξουμε πιο κάτω. Φαίνεται έτσι ότι η δέσμευσή μας ήταν να βρεθεί λύση «πάση θυσία» και έτσι θυσιαστήκαμε σε πολλά σημεία μόνο και μόνο για να ολοκληρωθεί η Συμφωνία. Κρίμα!

Η πρώτη υποχώρηση είναι ότι δεχθήκαμε ότι ονομάζεται Δημοκρατία της Μακεδονίας μέχρι την ολοκλήρωση της Συμφωνίας, ενώ σύμφωνα με την Ενδιάμεση Συμφωνία, η οποία εγκρίθηκε από με την Απόφαση 817/1993 του Συμβουλίου Ασφαλείας, το όνομα ήταν «FYROM», έστω και σε ανάλυση, αλλά ποτέ σκέτο Μακεδονία. Το ίδιο ισχύει και για τα 140 κράτη τα οποία δέχονται δήθεν το Συνταγματικό τους όνομα, ενώ αυτό, αν συμβαίνει, αποτελεί παραβίαση της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, της οποίας η λήξη συμπίπτει με την επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών και έτσι επιχειρηματολογήσαμε, τόσο πρόχειρα και αναιτιολόγητα, την αποδοχή αυτή από τα 140 κράτη! Ξεπεράσαμε ακόμη και τους ίδιους τους σκοπιανούς στην επιχειρηματολογία που χρησιμοποιούσαμε για να πείσουμε ποιους; Ασφαλώς μόνο τους Έλληνες που αντιδρούσαν!

Η δεύτερη υποχώρηση, είναι ότι δεχθήκαμε την ιθαγένεια ότι είναι Μακεδονική. Η υποσημείωση «πολίτης της βόρειας Μακεδονίας» είναι απλά το τυράκι στην παγίδα. Ποιός ο λόγος να μη γραφτεί απ’ ευθείας «ΒορειοΜακεδονική» η ιθαγένεια; Και ποιος ενδιαφέρεται τι αναφέρει η υποσημείωση; Ποιο κράτος ξέρει ή οφείλει να γνωρίζει την υποσημείωση αυτή, η οποία έτσι κι αλλιώς δεν αλλάζει τίποτε; Μόνο τους Έλληνες ενδιαφέρει και διαπιστώνουν ότι έτσι τους ρίχνουν στάχτη στα μάτια.

Η Τρίτη και η πλέον σημαντική «υποχώρηση», αν όχι στα τέσσερα, είναι ότι δεχθήκαμε τη γλώσσα τους να είναι «Μακεδονική», «όπως αναγνωρίστηκε από την Τρίτη Συνδιάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την τυποποίηση των Γεωγραφικών Ονομάτων, που διεξήχθη στην Αθήνα το 1977», όπως ευθαρσώς και χωρίς αιδώ αναφέρεται στο εδ.(γ), της παρ.(3) του άρθρου (1) της επίμαχης Συμφωνίας. Η επίσημη αυτή γραπτή παραδοχή ότι στην εν λόγω Συνδιάσκεψη αναγνωρίστηκε η Μακεδονική γλώσσα, αποδεικνύει είτε την ιστορική αμάθεια της κυβέρνησης ή μια φτωχή και εν πολλοίς απαράδεκτη δικαιολογία. Διότι αυτό που εξετάστηκε και αποφασίστηκε στη Συνδιάσκεψη αυτή, ήταν πως τα «κυριλλικά» γράμματα, όπως τα Ρώσικα, τα Βουλγάρικα και τα Γιουγκοσλάβικα και τα σκοπιανά ως μέρος της Γιουγκοσλαβίας, θα γράφονται με λατινικά γράμματα και τίποτε περισσότερο. Ουδεμία σχέση με αναγνώριση κάποιας γλώσσας. Η σημείωση στο άρθρο 7,παρ. 4, ότι «Η Μακεδονική γλώσσα ανήκει στην ομάδα των Νοτίων Σλαβικών γλωσσών», επιδεινώνει την ελληνική υποχωρητικότητα, διότι θα έπρεπε να λέγεται «Σλαβική» και στην υστάτη υποχώρηση/παραχώρηση ΒορειοΜακεδονική, αλλά ποτέ σκέτη Μακεδονική!!!

Στο πρώτο μόλις άρθρο της Συμφωνίας, παρ. 3, εδ. (α) σπεύδει να τονίσει ότι το όνομα των Σκοπίων θα είναι Βόρειος Μακεδονία erga omnes, έναντι πάντων. Όμως εσωτερικά θα ισχύσει μετά 5ετία, σύμφωνα με το άρθ. 1, παρ.10, εδ. (α), «Η «τεχνική» μεταβατική περίοδος»,  και «Η «πολιτική» μεταβατική περίοδος» αρθ. 1, παρ. 10, εδ. (β), η αλλαγή των υπολοίπων «θα ξεκινά στο άνοιγμα κάθε διαπραγματευτικού κεφαλαίου ΕΕ στο συναφές πεδίο και θα ολοκληρωθεί εντός πέντε ετών από τότε». Απίστευτο; Αληθινό όμως!!! Στα «τέσσερα» για πολλά χρόνια!!! 

Στο άρθρο 1 πάντα, παρ. 4, εδ. (ε), προβλέπεται ότι «Το Δεύτερο μέρος θα ολοκληρώσει in toto τις συνταγματικές τροποποιήσεις έως το τέλος του 2018». Όχι μόνο δεν ολοκληρώθηκε τίποτε  μέχρι το τέλος 2018, άρα η Σύμβαση αυτομάτως ακυρώνεται, αλλά και οι τροποποιήσεις  του Συντάγματος που ψηφίστηκαν από το σκοπιανό κοινοβούλιο, εγκρίθηκαν υπό την αίρεση ότι η Ελλάδα θα εγκρίνει από μέρους της, την Συμφωνία!!!  Και δεν αντιδράσαμε καθόλου, ούτε καν το σχολιάσαμε για το φτύσιμο αυτό, διότι το μόνο ενδιαφέρον ήταν να ολοκληρωθεί η δέσμευσή μας με κάθε κόστος με οποιαδήποτε προσβολή και ασυνέπεια από τα Σκόπια, και δεν είναι η μόνη.

Το έγγραφο του Υπουργείου Εξωτερικών των Σκοπίων που μας ενημέρωναν για την ψήφιση των Συνταγματικών τροποποιήσεων, ήταν γραμμένο σε έντυπο που φαρδιά πλατιά έγγραφε «Δημοκρατία της Μακεδονίας» και όχι FYROM, έτσι απροκάλυπτα, χωρίς ίχνος ενός στοιχειώδους φύλου συκής. «Κανείς δεν μπορεί πλέον να μας αρνηθεί το δικαίωμά μας να είμαστε ‘Μακεδόνες’ που μιλούν τη ‘μακεδονική’ γλώσσα σε αυτό το έδαφος!», διαλαλούσε ο Ζάεφ!!!

Ενδεχομένως θα επανέλθουμε με περισσότερες ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες αυτής της Συμφωνίας.

nanagnostatos@gmail.com

            Thiakos.blogspot.com.