Γράφει ο
Τάσος Παπαδόπουλος

Στις ατέρμονες συνομιλίες που εδώ και πενήντα και πλέον χρόνια πραγματοποιούνται για την επίλυση του κυπριακού, ήρθε να προστεθεί μια ακόμα, αυτή της Γενεύης. Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του τελευταίου κύκλου των συνομιλιών είναι ότι οι δύο πλευρές συνομιλούν απευθείας με τον ΟΗΕ σε ρόλο μεσολαβητή και ότι στη Γενεύη για πρώτη φορά συγκλήθηκε πενταμερής με την συμμετοχή των τριών εγγυητριών δυνάμεων.

Βεβαίως αυτή η διάσκεψη δεν γίνεται σε ανώτατο επίπεδο, κι αυτό σημαίνει ότι δεν προβλέπεται να καταλήξει σε κάποιο συγκεκριμένο αποτέλεσμα, μια και οι δύο πλευρές εμφανίζονται με εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις σε ότι αφορά  τόσο τις εγγυήσεις όσο και την ασφάλεια.

Η ελληνική πλευρά ζητάει την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων από την Κύπρο, που χωρίς να υπάρχει λόγος, εδώ και χρόνια, υπερβαίνουν τις σαράντα χιλιάδες και ταυτόχρονα την απόσυρση του αναχρονιστικού, όπως το χαρακτηρίζει, καθεστώτος των εγγυήσεων.

Η Τουρκία αντίθετα θέλει να παραμείνουν, τόσο τα κατοχικά στρατεύματα στη Μεγαλόνησο, όσο και οι εγγυήσεις των επεμβατικών δικαιωμάτων. Είναι απορίας άξιο γιατί σε αυτά τα θέματα που παραβιάζουν κατάφορα τις αρχές και τις αξίες του ΟΗΕ ο κ. Άιντε εμφανίζεται σε ρόλο Ποντίου Πιλάτου.

Είναι σαφές ότι η Τουρκία έχει ευρύτερες γεωστρατηγικές βλέψεις στην Κύπρο, κάτι που δεν κρύβει άλλωστε, κι επειδή πολιτικά  λειτουργεί σε βάθος χρόνου, περιμένει μια νέα ευκαιρία ανάλογη με αυτήν του 1974, προκειμένου να ελέγξει ολόκληρη την Μεγαλόνησο.

Ήδη έχει πετύχει μεγάλο μέρος των στρατηγικών της στόχων. Έχει καταλάβει το 36% της Κύπρου, έχει πετύχει τον βίαιο διαχωρισμό των Ε/Κ με τους Τ/Κ και τώρα με τις συνομιλίες που δεν καταλήγουν συνήθως πουθενά, κερδίζει έδαφος, επιχειρώντας να εμφανίσει την Κυπριακή Δημοκρατία ως «εκλιπούσα», όπως ισχυρίζεται με την βοήθεια του ΟΗΕ, που δεν ξεκαθάρισε την ιδιότητα του Προέδρου Αναστασιάδη στην πενταμερή.

Στη Γενεύη όπως όλα δείχνουν δεν θα κλείσει ο πολύχρονος κύκλος των συνομιλιών. Το θέμα είναι με ποια κέρδη και ποιες ζημίες θα φύγει από το τραπέζι η Κυπριακή Δημοκρατία.

Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένεται και η στάση που θα τηρήσει  Ε.Ε. που εκπροσωπείται από τον επικεφαλής της Κομισιόν τον κ. Γούνκερ, μια και η τουρκική πλευρά με τις μαξιμαλιστικές προσεγγίσεις της, επιδιώκει να κερδίσει όσα δεν κέρδισε με την εισβολή του 1974, δηλ. να αναγνωρισθεί το συνιστών Τουρκοκυπριακό μόρφωμα ως ισότιμος εταίρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, που είναι μέλος του ΟΗΕ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Συμβουλίου της Ευρώπης προκειμένου  να έχει λόγο όχι μόνο στον κατεχόμενο Βορά αλλά και στον ελεύθερο Νότο…