Γράφει ο
Κώστας Δημ. Χρονόπουλος

Σε τούτη τη μαύρη -οικονομικά, ψυχολογικά, εθνικά - περίοδο που διανύουμε είναι φυσιολογικό να νοιώθουμε ταπεινωμένοι, προδομένοι, απαξιωμένοι. Να μη μπορεί να γελάσει το χείλι μας, να μην φουσκώνει από χαρά ή -και - υπερηφάνεια το στήθος μας.

Ευτυχώς μια θαρραλέα απόφαση Ανωτάτου Δικαστηρίου μας, μας άλλαξε την διάθεση. Όαση. Αχτίδα ελπίδας πως υπάρχει ακόμη κάτι. Πως δεν χάθηκαν όλα.

Το μεγάλο (Ανθρωπιστικό, Δικαστικό, Πολιτισμικό, Εύτολμο ΟΧΙ στην παράδοση των Τούρκων Αξιωματικών στο Δικτατορικό καθεστώς του Σουλτάνου. Αν μάλιστα (για να είμαι δίκαιος και ακριβής) αναλογιστούμε πως είχαν τοποθετηθεί, προηγούμενα, τόσο ο κος Πρωθυπουργός, όσο και ο κος Υφυπουργός Εθνικής Αμύνης και Εξωτερικών -  έμμεσα/υπαινικτικά, τότε καταλαβαίνει κανείς πόσους επιπλέον πόντους γενναιότητας λαμβάνει αυτή η σημαντική απόφαση . Αλλά, και γιατί οι Τούρκοι τώρα τους εγκαλούν για αθέτηση "υποσχέσεων " έκδοσης (!).

Ο ρόλος /αποστολή της Δικαιοσύνης είναι διαφορετικός και διακριτός:

Να μην υπακούει, συντάσσεται , ακούει τις πολιτικές παρεμβάσεις, τις σκοπιμότητες. Να κρίνει ανεπηρέαστα. Εύγε λοιπόν για την απόφαση!

Με την ευκαιρία θα ήθελα να πάμε λίγο παραπέρα, μήπως και δημιουργήσουμε τις κατάλληλες προϋποθέσεις  ώστε να πολλαπλασιαστούν παρόμοια φαινόμενα ευψυχίας:

Φανταστείτε πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν αποφάσιζε το ΚΣ = Κομματικό Σύστημα (πρώην Πολιτικό Σύστημα) να μην επεμβαίνει. Να αφήσει στο Δικαστικό Σώμα  ή - και - στις Ένοπλες Δυνάμεις την επιλογή των ηγεσιών τους.

Πόσο πιο αδέσμευτες , ποιοτικότερες, θα ήταν αυτές οι ηγεσίες. (Σ.Σ Γνωρίζω τον πονηρό αντίλογο περί ..."Κράτους Δικαστών" ή "Κινδύνων εκτροπής από ένστολους", αλλά δεν νομίζω ότι αντέχουν σε σοβαρή αντίκρουση /σχολιασμό. Τουλάχιστον από μέρους μου).

Η πρότασή μου αυτή ελπίζω να διαβαστεί και να ληφθεί υπ' όψιν από τους καθ' ύλην αρμοδίους.  Εξάλλου δεν απαιτεί οικονομικό κόστος, ούτε και Π.Κ =  Πολιτικό Κόστος. Αντίθετα θα τους προσφέρει πολιτικό όφελος.

(Σ.Σ Ίσως στενοχωρηθούν λιγάκι επειδή θα χάσουν το απόλυτο - κομπλεξικών προδιαγραφών - έλεγχο των πάντων. Πλην Εκκλησίας. Το Ιερατείο την γλύτωσε!).

Δεν ανήκω στους αιθεροβάμονες  ή τους  αθεράπευτα  ρομαντικούς.

Έχω επίγνωση του - κομματικά - ανέφικτου του πράγματος.

Επίσης γνωρίζω και την στατιστική έρευνα  του ΟΟΣΑ που πληροφορεί πως το 26,5% των Ελλήνων δεν καταλαβαίνει τι διαβάζει (!!!).

Επειδή το Κ.Σ, στην συντριπτική του πλειονότητα αποτελείται από Έλληνες, ενδέχεται (sic) κάποιοι από αυτούς να ανήκουν στο 26,5% του ΟΟΣΑ.

Εύχομαι (λόγω Δημοκρατικότητας) να (υπερ)ισχύσει η αρχή της πλειοψηφίας ώστε να αποφασιστεί - επιτέλους- κάτι σωστό για το καλό όλων μας!

Διαφορετικά, στην επόμενη  έκθεση /στατιστική, ο Οργανισμός θα ανεβάσει το ποσοστό εξαιτίας της προσθήκης / προσμέτρησης πολλών κομματανθρώπων.


ΥΓ Θα συμβούλευα, καλόπιστα τον κο Πρωθυπουργό και τους κους Υπουργούς  να συνειδητοποιήσουν ότι οι κυβερνώντες πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί : ιδίως σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής.

Η βιασύνη /προπέτεια, η επιπολαιότητα , ο παρορμητισμός ενδέχεται να έχουν σοβαρές συνέπειες.

Δυστυχώς - για να επικαλεστώ τα πιο πρόσφατα συμβάντα - είχαμε δύο περιπτώσεις που οδήγησαν σε αδικαιολόγητα ολισθήματα.

1. Ό,τι είπαν - ανεπίτρεπτα, αναιτιολόγητα - εναντίον του τότε υποψηφίου και νυν Προέδρου των ΗΠΑ. Ποιός ο λόγος; Καταλαβαίνουν άραγε το λάθος τους;

2. Για την υπόθεση των Τούρκων πιλότων. Τους ερωτώ (ρητορικά): Αν είχαν απαντήσει, τότε, στον Σουλτανίσκο που ζήτησε την άμεση έκδοση: "Λυπούμαστε αλλά το ζήτημα αυτό θα το χειριστεί η αρμόδια ελληνική δικαιοσύνη. Είμαστε Κράτος Δικαίου". Δεν θα ήταν προτιμότερο;