«Κούρεμα» στα λόγια, «Κατοχή» στην πράξηΗ ιστορία επαναλαμβάνεται ως «φάρσα». Στην Ελλάδα και την ευρωζώνη, σε σχέση με τις αποφάσεις (27/10) των Συνόδων Κορυφής, ξαναπαίζεται το θέατρο που παίχτηκε με τις παλιότερες κωμικές αποφάσεις της 21ης Ιουλίου.

Οι κυρίαρχοι κύκλοι μας μιλάνε για μείωση του ελληνικού χρέους προς τους ιδιώτες (εξαιρούνται ξεδιάντροπα χρέη προς τρόικα, ομόλογα ΕΚΤ κλπ) κατά 50%.
Η μείωση αυτή δεν απαντά στο εκρηκτικό πρόβλημα του ελληνικού χρέους, αφού στην καλύτερη περίπτωση θα έχουμε μείωσή του, περίπου, 70 δις (100 δις το 50%, μείον τα δάνεια για επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, μείον οι απώλειες των Ταμείων). 

Αυτή η μείωση σε ένα συνολικό χρέος 370 δις δεν δίνει καμία διέξοδο, αφού τελικώς και πάντα στην καλύτερη περίπτωση, το χρέος το 2020 θα φτάσει, σύμφωνα με τα (αυθαίρετα) συμπεράσματα της Συνόδου, στο 120% του ΑΕΠ, δηλαδή στα επίπεδα του 2009, όταν μπήκαμε στο Μνημόνιο!

Μήπως, όμως, και η εντελώς ανεπαρκής αυτή μείωση είναι «λόγια του αέρα» και επικοινωνιακές πομφόλυγες; Είναι το πιθανότερον, αν όχι το βέβαιον!

Κι αυτό διότι η μείωση κατά 50% του ιδιωτικού χρέους είναι, μάλλον, μια ευχή, αφού η υλοποίησή της παραπέμπεται, κατά τα Συμπεράσματα της Συνόδου, σε συμφωνία ανάμεσα σε Ελλάδα και πιστωτές. Όλοι διαισθανόμαστε τις περιπέτειες, τους εκβιασμούς και τις υπαναχωρήσεις που θα ακολουθήσουν! Άνθρακες, λοιπόν, ο «θησαυρός» και ζήσε μαύρε μου…

Πέραν αυτού, από όποια μείωση («κούρεμα») τελικά επισυμβεί επί του ελληνικού χρέους, θα πρέπει να αφαιρεθούν οι ζημιές των τραπεζών, τις οποίες θα αναπληρώσει με νέα δάνεια(!) η κυβέρνηση αλλά και οι μεγάλες ζημιές, σχεδόν καταστροφή, των Ασφαλιστικών Ταμείων, για τις οποίες δεν λέει κανείς τίποτα!

Τέρμα, λοιπόν, οι συντάξεις; Ακόμα χειρότερα, μια Συμφωνία (ανεπαρκούς) απομείωσης του χρέους, η οποία -και αν κλείσει- μπορεί να μην υλοποιηθεί από τις τράπεζες, θα συνοδεύεται, κατά τις αποφάσεις της Συνόδου από δύο αποκρουστικές κατευθύνσεις:

Πρώτον: από ένα νέο μνημόνιο και νέα δανειακή σύμβαση από την τρόικα (ύψους περίπου 100 δις!)Δεύτερον: Από έναν επιτόπιο μηχανισμό της τρόικας και της Ε.Ε. για τη μόνιμη επιτήρηση της χώρας, ως προς την εφαρμογή των νέων δεσμεύσεων .

Το νέο μνημόνιο μαζί με τη νέα δανειακή σύμβαση θα δίνουν τη χαριστική μακροχρόνια βολή σε μισθούς, συντάξεις, εισοδήματα, ενώ η δανειακή σύμβαση θα υποθηκεύει και θα ξεπουλά πλήρως τη χώρα!

Είναι χαρακτηριστικό ότι από την αποικιακή εκχώρηση του προγράμματος «Ήλιος», της ηλιακής ενέργειας, και την εκποίηση των πάντων (δημόσιων επιχειρήσεων, ακινήτων φιλέτων, κλπ) προδιαγράφονται, σύμφωνα με τα συμπεράσματα της Συνόδου, έσοδα 15 δις! Πωλείται η ΕΛΛΑΣ ακόμα και ο «ήλιος» της, με 15 δις στους αποικιοκράτες ληστές δανειστές της! 

Η Νέα «Κατοχή»!

Την ίδια ώρα η μόνιμη παρουσία στη χώρα ενός εκτεταμένου μηχανισμού της τρόικας και ειδικότερα της Ε.Ε. για την τήρηση των δεσμεύσεων, ισοδυναμεί στην πράξη με τη συγκρότηση ενός απευθείας ''κατοχικού'' καθεστώτος, στο οποίο τον κεντρικό ρόλο θα παίξει η Γερμανία!

Η Γερμανία, με τη διαμόρφωση ενός «προτεκτοράτου» στον ελληνικό χώρο, φιλοδοξεί να επιβάλλει την απεριόριστη «δικτατορία» της σε όλη την Ε.Ε., μετά και τις μάλλον, επιβαρυντικές,  για τη Γαλλική οικονομία αποφάσεις της Συνόδου.

Η ευρωζώνη και η Ε.Ε. γενικότερα, πάνε να μετατραπούν, μετά και από τις υπό εκκόλαψη αλλαγές στις Συνθήκες, σε ζώνες απόλυτης Γερμανικής επικυριαρχίας, όπου, με πειραματόζωο και απειλή την Ελλάδα, πάει να επιβληθεί ένα ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ που θα μετατρέψει όλη την Ε.Ε. σε γερμανική υγειονομική δημοσιονομική ζώνη και σε γερμανικό πρωσικό φέουδο!

Ό,τι δεν κατάφερε το Γ’ Ράιχ με τα τανκς, πάει να το επιτύχει με άλλους όρους «ευρωνομίσματος» (το οποίο αντιπροσωπεύει ένα διευρυμένο «μάρκο») και μονεταρισμού η σύγχρονη Γερμανία.

Όλα δείχνουν, όμως, ότι η Γερμανία, μάλλον, λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο σε σχέση με τη σχεδιαζόμενη ευρωπαϊκή «αυτοκρατορία» της! Το βέβαιον είναι ότι οι αποφάσεις της Συνόδου δεν μπορούν να απαντήσουν στην ελληνική κρίση και την κρίση της ευρωζώνης, ενώ μπορεί να αποδειχθεί πως ούτε είναι δυνατόν να αγοράσουν καν χρόνο!

Κι αυτό, πολύ περισσότερο, που μια σειρά από κρίσιμα θέματα των αποφάσεων που ελήφθησαν στη Σύνοδο, παραμένουν αόριστα, ασαφή και δυσερμήνευτα, ενώ άλλα κρίσιμα, μαζί με τη συγκεκριμενοποίηση των προηγούμενων, έχουν παραπεμφθεί στο μέλλον, όπως η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, η οποία έχει όριο τον Ιούνιο!!!Είναι πολύ χαρακτηριστικές οι μεγάλες ασάφειες γύρω από το ρόλο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF), των ποσών προικοδότησής του και των όρων της παρέμβασής του, την ίδια ώρα που ο ρόλος του EFSF διατυμπανίζεται (απατηλά) ως κρίσιμος για την ανακούφιση Ισπανίας και Ιταλίας και όχι μόνο.

Διέξοδος η διάλυση της Ευρωζώνης

Οι αδιέξοδες αποφάσεις των Συνόδων της Ευρωζώνης και της Ε.Ε. επιβεβαιώνουν τα πεπερασμένα όρια των τελευταίων. Οι αποφάσεις αυτές δεν πρόκειται να διασώσουν ούτε το ευρώ, όπως μπορεί να πιστεύουν οι κυρίαρχοι της ΕΕ, αλλά, ίσως, τώρα πια ούτε την Ε.Ε.!Η Ελλάδα, με ένα διάλειμμα, ίσως, μερικών ημερών, όπου κάποιες δόσεις ικανοποίησης μπορεί να διακινηθούν, θα συνεχίσει να κατρακυλά από το κακό στο χειρότερο.

Σήμερα γίνεται ακόμα πιο φανερό ότι το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει για να βγάλουν τη θηλιά από το λαιμό τους οι εργαζόμενοι σε όλη την Ευρώπη, είναι να διαλυθεί η ευρωζώνη!

Ιδιαίτερα για τη χώρα μας γίνονται ακόμα πιο επίκαιρα, ως όροι επιβίωσης και προοπτικής για τον ελληνικό λαό, η διακοπή αποπληρωμής του χρέους με στόχο τη χωρίς όρους διαγραφή, τουλάχιστον, του συντριπτικά μεγαλύτερου μέρους του και η έξοδος από το ευρώ, ως θεμελιώδη αφετηριακά σημεία μιας νέας προοδευτικής πορείας αναπτυξιακής, παραγωγικής, κοινωνικής και οικολογικής ανασυγκρότησης του τόπου με σοσιαλιστικό ορίζοντα!

http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=5256:lafazanis-synodos-koryfis&catid=83:aristera&Itemid=200