Γράφει ο
Αθανάσιος Μπουρούνης

Πολλοί έχουν την αφέλεια να νομίζουν ότι συνήθειες όπως το ψέμα, η απάτη και η δουλοπρέπεια, είναι αντί-αξίες που υποβιβάζουν τον άνθρωπο και τις κοινωνίες σε έρμαια ξένων διαθέσεων.

Κάνουν λάθος όμως, διότι αυτό μπορεί να συμβαίνει μόνο σε κανονικές κοινωνίες.

Στη δική μας, κάθε ιταμή ενέργεια και κάθε πονηρή δράση, ας είναι και ταπεινωτική, μετατρέπεται σε «ηρωική».

Η επιστολή Τσακαλώτου κρύφτηκε από το λαό και τα κόμματα, για να κρυφτεί η δουλοπρέπεια της κυβέρνησης απέναντι στους εταίρους – δανειστές και οι ακόμα πιο σκληρές δεσμεύσεις που ανέλαβε.

Το άνοιγμα της κατάπτυστης αυτής  επιστολής και μάλιστα μόνο όταν διέρρευσε από τρίτη πηγή, αποκαλύπτει:

- την κυβερνητική μεταμέλεια,

- την άμεση συγνώμη προς τους δανειστές,

- τους όρκους πίστης στο μνημόνιο,

- τις διαβεβαιώσεις ότι τα μέτρα είναι προσωρινά και

- βεβαιώνει ότι δεν θα επαναληφθούν στο μέλλον μονομερείς ενέργειες.

Με την επιστολή αυτή, πέρα από το ότι η ιστορία αγγίζει τα όρια του αυτό-εξευτελισμού, ο «κόφτης» που αφορούσε περικοπές πιστώσεων του προϋπολογισμού της γενικής κυβέρνησης, για πρώτη φορά η κυβέρνηση, δεσμεύεται και προσδιορίζει αυστηρά ότι οι περικοπές, θα προέρχονται πλέον από τις συντάξεις.

Επί πλέον «αδειάζει» τον πρωθυπουργό, ο οποίος δήλωνε πως «δεν θα μας πουν αυτοί (οι δανειστές) τι θα κάνουμε τα πρωτογενή πλεονάσματα».

Με τη δημοσιοποίηση της επιστολής, διαπιστώνεται αφ’ ενός  ότι οι απαιτήσεις των δανειστών είχαν μια τιμωρητική διάθεση και αφ’ ετέρου ότι η απάντηση της  κυβέρνησης ήταν απολογητική, κάτι σαν το «δεν θα το ξανακάνουμε», «δεν θα επαναληφθεί, αν δεν σας ρωτήσουμε».

Μετά από αυτά, το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί τα έκαναν όλα αυτά;

Γιατί ξεκίνησαν όλους αυτούς τους θεατρινισμούς, εφ’ όσον ήταν αποφασισμένοι να υποχωρήσουν άτακτα;

Αποδεικνύεται ότι δεν υπήρχε κανένα μεγαλόπνοο σχέδιο, ούτε κάποιος τακτικισμός της προκοπής. Εφαρμόζουν το σύστημα: «ότι κάτσει».

Σε άλλες εποχές, μια τέτοιου περιεχομένου επιστολή, θαχαρακτηριζόταν από τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ως «ρεσιτάλ υποταγής» και ως «σκύψιμο στα τέσσερα» (δικές τους εκφράσεις).

Τώρα δείχνει ότι είναι η κυβέρνηση των προθύμων. Κάνουν τα πάντα, υπογράφουν τα πάντα, αρκεί να παραμείνουν στην εξουσία.

Δεν έχει υπάρξει στο παρελθόν άλλη κυβέρνηση σαν και αυτή, μετόση δουλοπρέπεια προς τους δανειστές.

Πότε θα σταματήσει αυτή η συλλογική ηδονή της ταπεινότητας;

Ο κ. Τσίπρας οφείλει να κατανοήσει ότι με «κολπάκια», δεν κερδίζεται το μέλλον.

Οι πολίτες έχουν μάθει πλέον ότι ο κ. Τσίπρας και οι υπουργοί του, χρησιμοποιούν βαρύγδουπες εκφράσεις για εσωτερική κατανάλωση και την ίδια στιγμή, αναλαμβάνουν νέες δεσμεύσεις έναντι των δανειστών.

Μόνο με τη λογική της ευθύνης μπορεί να σηκωθεί η χώρα και όχι με την επαιτεία των πονηρών. Η έξοδος της χώρας από την κρίση, απαιτεί συνέπεια, συνέχεια και σταθερότητα.

Δεν γνωρίζουμε πόσοι εξακολουθούν να πείθονται με τους πολιτικούς ακροβατισμούς της κυβέρνησης.

Όμως, όπως έχει επανειλημμένως αποδειχθεί την τελευταία διετία, ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του είναι εξαιρετικά επικίνδυνοι για τη χώρα.

Ως εκ τούτου, η εφ’ άπαξ συνταξιοδότηση της κυβέρνησης, καθίσταται ζητούμενο.

- Ο κ. Αθανάσιος Μπουρούνης είναι Επίτιμος Δ/ντής Σχολικής Μονάδας Δ.Ε.