Γράφει ο
Αγγελική Χαραλαμποπούλου

Σύμφωνα με την Top 10 λίστα ιδιοκτησίας πλοίων,  «Top 10 Ship Owning List» των μεγάλων εθνών της ναυτιλίας, η οποία δημοσιεύεται από την εταιρεία Vesselsvalue του Λονδίνου», η αξία των πλοίων των Ελλήνων εφοπλιστών ξεπερνά για πρώτη φορά το φράγμα των 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Πρόκειται γενικώς για την πρώτη φορά που μια χώρα διαθέτει τόσο μεγάλης αξίας φορτηγά πλοία.

Σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά οι ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες αύξησαν για άλλη μια φορά το ποσό της αξίας των πλοίων τους κατά 5,5 δισ. δολάρια (4,8 δισ. ευρώ).

Η διαφορά με τις επόμενες χώρες, Ιαπωνία και Κίνα, ανέρχεται σε ποσοστό πάνω από 10%.

«Οι Έλληνες πλοιοκτήτες δεν σταμάτησαν ποτέ να αναζητούν ευκαιρίες στη ναυτιλιακή αγορά, παρά τις οικονομικές δυσκολίες της χώρας τους» λέει ο Court Smith, αναλυτής της Value Vessels.

Όμως, οι κυβερνήσεις των τελευταίων-αρκετών ετών στην Ελλάδα, αντί να προβάλλουν και να αξιοποιήσουν/εκμεταλλευτούν αυτή την πολύτιμη ευκαιρία προς όφελος της Ελληνικής Οικονομίας, όχι μόνο αδιαφορούν, αλλά δυστυχώς  με κάθε τρόπο την απεμπολούν.

 Μέσα από μια πρακτική ΄΄εχθρικής΄΄ νομοθέτησης για τη ναυτιλία, με δυσβάστακτη φορολόγηση, παράδοξη-ανεπίτρεπτη παρέμβαση του κράτους στον τρόπο που λειτουργούν οι ναυτιλιακές εταιρείες, τις έδιωξαν σχεδόν όλες από την Ελλάδα, με συνέπεια τα πλοία ελληνικής ιδιοκτησίας να φέρουν ξένες σημαίες και οι εταιρείες να είναι εγκατεστημένες στο εξωτερικό-κυρίως στη Μεγάλη Βρετανία (…λες και ήταν ηλίθιοι αυτοί που τους δελέασαν με φοροελαφρύνσεις και άλλα προνόμια για να εγκατασταθούν εκεί…)

…Συνένοχοι στο έγκλημα, με πρωταγωνιστικό ρόλο βέβαια και τα συνδικάτα των ΄΄ναυτεργατών΄΄, με τις  πρωτοφανείς για τα διεθνή δεδομένα παρεμβάσεις τους, πάντα με τις ευλογίες  παρελθόντων κυβερνήσεων και ενεργότατο ρόλο του κυβερνώντος κόμματος-του νυν ΣΥΡΙΖΑ…

Οπότε αυτές οι τεραστίων διαστάσεων  επενδύσεις ελληνικών συμφερόντων, είναι σαν να μην υπάρχουν κάν για την Ελλάδα αφού  όλα τα οφέλη, φορολογικά, ασφαλιστικά,  εργασιακής απασχόλησης, ανάπτυξης κλπ, τα καρπώνονται άλλες οικονομίες.

Τώρα, μετά τα σκληρά μαθήματα που πήραμε ως κοινωνία και ως οικονομία, με την οικονομική κρίση και τα ΄΄μνημόνια΄΄ και παράλληλα με την ευκαιρία του Brexit,  μήπως ήρθε επιτέλους η ώρα-για την επόμενη κυβέρνηση βέβαια, να σταθεί στο ύψος των ευθυνών της και των περιστάσεων; Η ώρα της λογικής, της συνειδητοποίησης  και των ώριμων πολιτικών επιλογών;

 Η επόμενη κυβέρνηση θα ψηφιστεί από τον ελληνικό λαό για να κάνει όσα έπρεπε και δεν έχουν γίνει ακόμα: να νομοθετήσει υγιές και φιλόξενο περιβάλλον για την οικονομία της αγοράς, να  προσελκύσει  μεγάλες επενδύσεις, για να επιτύχει  την αύξηση της απασχόλησης την πραγματική αύξηση μισθών και ασφαλιστικών εισφορών, την αύξηση του εθνικού πλούτου.

 Η προσέλκυση των ναυτιλιακών επιχειρήσεων ελληνικών συμφερόντων και όχι μόνο, είναι μια λαμπρή ευκαιρία για την επίτευξη των  στόχων  αυτών.

Είναι προς το συμφέρον και μόνο της ελληνικής οικονομίας,  η εδώ εγκατάσταση και λειτουργία τους. Ακόμα και με συνθήκες μηδενικής φορολόγησης- για να υπάρξει το κατάλληλο δέλεαρ, η οικονομία θα ωφεληθεί πολλαπλώς.

Ενδεικτικά: εγκαταλειμμένα κτίρια  θα αξιοποιηθούν, χιλιάδες άνεργοι διαφόρων ειδικοτήτων, επιστήμονες, τεχνικοί,  υπάλληλοι γραφείου, βοηθητικό προσωπικό, μέχρι και προσωπικό καθαριότητας, φύλαξης κλπ  θα εργαστούν  για τις επιχειρήσεις αυτές. Επίσης, άμεσα ή έμμεσα  θα ανεβεί ο κύκλος εργασιών και άλλων παραγωγικών τομέων της οικονομίας με την τροφοδοσία, τον εξοπλισμό,  την παροχή υπηρεσιών στις ναυτιλιακές, όπως επισκευαστικών  κλπ.

Στη χώρα με τη μεγαλύτερη ιδιοκτησία εμπορικών πλοίων, θα έπρεπε οι συνθήκες του ναυτιλιακά  επιχειρείν να είναι άριστες, υποδειγματικές, προσελκύοντας κάθε δυνατή επένδυση στον τομέα αυτό, συμπεριλαμβανομένων και  άλλων υπηρεσιών σχετικών με τη ναυτιλία, όπως για παράδειγμα  των ασφαλιστικών Lloyds  κλπ.

Και επιτέλους η ελληνική κοινωνία, παράλληλα με τις κυβερνήσεις αυτού του τόπου, ας έρθει σ’ επαφή με το ρεαλισμό και τη λογική, απομονώνοντας στείρες και στην τελική αντιλαϊκές αντιλήψεις των ιδεοληπτικών αγκυλώσεων των αριστερίστικων  κομματικών πολιτικών,  για να  προσελκύσει  μεγάλες επενδύσεις.