Γράφει ο
Ιωάννης Γ. Κουλούρης

Δυστυχώς η μεγάλη ευκαιρία για την αναγκαία επικαιροποίηση του Συντάγματος της χώρας μας χάθηκε!

Οι τροποποιήσεις που έγιναν είναι ασφαλώς προς το καλύτερο, αλλά εντελώς ανεπαρκείς και δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες της χώρας. Με το θέμα έχω ασχοληθεί εκτενώς σε προηγούμενα άρθρα μου και δεν επιθυμώ να επαναλάβω όσες προτάσεις και επισημάνσεις έχω κάνει. Το πολιτικό μας σύστημα και τα επί μέρους κόμματα για μία ακόμη φορά δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και δεν έθεσαν το εθνικό συμφέρον πάνω από το κομματικό τους και τις ιδεοληψίες τους.

Η μεγάλη ευθύνη ανήκει ασφαλώς στον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ, που, ως κυρίαρχοι της προηγούμενης ( προτείνουσας) βουλής, δεν έδωσαν τη δυνατότητα στην παρούσα αναθεωρητική βουλή να ασχοληθεί με βασικά άρθρα του συντάγματος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει επίσης μεγάλη ευθύνη γιατί δεν υποστήριξε πολλές σωστές προτάσεις της Ν.Δ. ώστε να λάβουν την αναγκαία πλειοψηφία. Το κόμμα αυτό επιθυμεί προφανώς η χώρα να εισέλθει σε αριστεροαναρχικό  καθεστώς όπου θα κυριαρχούν οι συντεχνίες και ο λαϊκισμός, με ισοπέδωση των πάντων, κατάργηση της αξιοκρατίας και εξαφάνιση της μεσαίας και ανώτερης τάξης, Είναι σε όλους γνωστά τα πρότυπα των κρατών που ονειρεύεται και το κατάντημά τους.

Μεγάλη ευθύνη έχει και το ΠΑΣΟΚ, ( ή αν θέλετε ΚΙΝΑΛ), γιατί τίποτε δεν διδάχτηκε από τα μοιραία λάθη του που οδήγησαν στα μνημόνια, και δεν φρόντισε να συνεργαστεί με τη Ν.Δ. ώστε αφενός να αναθεωρηθεί η διάταξη του Συντάγματος που προβλέπει ότι το εκλογικό σύστημα μπορεί να αλλάζει κάθε φορά, αρκεί η αλλαγή να ισχύει από τις μεθεπόμενες εκλογές, και δεν φρόντισε, μαζί με τη Ν.Δ. να εκπονήσουν ένα εκλογικό σύστημα που θα είναι πάγιο, θα περιληφθεί στο σύνταγμα και θα αλλάζει μόνο με τη διαδικασία αναθεώρησης του συντάγματος.

Η Ν.Δ. τέλος, κατά την άποψή μου, δεν επέδειξε την αναγκαία τόλμη και διάθεση να επεξεργαστεί και να παρουσιάσει στον Ελληνικό λαό, συγκεκριμένες προτάσεις, ανεξάρτητα από την αποδοχή τους από τα άλλα κόμματα. Έχω την εντύπωση ότι η προσπάθειά της ήταν να προτείνει διατάξεις που θα εξασφάλιζαν τη συναίνεση των άλλων κομμάτων και την ικανοποίηση  των κομματικών στελεχών της, παρά τις ανάγκες του λαού και της χώρας.

Για το άρθρο 86 π.χ. δεν κατανοώ γιατί δεν πρότεινε την ολοσχερή του κατάργηση.

Για το εκλογικό σύστημα γιατί δεν παρουσίασε στο λαό μία συγκεκριμένη πρόταση.

Για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας γιατί δεν πρότεινε την αναβάθμιση των αρμοδιοτήτων του, ώστε να συμβάλει στη διάκριση των εξουσιών, με την οποία σημειωτέον δεν ασχολήθηκε καθόλου. Επίσης δεν κατανοώ γιατί πρότεινε το συγκεκριμένο τρόπο εκλογής του, που είναι χρονοβόρος, και δεν πρότεινε τη διεξαγωγή δύο μόνο ψηφοφοριών, την πρώτη μεταξύ υποψηφίων που θα πρότειναν όλα τα κόμματα, και τη δεύτερη μεταξύ των δύο πρώτων και την εκλογή εκείνου που θα πλειοψηφούσε.

Στο σημείο αυτό θέλω να παρατηρήσω,  ότι με την, επιβαλλόμενη κατά τα άλλα, αποσύνδεση εκλογής προέδρου δημοκρατίας από τη διενέργεια εκλογών, περιορίστηκαν στην ουσία οι αρμοδιότητες του Προέδρου, αφού μέχρι τώρα,  με την παραίτησή του, μπορούσε  να αποτρέψει την ψήφιση νομοσχεδίων και άλλες ενέργειες της εκάστοτε κυβέρνησης,  που θα είχαν τεράστιες καταστροφικές εθνικές συνέπειες, (όπως π.χ. η συμφωνία των Πρεσπών), άλλο αν κανείς πρόεδρος μέχρι τώρα δεν είχε την ευαισθησία και την τόλμη να το κάνει..

Τέλος δεν θέλω να ασχοληθώ με το Κ.Κ.Ε., γιατί αυτό ζει στον μικρόκοσμό του, που ανήκει σε άλλες εποχές.

Ούτε επίσης αξίζει να ασχοληθεί κανείς με τα άλλα μικρότερα κόμματα, είτε εντός είτε εκτός Βουλής, γιατί αυτά είναι ευκαιριακά και απλά εκφράζουν την ανωριμότητα του λαού μας, και τις ατέλειες του εκλογικού μας συστήματος.

Εν κατακλείδι,  με το υπάρχον σύνταγμα, ακόμα και όπως διαμορφώθηκε, η χώρα μας δεν πρόκειται ποτέ να ξεφύγει από τη νοοτροπία της «ψωροκώσταινας» και να καταλάβει τη θέση που της ανήκει ανάλογα με την ιστορία της, τον πολιτισμό της και τις δυνατότητες του λαού της,