Γράφει ο
Κώστας Δούκας

Ὁ ΣΥΡΙΖΑ καί ὁ Τσίπρας δέν ἦταν μόνο κακή κυβέρνηση. Είναι καί κακή ἀντιπολίτευση. Δέν ἢξερε νά κυβερνήσει, ἀλλά οὒτε ξέρει καί ν᾽ ἀντιπολιτεύεται. Ψελλίζουν καί ζοῦν στόν κόσμο του οἱ βουλευτές του καί οι παρτρεχάμενοι στά κανάλια, χρησιμοποιῶντας σαθρή καί παραπειστική ἀντιπολιτευτική ἐπιχειρηματολογία.

Κοντέψαμε νά πάθουμε ἀνήκεστη βλάβη τῆς ἐθνικής μας ὑγείας μέ τήν κυβέρνηση Τσίπρα. Καί τί δέν είδαμε σ᾽αὐτή τήν ἀλήστου μνήμης πενταετία, πού ἀνέδιδε μέχρι καί ὀσμή φορμόλης λατινογενοῦς προελεύσεως. Καί μόνο ν᾽ἀναλογισθεί κανείς τά λογῆς <καμώματα> τοῦ ΣΥΡΙΖΑ μέ στόχο διαλυτικό τῆς Ἑλλάδος, τόν πιάνει σύγκρυο. Ἡ χώρα ταξίδευε κυριολεκτικά μέ αὐτόματο πιλότο.

Ὂχι βέβαια πώς η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι πανάκεια. Ἐξακολουθεί κι αὐτή νά βρίσκεται μεταξύ σφύραςκαι ἂκμονος, γραπωμένη στίς δαγκάνες τῶν μνημονίων, τοῦ Ὑπερταμείου καί τῆς αἰωνίως χρεωμένης χώρας. Καί δέν φαίνεται διατεθειμένη νά ἀποστασιοποιηθεί ἀπό τήν ἐπαίσχυντη συμφωνία τῶν Πρεσπών. Κι οὒτε μπορεί, ἀκόμη κι ἂν θέλει, νά διορθώσει διά μιᾶς τά κακῶς κείμενα, ἀλλά οὒτε καί νά ἐγγυηθεί ὃτι θά μπορέσει νά ἀντιμετωπίσει τίς πολιτικές ἲντριγκες καί τρικλοποδιές τῶν Βρυξελλῶν καί τῶν παθολογικῶν παραβατῶν τοῦ διεθνοῦς δικαίου, τῶν Τούρκων, πού γραδάρουν καθημερινά τίς ἀντοχές μας.

Ὡστόσο ἡ κυβέρνηση αὐτή, πού ἀνέδειξε αὐτοδύναμη ὁ ἑλληνικός λαός, ἒδειξε μέχρι στιγμής καλά δείγματα γραφῆς, μέ στοχευμένες χειρουργικές ἐπεμβάσεις πολιτικής παρέμβασης στά κοινά, γιά νά σωθεί ὁ ἀσθενής Ἓλληνας, πού ἐξακολουθεί νά βρίσκεται διασωληνωμένος στήν εντατική, πολυτραυματίας κοινωνικός, ἠθικός, οἰκονομικός, ἐθνικός. Δόθηκαν ὃλα <τά ἃγια τοῖς κυσοί> ἀπό τούς προηγούμενους. Ἡ κυβέρνηση Μητσοτάκη, παρά τούς ὃσους δισταγμούς τρέφουμε γιά τό τελικό ἀποτέλεσμα, ἂνοιξε τήν ασφαλιστική δικλείδα γιά νά μήν ἐκραγεί ἡ χύτρα. Ἡ θερινή ραστώνη βοήθησε στό σωτήριο ἀποτέλεσμα.

Τώρα, κύριος στόχος τῆς κυβερνήσεως Μητσοτάκη, κατά τά διαλαλούμενα, εἶναι νά πετύχει ἀνάπτυξη τῆς Ἑλλάδος, ἐν μέσω μυρίων κινδύνων καί περιπεπλεγμένων διεθνῶν γεωπολιτικών καταστάσεων στό Αἰγαίο, μέ συνεχείς προκλητικές παρενοχλήσεις τῶν ἃρπαγων γειτόνων μας, πού μετροῦν τίς ἀντοχές μας. Προσπαθεί, καθώς φαίνεται, νά ἐπιδέσει ἡ κυβέρνηση τά βαρειά τραύματα τοῦ Ἑλληνικού λαού καί νά ἐξασφαλίσει κάποια αἱμοδοσία με τόν κωδικό <ξένες έπενδύσεις>.

Περί ὃλων αὐτών εἲχαμε προειδοποιήσει σέ παλαιότερα ἂρθρα μας, ὃπως ὁ εξ ἀνατολῶν κίνδυνος, ἡ βιαία ἀλλαγή τοῦ ἀνθρωπογεωγραφικού χάρτη διά τῆς εἰσβολῆς λαθρομεταναστῶν,ἡ προσπάθεια διαμοιρασμοῦ τοῦ Αἰγαίου, οἱ συνέπειες ἀπό τἠν συμφωνία τῶν Πρεσπῶν κλπ.

Ἐκτός ὃμως τῶν στοχευμένων πολιτικών πρωτοβουλιῶν, ἡ κυβέρνηση πρέπει νά τονώσει τό ἐθνικό φρόνημα τοῦ  Ἓλληνα, πού ἒχει πολλαπλῶς ποδοπατηθεί. Γιά μπούσουλα ἀς ἒχει τούς ἐξέχοντες συγγραφείς καί ποιητές, πού σιγά σιγά έχουν ἐξοβελισθεί, μαζί μέ τούς ἀρχαίους συγγαφείς, ἀπό τήν Ἑλληνική Παιδεία.

Καί νομίζω ὃτι τό ὑπουργείο Παιδείας θά πρέπει νά τούς ἐπαναφέρει στά ἀναγνωστικά τῆς Μέσης Παιδείας: Τόν Παπαδιαμάντη, τόν Παλαμά, τόν Κάλβο, τόν Σικελιανό, τόν Ροΐδη καί ὃλους τούς γίγαντες τῆς λογοτεχνίας καί τῆς ποιήσεώς μας.

Ὁ Ἀνδρἐας Καρκαβίτσας γιά παράδειγμα, τό γλωσσάριο τοῦ ὁποίου καί τό ὓφος ἒχει ξεσηκώσει στήν κυριολεξία ὁ Καζαντζάκης, ὂχι ὂμως καί τήν φλογερή του Ἑλληνικότα, δίνει ἓνα ὁλοκληρωμένο πορτραῖτο τοῦ διαχρονικοῦ  Ἓλληνα, καί λέει στό διήγημά του <Ὁ Ἐκδικητής>,  καθώς ὁμιλεί ἓνας ὑποναύκληρος γιά νά ενθαρρύνει τό πλήρωμά του, πού φοβάται τό καραβοτσάκισμα ἀπό τήν φουρτούνα:

<Εἲμαστε ἂντρες ἐμεῖς. Ὃ,τι καί νά εἰπῆς, εἲμαστε ἂντρες! Ἓλληνας σοῦ λέει ὁ ἂλλος. Δέν εἶναι παῖξε-γέλασε. Ἒχουμε τά κακά μας -δέν λέω. Πήραμε δρόμο στραβό, σάν τό κακοκυβέρνητο πλεούμενο. Μά δέν εἲμαστε καί ντίπ! Γιά πέταμα. Καί νά εἲμαστε γιά πέταμα, πάλι δέν θά χαθούμε. Θέλουμε δέν θέλουμε, θά ζήσουμε. Θά ζήσουμε καί θά θεριέψουμε καί θά δοξασθούμε, ὃπως καί πρῶτα. Τό σιδερόξυλο - σιδερόξυλο είναι, ὃσο κι  ἂν τό κουτσουρέψης. Ὃσο κι ἂν τοῦ μαδήσης τήν κορφή, ἂν τοῦ ζεματίσης τά φύλλα, ἂν τοῦ πριονίσης τά κλαδιά. Ὁ λέοντας, λέοντας λέγεται, ὃσο κι ἂν τοῦ ψαλιδίσης τήν χαίτη, ἂν τοῦ κόψης τήν οὐρά, ἂν τοῦ βγάλης τά νύχια, ἂν τοῦ ξεριζώσης τά δόντια. Φτάνει τὀ βρούχημά του νά σέ πάη ριπιτί. Τό έχει τό σκαρί μας, ναί. Τό θέλει ἡ τύχη μας νά εἲμαστα πάντα μεγάλοι. Ὃπου κι ἂν γυρίσεις, σέ στεργιές καί σέ θάλασσες, σέ νότο καί βοριά, σ᾽ἀνατολή και δύση, θά τό ἰδῆς γραμμένο. Καί γραμμένο ὂχι μέ ἀνθρώπινο κοντύλι, ἀλλά μέ τό ἲδιο τό χέρι, τό παντοδύναμο χέρι τοῦ Δημιουργοῦ. Εἲμαστε ἂντρες σοῦ λέω!>

Αὐτά ἂς ἒχουν κατά νοῦ οἱ νέοι μας κυβερνῆτες. Ὁ Ἑλληνικός λαός δέν εἶναι παῖξε-γέλασε. Ἀκόμη κι ἂν τόν ξεδοντιάσεις, κι ἂν προσπαθήσεις νά τόν ἀλλαξοπιστήσης, νά τόν ἀναμίξεις μέ ἀμφίφυλλα ἂτομα, κι ἂν προσπαθήσεις νά τοῦ πλήξεις τό φιλότιμο, κι ἂν τόν ταπεινώσεις, κι ἂν τον φτωχήνεις, κι ἂν τοῦ φέρεις ὃλους τούς λαθρομετανάστες τοῦ κόσμου κι ὃλα τά κακοποιά στοιχεία, κι ἂν βάλεις ὃλες τίς ΜΚΟ νά τοῦ σαλέψουν τά μυαλά, κι ἂν του κάνεις πλύση ἐγκεφάλου, ὁ ῾Ἓλληνας, Ἓλληνας θά εἶναι. Κι ἀπό τήν κραυγή του μόνο, θά τούς πάει ριπιτί. Ὃπως πῆγε ριπιτί τούς Τρώες ἀπό τήν <Μεγάλη Φωνή> τοῦ Ἀχιλλέα, ὃταν ξαναμπῆκε στόν πόλεμο.

Ὁ Ἑλληνικός λαός δοκιμάστηκε σκληρά ἀπό τούς ἐπικίνδυνους μαθητευόμενους μάγους, ἀλλά τώρα ἀφυπνίσθηκε. Ξεναρκώθηκε. Περνάει, φαίνεται, σέ θάλαμο ἀνάνηψης. Δέν ὑπάρχει δρόμος ἐπιστροφής. Ὃποιο κι ἂν εἶναι τό τίμημα.

Ἂς τά προσέξει αὐτά ἡ κυβέρνηση Μητσοτάκη. Καί ἀς κάνει το χρέος της, ὃπως φαίνεται νά τό κάνει μέχρι στιγμῆς, ὑλοποιῶντας τίς προεκλογικές της ὑποσχέσεις. Ἡ ἁρμόδια ἐπί τῆς Παιδείας ὑπουργός Νίκη Κεραμέως φαίνεται καί ἒξυπνη καί ἀποφασιστική.< Ἰδού πεδίον δόξης λαμπρόν>. Ἡ παιδεία μας πάσχει. Καί ἡ γλώσσα μας κακοποιείται βάναυσα καθημερινά, ἀντιδράσεως μή οὒσης.