Κάντο όπως η Ιρλανδία Παρακολουθώντας τον τρόπο με τον οποίο οι Ιρλανδοί δημοσιογράφοι επιτέθηκαν στον πρωθυπουργό και στον υπουργό Οικονομικών της Ιρλανδίας, κατηγορώντας τους για παραπλάνηση του λαού και πετώντας τους στα μούτρα ότι είναι ψεύτες, σκέφτομαι πόσο η Ελλάδα, η «Χώρα του Όχι», έχει μείνει τόσο πολύ πίσω.

Ποιος έχει μέχρι στιγμής τολμήσει να μιλήσει έτσι σε Έλληνες πολιτικούς; Ποιος έχει τολμήσει να τους πετάξει κατάμουτρα ότι είναι οι αποκλειστικώς υπεύθυνοι για τα δεινά της χώρας; Ποιος έλαβε τον κόπο να τους υπενθυμίσει ότι διαχειρίστηκαν τεράστια ποσά – εθνικά και κοινοτικά – με τον χειρότερο τρόπο.

Τα κατασπατάλησαν, διασπάθισαν το δημόσιο χρήμα, βούτηξαν τη χώρα στη διαφθορά, γέμισαν τους λογαριασμούς τους, νομοθέτησαν υπέρ του εαυτού τους, γιγάντωσαν το πελατειακό κράτος, έθρεψαν και τράφηκαν από την ρουσφετολογία.

Όχι, κανείς δεν τόλμησε να τους πει κατάμουτρα την αλήθεια. Και τους βλέπουμε τώρα να παριστάνουν τους σωτήρες της χώρας, χωρίς ντροπή, χωρίς φιλότιμο, χωρίς να αισθάνονται ότι πρέπει να λογοδοτήσουν.

Προχθές, το υπουργείο των Οικονομικών έδωσε στην δημοσιότητα το δελτίο του δημόσιου χρέους, που στις 30 Σεπτεμβρίου 2010 είχε αισίως φθάσει τα 336,8 δις ευρώ (εκτός από τα δανεικά του Μνημονίου). Μάθαμε επίσης ότι η χώρα μας θα πρέπει να αποπληρώσει ή να αναχρηματοδοτήσει δάνεια ύψους 186 δις ευρώ μόνο μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια.

Αυτό σημαίνει ότι περίπου το μισό ελληνικό χρέος είναι βραχυπρόθεσμο ή μεσοπρόθεσμο!

Μας ενημέρωσαν επίσης οι αρχιτέκτονες του χάους ότι μέσα σε τρεις μόλις μήνες, το δημόσιο χρέος της χώρας αυξήθηκε κατά 20 δις ευρώ. Μέσα δε στο επόμενο έτος λήγει χρέος 36,5 δις ευρώ και τα υπόλοιπα πρέπει να πληρωθούν μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια. Το υπόλοιπο χρέος των 150 περίπου δις ευρώ θα λήξει μετά τα πέντε χρόνια.

Το 2011 λήγει χρέος ύψους 32 δις ευρώ και άλλα τόσα λήγουν μέσα στο 2012. Επιπλέον, το 2013 πρέπει να αποπληρωθούν χρέη 36 δις ευρώ και το 2014 λήγουν χρέη 48 δις ευρώ.

Τον περασμένο Φεβρουάριο, δόθηκε στην δημοσιότητα η Έκθεση της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών. Σύμφωνα με αυτήν, η Ελλάδα, προκειμένου να μειώσει το χρέος της στα προ του 2007 επίπεδα, οφείλει (όφειλε, διότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί) για τα επόμενα χρόνια να εμφανίζει στο προϋπολογισμό της πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 5,4% του ΑΕΠ.

Πληροφορηθήκαμε επίσης ότι το 2040 θα δίνουμε το 25% του ΑΕΠ μόνο για τόκους. Ποσοστό θηριώδες, αφού τεράστιο θεωρείται και το 5% του ΑΕΠ που σήμερα δίνουμε σε τόκους.

Επιτέλους, όλα αυτά δεν είναι αρκετά για να συγκλονιστούμε και να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους; Είναι δυνατόν να παριστάνουμε ακόμη τους χειροκροτητές; Και μάλιστα χειροκροτητές ανικάνων;