Γράφει ο
Ιωάννης Γ. Κουλούρης

Όπως έχω επισημάνει επανειλημμένα και προ πολλού, το μεταναστευτικό είναι το σοβαρότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Επί τέλους, όπως φαίνεται και από τις δημοσκοπήσεις, τελευταία, ελπίζω όχι πολύ αργά, το συνειδητοποίησε και ο λαός, και έτσι υπό την πίεση του, θα αναγκαστούν να το προτάξουν και οι πολιτικοί και να βρουν κάποια λύση.

Δυστυχώς όμως το θέμα αντιμετωπίζεται από όλα σχεδόν τα κόμματα κατά λανθασμένο τρόπο. Όλοι το θεωρούν ως θέμα Ευρωπαϊκό και περιμένουν από την Ευρώπη να το επιλύσει, ενώ είναι θέμα καθαρά Ελληνικό, στο οποίο ασφαλώς η Ευρώπη πρέπει να συνδράμει την Ελλάδα, στο πνεύμα της Ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, πράγμα που είναι υποχρέωσή της να κάνει, όχι  όμως όπως την εννοούμε εμείς. Συγκεκριμένα ζητάμε από την Ευρώπη να δεχτεί και αυτή τους μετανάστες που εισβάλλουν στη χώρα μας, αντί να τους ζητάμε να μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε το θέμα.

Στην ουσία τους ζητάμε να κολλήσουν και αυτοί μία ασθένεια από την οποία έχουμε προσβληθεί εμείς, αντί να τους ζητάμε να μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε την ασθένεια.

Από την άποψη αυτή η ενέργεια της κυβέρνησης να προσπαθεί, στο πνεύμα υποτίθεται της εθνικής μας αλληλεγγύης, να μεταδώσει την ασθένεια και στις υπόλοιπες περιοχές της χώρας,  οι οποίες δεν έχουν προσβληθεί, και να κατηγορεί μάλιστα τους πολίτες που εύλογα αντιδρούν, ότι δεν επιδεικνύουν εθνική αλληλεγγύη, είναι λανθασμένη έως εγκληματική, και στέλνει παντού λάθος μηνύματα.

Η λύση είναι μία και την έχω επισημάνει επανειλημμένα, τώρα τελευταία μάλιστα ακούγεται και από επίσημα ή δημόσια χείλη. Ο μόνος τρόπος για να μην εισβάλλουν οι λαθρομετανάστες στην Ελλάδα είναι να εννοήσουν ότι ερχόμενοι εδώ δεν πρόκειται ποτέ να επιτύχουν τον αντικειμενικό τους σκοπό, που είναι η προώθησή τους στην Ευρώπη. Και για να γίνει αυτό θα πρέπει όσοι έρχονται να κλείνονται σε κλειστές δομές, σε απομονωμένα κυρίως μέρη, όπως ακατοίκητα νησιά, στην ουσία φυλακισμένοι,  μέχρι να εξεταστεί εάν δικαιούνται ασύλου, οπότε θα τύχουν των σχετικών ευεργετημάτων και θα μπορούν να μετακινηθούν οπουδήποτε επιθυμούν, σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, διαφορετικά θα παραμείνουν σε αυτές, φυλακισμένοι  κάτω από δυσμενείς συνθήκες, μέχρι να επιστρέψουν ( οικειοθελώς η αναγκαστικά) στις χώρες τους.

Η αντιμετώπιση αυτή δεν είναι απάνθρωπη αλλά αντίθετα νόμιμη και εύλογη ενέργεια της χώρας μας για να αντιμετωπίσει την έξωθεν αυτήν απειλή, η οποία μπορεί να οφείλεται και στην πρόθεση της Τουρκίας να αλώσει εκ των έσω τη χώρα μας.

Εκείνο επομένως που πρέπει να ζητήσουμε από την Ευρώπη είναι να κατασκευάσει άμεσα,  με κοινοτικές δαπάνες, σε μέρη που θα τους υποδείξουμε εμείς, τις αναγκαίες αυτές κλειστές δομές, και να αναλάβει τη λειτουργία τους, (σίτιση, περίθαλψη επίβλεψη κλπ. ), ώστε να πληρούνται οι συνθήκες ασφαλούς διαβίωσης και επιβίωσης,  καθώς και την εξέταση των αιτημάτων ασύλου, με κοινοτικό προσωπικό και συμμετοχή και του ΟΗΕ. Η Ελλάδα ευτυχώς διαθέτει πολλά τέτοια νησιά που με κατάλληλη διαμόρφωση δομών, μπορούν να φιλοξενήσουν όχι μόνο όσους μετανάστες έρχονται, αλλά και όσους υπάρχουν στην Τουρκία, η οποία προφανώς εάν γίνει η ενέργεια αυτή θα αλλάξει τακτική και θα σταματήσει να εκβιάζει και εμάς και την Ευρώπη. Το έργο της κατασκευής των δομών αυτών, με τις τεχνικές δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα και διαθέτει η Ευρώπη, μπορεί να γίνει τάχιστα εντός ολίγων μηνών, αν όχι εβδομάδων, και θα λύσει το πρόβλημα άπαξ δια παντός.

Με την ευκαιρία θέλω να παρατηρήσω,  ότι τα σχέδια που παρουσιάστηκαν για τις δομές αυτές,  παραπέμπουν μάλλον σε τουριστικά θέρετρα παρά σε προσωρινές δομές φιλοξενίας παράνομων μεταναστών, και ασφαλώς πρέπει να αλλάξουν και να γίνουν λιγότερο φιλόξενα, ώστε να μην ελκύουν αλλά να απωθούν όσους πρόκειται να εγκατασταθούν εκεί.

Τα περί φυλάξεως των συνόρων μας, ιδίως των θαλασσίων, κατά τη γνώμη μου, και εύχομαι να κάνω λάθος,  αποτελούν ουτοπία που θα οδηγήσει είτε σε ανθρώπινες τραγωδίες είτε σε πόλεμο με την Τουρκία.