Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Φαντάζομαι πως αύριο, που θα βρεθεί στο Βερολίνο ως ομιλητής στην κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του κόμματος της γερμανικής Αριστεράς Die Linke, ο κ. Τσίπρας να θελήσει να λύσει όλες του τις απορίες σχετικά με τις απόψεις του επικεφαλής του κόμματος Μπερντ Ρίξινγκερ σχετικά με τις γερμανικές αποζημιώσεις και την επιστροφή στην Ελλάδα του αναγκαστικού κατοχικού δανείου.

Την Κυριακή, ημέρα που ο κ. Ρίξινγκερ μας το ξέκοψε, μέσω δηλώσεών του στην ηλεκτρονική έκδοση της γερμανικής οικονομικής εφημερίδας «Der Handelsblatt», ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, δήλωσε άγνοια και απαντώντας στον δημοσιογράφο της εφημερίδας «Το Βήμα», είπε επί λέξει – και μάλιστα επιπλήττοντάς τον:

«Κύριε Κωβαίε δεν έχω υπόψη μου τη συγκεκριμένη συνέντευξη, δεν μπορώ να ξέρω σε τι είδους ερώτημα απάντησε ο κ. Ριξινγκερ. Εγώ ξέρω τις επίσημες θέσεις του Die Linke και οφείλατε να τις ξέρετε κι εσείς. Είναι διατυπωμένες εδώ και πάρα πολλά χρόνια».

Συγγνώμη, αλλά τι σημαίνει αυτό – και κυρίως γιατί πρέπει σώνει και καλά να γνωρίζουμε τις επίσημες θέσεις του συγκεκριμένου γερμανικού κόμματος;

Πολύ περισσότερο όταν έχουμε στα χέρια μας την εντελώς πρόσφατη δήλωση του αρχηγού του;

Είπε, λοιπόν, ο κ. Ρίξινγκερ – και ελπίζουμε πια να το έχει πληροφορηθεί και ο κ. Τσίπρας:   «Κοιτάζουμε από κοινού προς τα εμπρός και όχι προς τα πίσω».

Αμέσως μετά, «το γύρισε αλλού».

Πως είναι αναγκαία μία άλλη πολιτική διάσωσης στην Ευρώπη, πως «δεν είναι θέμα μεταξύ Γερμανών και Ελλήνων, αλλά μεταξύ φτωχών και πλουσίων», πως «το μεγάλο σκάνδαλο είναι ότι στην Ελλάδα τα παιδιά πεινάνε, ενώ οι εκατομμυριούχοι και δισεκατομμυριούχοι δεν είναι αναγκασμένοι να πληρώσουν ούτε σεντ, συνεχίζουν να γυρνάνε με τα πολυτελή γιοτ τους τον κόσμο, ενώ οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι ματώνουν».

Και βέβαια, πως «είναι αδιανόητο να διατεθούν νέα χρήματα για τη διάσωση των τραπεζών, ενώ Έλληνες που φοροδιαφεύγουν συνεχίζουν να φυγαδεύουν εκατομμύρια στις χώρες της Ευρώπης», διότι «πριν ματώσουν οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι, πρέπει οι έλληνες εκατομμυριούχοι να δώσουν έως και το 50% της περιουσίας τους ως θυσία αλληλεγγύης και αυτό πρέπει να ισχύσει και για τα χρήματα που έχουν φυγαδευτεί σε χώρες της Ευρώπης, τα οποία θα πρέπει αμέσως να παγώσουν».

Αυτά όλα είναι προφανώς προφάσεις εν αμαρτίαις.

Διότι, όπως άλλωστε και ο κ. Τσίπρας φαντάζομαι να πιστεύει, άλλο τα θέματα τα οποία επικαλείται ο πολιτικός φίλος του και άλλο τα χρέη της Γερμανίας.

Επομένως, είτε το κόμμα του οποίου την προεκλογική συγκέντρωση θα προλογίσει ο κ. Τσίπρας άλλαξε θέση, είτε άλλαξε… προσκαίρως θέση, διότι ουδείς, ούτε ο επικεφαλής της Αριστεράς, εννοεί να στενοχωρήσει τους Γερμανούς παραμονές εκλογών.

Στη συνέντευξη Τύπου της Κυριακής στη Θεσσαλονίκη, ο κ. Τσίπρας την είχε έτοιμη τη δικαιολογία:

«Επειδή τα Κόμματα έχουν συλλογικές διαδικασίες και επειδή πολλές φορές έχουμε διαπιστώσει και σε εμάς στην Ελλάδα ότι σε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ή σε συνεντεύξεις βγαίνει μια εικόνα που δεν αντιστοιχεί σε όσα πραγματικά ειπώθηκαν, εγώ οφείλω μέχρι στιγμής τουλάχιστον, να σταθώ -και εσείς πιστεύω- στα όσα δημόσια έχει διατυπώσει και στις συλλογικές αποφάσεις του Κόμματος της Αριστεράς στη Γερμανία. Και όσα δήλωσε η συμπρόεδρος του Κόμματος στην Εφημερίδα των Συντακτών αν δεν κάνω λάθος πριν από δύο εβδομάδες σε συνέντευξή της ότι είναι ένα αίτημα Δίκαιο και μια ιστορική υποχρέωση της Γερμανίας απέναντι στον ελληνικό λαό.

Από εκεί και πέρα οι διαδικασίες με τις οποίες αυτό το αίτημα και αυτή η διεκδίκηση θα υλοποιηθεί ώστε να είναι αποτελεσματική, είναι κάτι, το οποίο πρέπει να αφορά όχι μονάχα τον ΣΥΡΙΖΑ, όλες τις πολιτικές δυνάμεις στον τόπο.

Σε τελική ανάλυση εμείς κ. Κωβαίε θα επιδιώξουμε το ζήτημα αυτό όχι μόνο να μην το μεταθέσουμε στις καλένδες, αλλά να το αξιοποιήσουμε όχι για επικοινωνιακούς λόγους αλλά για λόγους ουσίας.

Στόχο έχουμε να συγκροτήσουμε αμέσως μετά τις εκλογές μια πλατειά εθνική Επιτροπή, παίρνοντας ως κορμό τη σημερινή Επιτροπή διεκδίκησης και αξιοποιώντας προσωπικότητες, Έλληνες και ξένους, διότι πραγματικά πιστεύουμε ότι σε αυτή μας την προσπάθεια θα υπάρξει ευρύτατη υποστήριξη όχι μόνο από την πλευρά του ελληνικού λαού αλλά και από δυνάμεις και όχι μόνο στην Ευρώπη, σε ολόκληρο τον κόσμο. Και πρέπει να σας πω κάτι κ. Κωβαίε που κατά την άποψή μου είναι σημαντικό. Αλλάζει το κλίμα. Όχι το κλίμα για την Κυβέρνηση Σαμαρά, στην Ευρώπη και στον κόσμο. Αλλάζει το κλίμα απέναντι στον ελληνικό λαό. Εγώ όπου πηγαίνω κ. Κωβαίε συναντώ, πηγαίνω σε συγκεντρώσεις πολιτών στην Ευρώπη πολυπληθείς συγκεντρώσεις αλληλεγγύης στον ελληνικό λαό.

Κάποιοι τα προηγούμενα χρόνια προσπάθησαν να δυσφημίσουν τους Έλληνες, έβγαιναν διεθνώς και έλεγαν ότι οι Έλληνες είναι τεμπέληδες και οι Έλληνες είναι διεφθαρμένοι, τα θυμάστε φαντάζομαι. Ο ίδιος ο τότε Πρωθυπουργός τα έλεγε! Δημιουργήθηκε ένα κλίμα στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη ότι εμείς φταίμε, εμείς είμαστε το μαύρο πρόβατο. Όμως σήμερα αυτό το κλίμα αλλάζει.

Σας θυμίζω ότι ενάμιση χρόνο πριν είχαμε διαδηλώσεις σε όλες τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες με κεντρικό σύνθημα «Είμαστε όλοι Έλληνες». Διότι διαπιστώνουν οι ευρωπαϊκοί λαοί –που στο ίδιο καζάνι βράζουν με εμάς- ότι έρχεται η σειρά τους και ότι είμαστε αποδιοπομπαίοι τράγοι, όχι μαύρα πρόβατα.

Πριν από ένα χρόνο, τέλος Σεπτέμβρη ήμουν στο Αμβούργο σε εκδήλωση των γερμανικών Συνδικάτων και του Die Linke, ήταν χιλιάδες Γερμανοί οι οποίοι υποστήριζαν το αίτημα να σταματήσει η βάρβαρη λιτότητα απέναντι στον ελληνικό λαό και ότι η Κυβέρνησή τους, τους φορολογεί για να δίνει χρήματα στους τραπεζίτες και όχι στον ελληνικό λαό.

Πιστεύω λοιπόν ότι και στο αίτημά μας για την ιστορική δικαίωση αυτού του αδικαίωτου αιτήματος, που είναι πρωτίστως ηθικό, αλλά και στο αίτημά μας να υπάρξει μια βιώσιμη λύση στο πρόβλημα του δημόσιου χρέους το ευρωπαϊκό πρόβλημα του χρέους, σε αυτή μας την προσπάθεια δεν θα είμαστε μόνοι. Στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης δεν θα είμαστε εμείς και η κα Μέρκελ, θα είμαστε από τη μια μεριά εμείς και οι λαοί της Ευρώπης και από την άλλη πλευρά η κα Μέρκελ με το διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο και πιστεύω ότι σε αυτή τη σύγκρουση θα κερδίσουν αυτοί που έχουν δίκιο».

Μάλιστα.

Κατόπιν τούτου, ελπίζουμε αυτά να τα πει και στην ομιλία του στην προεκλογική συγκέντρωση του Die Linke.

Άλλωστε, και ο κ. Τσίπρας έχει λάβει μέρος στη δυσφήμηση της Ελλάδας – ειδικά στη Γερμανία, στο αριστερό ακροατήριο της οποίας πρόκειται να απευθυνθεί.

Μόλις τον περασμένο Ιανουάριο, μιλώντας στο Ινστιτούτο «Ρόζα Λούξενμπουργκ», στο Βερολίνο, ο κ. Τσίπρας ήταν ξεκάθαρος απέναντι στο γερμανικό αριστερό ακροατήριο:

«Τα χρήματα των Γερμανών φορολογουμένων πήγαν στις τσέπες των τραπεζιτών Γερμανίας, Γαλλίας και Ελλάδας. Το χρέος είναι μη βιώσιμο και εκτός ελέγχου. Η Ελλάδα μετεωρίζεται ανάμεσα στη διαφθορά και στη φτώχεια. Τα σκάνδαλα της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς δεν ήταν η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας ενός συστήματος κλεπτοκρατίας» κλπ.

Άρα, έδωσε στον Ρίξινγκερ τα αναγκαία επιχειρήματα, ώστε να υποστηρίζει τώρα πως δεν υπάρχει θέμα επιστροφής του κατοχικού δανείου σε μια διεφθαρμένη χώρα, διότι, περίπου, θα… το ξεκοκαλίσουν κι’ αυτό.

Τι διαφορετικό δηλαδή είπε ο Ρίξινγκερ για να ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να επιστραφούν τα χρήματα στην Ελλάδα;

Θυμίζω ότι τον Νοέμβριο του 2012, όταν η Μπούντεσταγκ έδωσε την έγκριση για τη νέα βοήθεια προς την Ελλάδα, ο Ρίξινγκερ καταψήφισε και το κόμμα του προσέφυγε στο γερμανικό Συνταγματικό Δικαστήριο.

Θυμίζω επίσης ότι τον Οκτώβριο του 2012, όταν η κ. Μέρκελ επισκέφθηκε την Ελλάδα, ο κ. Τσίπρας είχε φέρει την ίδια μέρα τον κ. Ρίξινγκερ, ως… αντικάμερα.

Και τέλος, θυμίζω πως τον Ιούλιο του 2012, ο κ. Ρίξινγκερ είχε δηλώσει πως αν η Ελλάδα βρεθεί εκτός ευρώ, τότε θα υπάρξει ανθρωπιστική καταστροφή και το Βερολίνο θα πρέπει να προετοιμαστεί για να στείλει τρόφιμα και φάρμακα στη χώρα μας.

Αλλά παρ’ όλα αυτά, καταψήφισε τη βοήθεια.

Επομένως, αύριο που θα ξαναβρεθούν τετ-α-τετ, ο κ. Τσίπρας έχει υποχρέωση πρώτον να μιλήσει για το κατοχικό δάνειο από το βήμα της συγκέντρωσης του Die Linke και δεύτερον, να ρωτήσει τον κ. Ρίξινγκερ τι ακριβώς εννοεί με αυτά που λέει.