Πέσαμε στα βράχια και τώρα χρειάζεται σκληρή δουλειάΗ κρίση που σήμερα ζούμε είναι κρίση ολιστική. Είναι κρίση πολιτική, κρίση οικονομική, κρίση θεσμών και αξιών, είναι κρίση βαθύτατα κοινωνική.  Μια κρίση που ξεσκέπασε τη γύμνια του πολιτικού μας συστήματος, που φανέρωσε όλες τις στρεβλώσεις και τις ανεπάρκειες που για δεκαετίες κρύβαμε κάτω από το χαλί. Και τώρα πια ξεχείλισαν. Και νιώθουμε να μας πνίγουν.

Σήμερα περισσότερο από ποτέ πρέπει να δούμε με ρεαλισμό την πραγματικότητα. Να δούμε τις αιτίες. Να αναγνώσουμε σωστά τα προβλήματα. Να διαπιστώσουμε τις συνέπειες. Να αντιληφθούμε παράλληλα και τις ευκαιρίες που ανοίγονται. Αν δεν δούμε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση, τότε ελλοχεύει ο κίνδυνος να βυθιστούμε βαθύτερα στην κρίση.

Για πρώτη φορά, μας δίνεται η ουσιαστική ευκαιρία να χειριστούμε σε περιφερειακό επίπεδο  τα προβλήματα μας, την καθημερινότητα μας, την οικονομία μας.
Να αξιοποιήσουμε τους πόρους μας και να ωφεληθούμε από αυτό. Να πατήσουμε γερά πάνω στα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα και να κάνουμε το μεγάλο άλμα. Όποτε κι αν η χώρα εξέλθει από την κρίση, η Πελοπόννησος μπορεί να φύγει από αύριο κιόλας μπροστά.

Ας μην επιτρέψουμε λοιπόν σε κάποιους να ρίχνουν την μπάλα στην εξέδρα. Ακούστε λοιπόν μια άποψη, που σας λέει ένας πολίτης, ένας πολιτικός που δεν δίστασε να υψώσει την φωνή του όταν έπρεπε. Που δεν δείλιασε να πει εγκαίρως: δεν είναι στραβός ο γιαλός, εμείς αρμενίζουμε στραβά. Πρέπει να αλλάξουμε ρότα, καπετάνιε.…

Δεν αλλάξαμε όμως  ρότα. Και πέσαμε στα βράχια. Ας αναλογιστούμε σε ποια θέση θα βρισκόταν η χώρα, αν εγκαίρως είχαν εισακουστεί  όσοι από εμάς επεσήμαιναν τους μεγάλους κινδύνους. Και δεν ήμασταν λίγοι. Και σήμερα ευτυχώς είμαστε πολλοί.

Τώρα όμως που πέσαμε στα βράχια, η λύση δεν είναι πολιτικολογίες και αφορισμοί. Τώρα χρειάζεται δουλειά. Δουλειά και οργάνωση. Αυτό επιχειρεί να κάνει ο Καλλικράτης. Να μας ρίξει το σωσίβιο για να βγούμε από την κρίση. Ο Καλλικράτης δεν είναι μέρος του προβλήματος. Είναι μέρος της λύσης. Στην Ευρώπη των 27 κρατών στην οποία ανήκουμε, οι περιφέρειες έχουν αναβαθμισμένο ρόλο.

Συνομιλούν επί ίσοις όροις με τα κοινοτικά όργανα, διαχειρίζονται τους πόρους τους, διεκδικούν οι ίδιες αυτά που χρειάζονται για ένα καλύτερο μέλλον. Ο τόπος είναι πια μεγαλύτερος, περισσότερες οι ευκαιρίες, δυνατότερη η φωνή. Ο Καλλικράτης δεν δημιουργεί άλλη μια αυτοδιοίκηση,  παρόμοια με αυτήν που έχουμε μέχρι σήμερα γνωρίσει. Ο «Καλλικράτης» δίνει την εξουσία στους πολίτες να δημιουργήσουν ένα νέο κράτος. Να θεραπεύσουν το παλιό και άρρωστο. Να εξασφαλίσουν μια καλύτερη ζωή για τους ίδιους. Να δώσουν προοπτική ευημερίας στον τόπο τους.

Για πρώτη φορά, μας δίνεται η ουσιαστική ευκαιρία να χειριστούμε σε περιφερειακό επίπεδο  τα προβλήματα μας, την καθημερινότητα μας, την οικονομία μας.
Να αξιοποιήσουμε τους πόρους μας και να ωφεληθούμε από αυτό. Να πατήσουμε γερά πάνω στα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα και να κάνουμε το μεγάλο άλμα. Όποτε κι αν η χώρα εξέλθει από την κρίση, η Πελοπόννησος μπορεί να φύγει από αύριο κιόλας  μπροστά.


--Ο κ. Πέτρος Τατούλης, πρώην υπουργός και βουλευτής, είναι υποψήφιος Περιφερειάρχης Πελοποννήσου