ΦΤΑΙΝΕ ΜΟΝΟ ΟΙ ΒΩΞΙΤΩΡΥΧΕΣ;Η (ΑΥΤΟ)ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ(;) ΜΑΝΙΑ ΤΗΣ ΓΚΙΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Γράφει ο Γιώργος Λεκάκης
 

Το χωριό Λευκαδίτι (ή του Λευκαδίτη) της Δωρίδος είναι ένα όμορφο χωριό, στους πρόποδες της Γκιώνας, περίπου 11 χλμ. βόρεια από το Λιδωρίκι Φωκίδος, σε μια πανέμορφη διαδρομή – μέσα στα ιστορικά Βαρδούσια - κατά μήκος της Α. ακτής της τεχνητής λίμνης Μόρνου. Είναι κτισμένο στο υψόμετρο των 640 μ. και έχει πληθυσμό, περίπου 230 ανθρώπων…

Όσοι το έχουν επισκεφθεί, ακόμη θυμούνται την μεγάλη κεντρική πλατεία του, την οποία «σκεπάζει» ένα αιωνόβιο δένδρο πουρνάρας…

Γύρω του αρκετά δύσβατα μέρη, η χαρά των περιπατητών και των περιηγητών…

Οι φίλοι του λένε πως είναι «εξωτικό» μέρος…

Και συμφωνώ και επαυξάνω…

Το Λευκαδίτι γέννησε επιστήμονες, κ.ά. χρήσιμους ανθρώπους στην κοινωνία, όπως τον Αλέξανδρο Γ. Σπαή (1918-2004) καθηγητή Παθολογίας του Τμήματος Κτηνιατρικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, κ.ά.

Το Λευκαδίτι ως γνωστό χωριό κτηνοτρόφων, καυχάται για τα κτηνοτροφικά προϊόντα του, και γι’ αυτό διοργανώνει την Γιορτή Φέτας και Ψιμοτυριού (όπως λεν στην ντοπιολαλιά το ψωμοτύρι), πάντα μετά τον Δεκαπενταύγουστο…

Αλλά ο λόγος για τον οποίο γράφω σήμερα για το Λευκαδίτι, δεν είναι δυστυχώς για να εκθειάσω την αδιαμφισβήτητη ομορφιά και την ιστορία του…

Είναι, δυστυχώς λέγω και πάλι, για να αναφέρω μια βάρβαρη πράξη απολίτιστων ανθρώπων, που ντροπιάζει όλους μας, και που συνέβη λίγο έξω από το χωριό…

Διότι εκεί… ξυλεύθηκε μια αιωνόβια βαλανιδιά… Υπό άλλες εποχές, αυτός που θα έκοβε ένα τέτοιο δένδρο – ιερό του Διός – θα τιμωρείτο έως και με θάνατο…

Αιώνες τώρα τα καυτά μεσημέρια των καλοκαιριών στην σκιά της συγκεκριμένης δρυός στάλιαζαν και ξεκουράζονταν τα κοπάδια… Τώρα κάποια άλλα ζώα θα χαίρονται…

Οι τοπικοί σύλλογοι, ο τ. Δήμος Λιδωρικίου, είχαν συμφωνήσει στην ιδέα του Βαγγέλη Πετσωτά να αναδειχθεί η συγκεκριμένη δρυς ως μνημείο φυσικής ιστορίας της περιοχής και να προστατευθεί με ειδική περίφραξη… Αλλά δεν πρόλαβαν…Η φωτογραφία με την κακοποιημένη βαλανιδιά σοκάρει, όσο και η θέα φωτογραφίας με ένα κακοποιημένο κοριτσάκι – και είναι φυσικό, αφού μαζί με το δένδο κακοποιήθηκε και η νύμφη Δρυάς που κατοικούσε εντός του…

Η (αυτό;)καταστροφική(;) μανία στην Γκιώνα συνεχίζεται. Προέρχεται μόνον από τις εταιρείες εξορύξεως βωξίτη; Οι εντόπιοι τι κάνουν; Οι κοινότητες; Οι περαστικοί κι οι φίλοι;

Μια εκτεθειμένη και μόνη βαλανιδιά είναι… εύκολο καυσόξυλο για τζάκια νεόπλουτων ή ξυλεμπόρων…

Γι’ αυτούς τους ευκολόμαγκες βγήκε η αρχαία παροιμία «δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται» - που εδώ δεν έχει μεταφορική σημασία…

Τα παλαιότερα χρόνια, οι – «αμόρφωτοι», «αγράμματοι», «απολίτιστοι» και φτωχοί – συνάνθρωποι-πρόγονοί μας ξύλευαν μια βαλανιδιά, μόνον εάν έπεφτε η ξεριζωνόταν από φυσικά αίτια.

Μετά απ’ όλα αυτά, το Πολιτιστικό Κέντρο Στρώμης προτείνει «έστω και τώρα, την ανάδειξη του κορμού της βαλανιδιάς - ή ό,τι απέμεινε απ’ αυτήν τέλος πάντων - σε φυσικό μνημείο.

Το Πολιτιστικό Κέντρο Στρώμης, είναι στην διάθεση όλων των συλλόγων της περιοχής για την ανάληψη πρωτοβουλίας και συντονισμού για την διοργάνωση της προτεινόμενης εκδηλώσεως και πορείας διαμαρτυρίας…

Κι εμείς μαζί τους!

Καιρός για δράση, πριν θρηνήσουμε και άλλα ιστορικά και αιωνόβια κομμένα δένδρα στην Γκιώνα, και υπάρχουν εδώ πολλά τέτοια, από τους ασυνείδητους, που θέλουν να λέγονται «άνθρωποι»…



ΠΗΓΕΣ:
Λεκάκης Γ. «Σύγχρονης Ελλάδος περιήγησις-Φωκίδα» (υπό έκδοσιν). Για περισσότερα επισκεφθείτε: http://mountainoiti.blogspot.comhttp://iteanet.blogspot.comhttp://www.savetheforest.gr

Για περισσότερα για το Λευκαδίτι: Ανδρίτσου Μαρία Αθ. «Συλλογή λαογραφικού υλικού από το χωριό Λευκαδίτι, της επαρχίας Δωρίδος, του νομού Φωκίδος», 1979. (βλ. σχ. http://openarchives.gr/view/118103).

www.lekakis.com