Ο στόχος στο παρόν βιβλίο υπήρξε διττός: να συμβάλλει στη θεωρητική τεκμηρίωση της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης και γενικότερα του τρίτου τομέα και να προσεγγίσει εμπειρικά μια διακριτή οικογένεια νέων μορφωμάτων εντός της: τις Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις (Κοιν.Σ.Επ.).

Στο πρώτο μέρος, γίνεται μια κριτική επισκόπηση των εννοιών που συναντώνται και χρησιμοποιούνται στη διεθνή βιβλιογραφία και μια προσπάθεια να τεκμηριωθεί η έννοια εταιρική κοινωνική ευθύνη μέσα από τα διεθνή δεδομένα, και κατόπιν η κοινωνική οικονομία, δηλαδή ο τρίτος τομέας.

Η ιδιαιτερότητα των παραδειγμάτων της κοινωνικής οικονομίας, ως δομών πρωτοποριακών που προωθούν το μετασχηματισμό των κυρίαρχων πολιτικών ταυτόχρονα με τη βαθιά οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση που βιώνει η Ευρώπη γενικότερα. Αξιολογώντας αυτή την εμπειρία και την πορεία των διεθνών και ευρωπαϊκών δεδομένων εξετάζονται οι κοινωνικές επιχειρήσεις με ιδιαίτερη έμφαση στις Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις που κάνουν αισθητή την παρουσία τους με δειλά βήματα στον ελλαδικό χώρο. Με αυτό το θεωρητικό πλαίσιο χαρτογραφείται ο πληθυσμός των μορφωμάτων που έχουν δημιουργηθεί και ενταχθεί στην κοινωνική επιχειρηματικότητα σε Ευρώπη και Ελλάδα και αντιπαραθέτονται τα ερωτήματα που έχουν τεθεί αρχικά. Η αντιπαραβολή αυτή οδηγεί στο συμπέρασμα πως το πεδίο των Κοιν.Σ.Επ. που γεννάται θέλει υποστήριξη, βοήθεια οικονομική κυρίως και στήριξη πολιτικά ενεργή.

Με δεδομένη την παρούσα οικονομικο-πολιτικο-κοινωνική κρίση το μέλλον τους διαγράφεται αισιόδοξο με την προϋπόθεση να οικοδομήσουν τους μεταξύ τους δεσμούς και τη συνεργασία, ώστε να αποκτήσουν συλλογική ταυτότητα, να μπορούν να διεκδικούν και να συνεργάζονται μαζί με τα νέα μορφώματα τα οποία αναδεικνύονται στον τρίτο τομέα για την προαγωγή της κοινωνικής ευημερίας.