Συμφωνία με την Ευρωζώνη οπωσδήποτεΓράφει ο
Ραφαήλ Μαϊόπουλος
Στις διαπραγματεύσεις με την Ευρωζώνη, η κυβέρνηση, αν δεν θέλει τη ρήξη, θα πρέπει να επιτύχει τη μία από τις εξής δύο μορφές συμφωνίας:
(α) Μια συμφωνία για τη βελτίωση και λήξη του σημερινού Προγράμματος.
(β) Μια άλλη νέα συμφωνία («συμφωνία-γέφυρα»), με όρους που η ίδια θα προτείνει και θα συναποφασίσει τελικά με τους εταίρους μας.
Ποια από τις δύο αυτές μορφές συμφωνίας θα επιτύχει τελικά η κυβέρνηση δεν μπορεί να έχει, από άποψη ουσίας, καθοριστική σημασία, όταν αυτό που μας περιμένει, αν δεν υπάρξει μια συμφωνημένη λύση, είναι το χάος και αφού και η μία και η άλλη συμφωνία θα περιλαμβάνει:
(α) τον δανεισμό μας με συγκεκριμένα ποσά και όρους χορήγησης και αποπληρωμής
και
(β) μέτρα για δημοσιονομική ισορροπία και μεταρρυθμίσεις.
Το επόμενο βήμα, μετά τη συμφωνία (της μιας ή της άλλης μορφής) της κυβέρνησης με τους εταίρους μας, θα είναι η έγκρισή της από τη Βουλή.
Αν τη συμφωνία που θα φέρει η κυβέρνηση την στηρίξει η κυβερνητική πλειοψηφία, ουδέν πρόβλημα.
Στην αντίθετη περίπτωση, τα τρία κόμματα της αντιπολίτευσης (ΝΔ, Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ) θα πρέπει να τιμήσουν την υπόσχεση που έχουν δώσει και να στηρίξουν την κυβέρνηση για τη συμφωνία της με τους εταίρους μας.
www.antilogoi.gr