Παρασκευή
22 Νοεμβρίου 2024
Ημερήσια ηλεκτρονική εφημερίδα, Αρ. φύλλου 5177RSS FEED
Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τις μεγάλες αλλαγές στα νοσοκομειακά προγράμματα των ασφαλιστικών εταιριών
Γράφει ο
Δημήτρης Ραπτοδήμος
Μεγάλες είναι οι αλλαγές που έρχονται στα νοσοκομειακά προγράμματα των ιδιωτικών εταιρειών, οι οποίες σιγά σιγά η μία μετά την άλλη αντικαθιστούν τα ισόβια νοσοκομειακά προγράμματα με τα ετησίως ανανεούμενα. Η αντικατάσταση των προγραμμάτων ξεκίνησε από τα μέσα του 2012 και αναμένεται να ολοκληρωθεί μέσα στο 2013 από το σύνολο των ασφαλιστικών εταιρειών.

Η αλλαγή αυτή από την πλευρά των ασφαλιστικών εταιρειών είναι αναγκαία  λόγω της εφαρμογής της κοινοτικής οδηγίας που ονομάζεται Solvecy II.

Αυτή προβλέπει ότι κάθε εταιρεία για να είναι φερέγγυα, θα πρέπει να διατηρεί μεγαλύτερα κεφαλαιακά αποθέματα για την αποζημίωση των ασφαλισμένων της από όσα διατηρούσε μέχρι πρότινος.

Όμως, λόγω της οικονομικής κατάστασης που επικρατεί, δεν είναι εύκολο για τις ασφαλιστικές εταιρείες να αυξήσουν τα κεφάλαιά τους όσο η οδηγία απαιτεί, αλλά ούτε και να αυξήσουν πολύ τα ασφάλιστρα των εν ισχύ προγραμμάτων τους, καθώς κάτι τέτοιο θα μείωνε το μερίδιο τους στην αγορά.

Ένας τρόπος, λοιπόν, να μειώσουν οι εταιρείες τους κινδύνους είναι να μην αναλαμβάνουν πλέον ισόβια δέσμευση έναντι των πελατών τους, αλλά να έχουν το δικαίωμα να αναπροσαρμόζουν τα προγράμματά τους κάθε έτος ανάλογα με τις οικονομικές τους ανάγκες.

Ένα ισόβιο νοσοκομειακό πρόγραμμα σημαίνει ότι η κάλυψη διατηρείται η ίδια για όσο διάστημα ο κάθε ασφαλισμένος ζει και όσο μπορεί να πληρώνει τα ασφάλιστρά του. Η εταιρεία δεν έχει δικαίωμα να αλλάξει το παραμικρό σε κανένα συμβόλαιο. Γι αυτό λοιπόν θα μπορούσαμε να πούμε ότι υπό κανονικές συνθήκες δεν λήγει ποτέ.

Αντιθέτως στο ετησίως ανανεούμενο πρόγραμμα η κάθε εταιρεία διατηρεί το δικαίωμα σε κάθε επέτειο του συμβολαίου, να αλλάζει τους όρους του προγράμματός της, προσθέτοντας ή αφαιρώντας καλύψεις ή παροχές για το σύνολο των ασφαλισμένων της.

Ακόμα έχει τη δυνατότητα μελλοντικά να καταργεί εντελώς το πρόγραμμά της και να προτείνει η ίδια κάποιο άλλο το οποίο θα είναι τότε σε ισχύ.

Η ενημέρωση του ασφαλισμένου για τα νέα ασφάλιστρα που θα πληρώνει καθώς και για τις αλλαγές των παροχών γίνεται ένα μήνα πριν την επέτειο του συμβολαίου.

Αν συμφωνεί ο ασφαλισμένος το συμβόλαιο συνεχίζεται για ακόμη ένα χρόνο με τις νέες καλύψεις, αλλιώς η κάλυψη σταματά.

Δηλαδή, με λίγα λόγια, θα λέγαμε ότι ουσιαστικά ο ασφαλισμένος χάνει το δικαίωμα να είναι το «αφεντικό» στο συμβόλαιό του, και ο ρόλος αυτός να μεταφέρεται στην εκάστοτε ασφαλιστική εταιρεία, στην οποία είναι ασφαλισμένος.

Όσον αφορά το κόστος, με βάση τα παραπάνω, είναι εύκολο να κατανοήσουμε γιατί τα ετησίως ανανεούμενα προγράμματα είναι φθηνότερα.

Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τη δύσκολη οικονομική συγκυρία, δίνει ένα μεγάλο κίνητρο για κάθε καταναλωτή να προτιμήσει ένα ετησίως ανανεούμενο πρόγραμμα αντί για ένα ισόβιο.

Ο κάθε καταναλωτής λοιπόν θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός πριν επιλέξει, γιατί καμία ασφάλεια δεν είναι ίδια και το φθηνό προϊόν πάντα κρύβει κινδύνους και παγίδες.

Ένα επίσης μεγάλο μειονέκτημα που έχουν τα ετησίως ανανεούμενα προγράμματα είναι ότι στην περίπτωση που ο κάθε ασφαλισμένος που δεν συμφωνεί με τις νέες παροχές που θα του επιβάλλει η εταιρεία, η αλλαγή εταιρείας και προγράμματος δεν θα είναι εύκολη υπόθεση, όπως έχουμε συνηθίσει στην ασφάλεια αυτοκινήτου.

Η δυσκολία μετάβασης από μια εταιρεία σε άλλη εξαρτάται από την ηλικία και την κατάσταση υγείας του ασφαλιζόμενου.

Στην πρώτη περίπτωση αν ο ασφαλισμένος είναι άνω των εξήντα ετών και δεν συμφωνεί με τις αλλαγές που θα του επιβάλει η εταιρεία, δεν θα μπορεί να ασφαλιστεί αλλού, οπότε αναγκαστικά θα αποδέχεται τις αλλαγές ή θα μένει ανασφάλιστος, σε μια ηλικία που θα χρειάζεται το συμβόλαιο περισσότερο από ποτέ.

Στην δεύτερη περίπτωση, αν ο ασφαλισμένος έχει κάποιο πρόβλημα υγείας το οποίο καλύπτεται από το πρόγραμμά του, δεν θα του εξασφαλίζει κανείς ότι και η νέα του εταιρεία του προσφέρει τις καλύψεις που ήδη είχε.

Οι ασφαλιστικές εταιρείες αναγκάζονται να αντικαταστήσουν τα προγράμματά τους λόγω της κοινοτικής οδηγίας Solvecy II.

Με αυτή τους την κίνηση ουσιαστικά απομακρύνουν τον φόβο από τον καταναλωτή ενός νέου “λουκέτου”.

Έχοντας  ένα ισόβιο νοσοκομειακό συμβόλαιο δεν σημαίνει ότι κατοχυρωνόμαστε πλήρως σε κάθε λάθος κίνηση της ασφαλιστικής εταιρείας.

Αυτό που κατοχυρώνουμε είναι να έχουμε ισόβια κάλυψη με τις παροχές που εμείς έχουμε επιλέξει.

Έτσι, μπορούμε να προγραμματίσουμε μελλοντικά την ασφάλιση υγείας μας καλύτερα, απ' ότι με προγράμματα που κάθε χρόνο θα υπάρχει η πιθανότητα να αλλάξουν.

Καλύτερα λοιπόν ένα ακριβότερο αλλά σταθερότερο ισόβιο συμβόλαιο από μια σοβαρή εταιρεία, παρά ένα φθηνότερο αλλά ασταθές ετήσιο συμβόλαιο.