19 Απριλίου 2024
Η «μικρή Ελένη» δεν κλαίει τζάμπα. Είναι πονηρή και έχει σχέδιο: Να ξαναγίνει η επιθυμητή… Ωραία Ελένη και το αντικείμενο του πόθου του Πάρι – δηλαδή του λαού στη σύγχρονη μυθολογία. Κι’ ας γκρινιάζουν διάφοροι αρθρογράφοι που ασκούν στον ΣΥΡΙΖΑ κριτική για αδικαιολόγητη κλάψα, γκρίνια και εσωστρέφεια.
Όπως ο Θ. Καρτερός, που χρημάτισε επικεφαλής του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού επί Τσίπρα και ο οποίος, με άρθρο του στην «Αυγή», παρομοίασε τον ΣΥΡΙΖΑ με την μικρή Ελένη που κάθεται και κλαίει – ενώ κατά τη γνώμη του έπρεπε να ρίχνει… κουτουλιές.
Αλλά είπαμε: Η μικρή Ελένη έχει σχέδιο!
Οι χαμηλοί τόνοι, το μισοκακόμοιρο ύφος, η συστηματική αναφορά στις δημοσιονομικές «επιτυχίες» και στο «μαξιλάρι» που παρέλαβε η κυβέρνηση Μητσοτάκη και οι σχεδόν γραφειοκρατικού τύπου ανακοινώσεις για τα πλεονάσματα, τα εργασιακά, τις αποκρατικοποιήσεις (που περισσότερο μοιάζουν με βολές στον αέρα για την τιμή των όπλων) αποτελούν τον βασικό κορμό ενός στρατηγικού σχεδίου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει πολύ καλά γιατί έχασε τις εκλογές. Αυτό που επιδιώκει με την κλάψα (εμείς βγήκαμε από το μνημόνιο, είχαμε σχέδιο για μείωση των πλεονασμάτων, αυτά που κάνετε είχαμε ανακοινώσει πως θα τα κάναμε κι’ εμείς, αυτά που εξαγγέλλετε τα είχαμε εξαγγείλει κι’ εμείς) είναι να ξεχάσει ο λαός αυτά για τα οποία καταψήφισε τον Τσίπρα.
Μιλάνε για μνημόνια γενικά, για να ξεχαστεί πως από το δικό τους μνημόνιο προσπαθούσαν να βγουν και από αυτό προσπαθεί να βγει και η σημερινή κυβέρνηση – από τα άλλα θα είχαμε βγει από το 2015, αν το επέτρεπαν και δεν υπόσχονταν πως θα σχίσουν τα μνημόνια ντάλα μεσημέρι και θα διώξουν τους τροϊκανούς με τις κλωτσιές.
Μιλάνε για την οικονομία και τις επιδόσεις της για να ξεχαστεί το Μάτι, η δραματική επιδείνωση του μεταναστευτικού, η συμφωνία των Πρεσπών, η καταστροφή της ΔΕΗ και των ΕΛΤΑ, η σκευωρία της Νοβάρτις και ο έλεγχος της Δικαιοσύνης, το γεγονός ότι διακήρυσσαν πως θα απέλυαν 10.000 παπάδες.
Θέλει να την λυπηθούμε…
Γι’ αυτό η μικρή Ελένη κάθεται και κλαίει: Για να την λυπηθούμε και να την κάνουμε πάλι φίλη μας.
Και ανάμεσα στους λυγμούς της, ακούγεται να ψελλίζει:
«Εντάξει, έκλεισα τις τράπεζες, έφερα νέο μνημόνιο, σας φόρτωσα με νέο δάνειο 100 δις, έκοψα το ΕΚΑΣ, υποθήκευσα όλη τη δημόσια περιουσία μαζί με τα πετρέλαια, παρέδωσα όλα τα δάνεια, κόκκινα και πράσινα, στα ξένα funds, τα κοράκια της καταστροφής, αλλά δεν είμαι κακό κορίτσι. Ήθελα να παίξω με τους κακούς, να τους νικήσω. Αλλά αυτοί, οι πανούργοι, με ξεγέλασαν, με εκμεταλλεύτηκαν, είχα αυταπάτες. Αλλά, προς Θεού, δεν το ήθελα, γιατί δεν με παίζετε, γιατί μου κρατάτε μούτρα;».
Επόμενος λυγμός της πονηρής μικρής Ελένης:
«Εντάξει, άνοιξα τα πορτοπαράθυρα, έφερα 1,5 εκατομμύριο πρόσφυγες και μετανάστες, αλλά το έκανα επειδή είμαι πονόψυχη, τους λυπόμουν, από ανθρωπισμό το έκανα, πού να ξέρω, ένα μικρό κορίτσι εγώ, ότι η χώρα μας δεν μπορούσε να βοηθήσει τόσο κόσμο; Πού να ξέρω, εγώ η μικρή Ελένη, η Ελενίτσα που αγαπήσατε κι’ ας μην ήμουν και πολύ καλή μαθήτρια – πού να προλάβω η έρημη, μια ζωή στις καταλήψεις; - ότι αυτοί οι ξένοι ήταν τόσο κακοί που θα μας έκλειναν τα σύνορα και θα εγκλωβίζονταν (σ.σ. εντάξει, η μικρή Ελένη δεν ξέρει τόσο δύσκολες λέξεις) στη χώρα μας αυτοί οι δυστυχισμένοι άνθρωποι; Εγώ να τους βοηθήσω ήθελα, να περάσουν από εδώ και να πάνε όπου τους αρέσει η ψυχούλα τους. Να τους δείξω εγώ, τόσο κακοί που είναι αυτοί που μας έβαλαν στα μνημόνια, να τους κάνω άνω-κάτω, να μάθουν οι παλιοκακοί που γέλαγαν μαζί μας και έκλεβαν το ψωμί από τα παιδάκια».
Ανάμεσα στα αναφιλητά της η μικρή Ελένη θυμάται και τους «κακούς» που τη νίκησαν σ’ εκείνο το παιχνίδι που το λένε εκλογές και η μικρή Ελένη το ήξερε τόσο καλά, που όλο νίκαγε.
Και νάτοι πάλι οι κλαυθμοί και οι οδυρμοί: «Αυτοί οι κακοί που με νίκησαν όλα θα τα πουλήσουν τώρα, τίποτε δεν θα μείνει όρθιο, θα δείτε τι θα πάθετε».
Όπερ εστί μεθερμηνευόμενον:
Χαρίτσης στο nooz.gr: «Είναι εξοργιστικό το γεγονός ότι η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη δεν προστατεύει τη δημόσια περιουσία και ακόμη πιο εξοργιστικό να ναρκοθετεί τη δυνατότητα της χώρας για αυτοδύναμη ενεργειακή στρατηγική».
Ν. Παππάς: «Η πώληση των ΕΛΠΕ θα αποτελέσει τουλάχιστον πολιτικό σκάνδαλο. Θα είναι επιζήμια για τα συμφέροντα της κοινωνίας και οικονομικά αναποτελεσματική. Ο ρόλος των ΕΛΠΕ είναι αναντικατάστατος για την ελληνική οικονομία και για τον έλεγχο των δικαιωμάτων της χώρας στα ενεργειακά αποθέματα».
Εσύ Ελενίτσα μου με το αφράτο χεράκι σου…
Μα, Ελενίτσα μου – της λες – εσύ είχες το πάνω χέρι στο παιχνίδι όταν καθόσουν σούζα στους κακούς και συμφωνούσες για το τρίτο μνημόνιο, εσύ κοριτσάκι μου υπέγραψες με το αφράτο χεράκι σου το ΦΕΚ 1472 του Μαΐου 2016 για την πώληση των ΕΛΠΕ και της ΔΕΗ και της ΔΕΠΑ και του ΔΕΣΦΑ (και της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ και του ΟΤΕ και των ΕΛΤΑ και του ΟΛΠ και του ΟΛΘ και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και… και…). Εσύ κοριτσάκι μου κρατούσες σφιχτά στην αγκαλιά σου την εξουσία (συγγνώμη, το ωραίο γυαλιστερό μπαλόνι σου), όταν στις 4 Απριλίου του 2018 συμφώνησες να πουληθεί το 50,1% των μετοχών των ΕΛΠΕ. Εσύ χρυσό μου τα έβαλες όλα στο υπερταμείο και δεν έκανες κιχ όταν σου είπαν πως αυτό θα μπει εγγυητής για τα δάνειά μας και πως αυτό θα βρίσκεται σε απόσταση, at arm’s length, από το ωραίο χεράκι σου. Εσύ το 2017, που δεν σου έκλειναν την αξιολόγηση, έκανες την καρδιά σου πέτρα και δέχθηκες να πάνε και οι μελλοντικοί μας πόροι, τα πετρέλαια, στο υπερταμείο…
Ουουου! Πάλι κλάματα η Ελενίτσα: «Και πού να ήξερα εγώ τι σημαίνει at arm’s length; Ένα τόσο δα χεράκι είχα, μα νόμιζα πως έτσι θα έδινα έναν πήδο και θα τα έπαιρνα πάλι όλα πίσω».
Θυμάσαι, Ελενίτσα μου – της λες – πως μαζί σου έπαιζαν και κάτι άλλα παιδάκια, κυβέρνηση το έλεγαν εκείνο το παιχνίδι, και το ένα το παιδάκι, υπουργό Άμυνας το έλεγαν σ’ εκείνο το παιχνίδι, και το άλλο το παιδάκι, που το έλεγαν υπουργό των Εξωτερικών, τσακώθηκαν τόσο πολύ, που πάλευαν στα χώματα και το ένα κατηγορούσε το άλλο ότι εκεί που σουλατσάριζε άρπαξε κάτι βόλους; Δεν μπορεί να μην θυμάσαι, Ελενίτσα μου, γιατί μόλις τις προάλλες το χοντρό παιδάκι που αδυνάτισε πήγε σαν το μανεκέν στα δικαστήρια και πάλι κατηγορούσε το άλλο το παιδάκι. Τι νόμισες Ελενίτσα μου; Πως έπαιζαν τα καλλιστεία;
Η Ελενίτσα έγινε μαμά…
Τότε η Ελενίτσα ρουφάει τη μύτη της, σηκώνει ψηλά το δακρυσμένο βλέμμα της, ισιώνει το τσαλακωμένο φουστανάκι της, μαζεύει όλα τα υπολείμματα της αξιοπρέπειάς της και αρχίζει τα καλοπιάσματα.
Όπερ εστί μεθερμηνευόμενον:
Αλέξης Τσίπρας σε συνάντηση με τους εκπροσώπους των Επιμελητηρίων ενόψει της ΔΕΘ:
«Αρχίζει να διαμορφώνεται μια θετική εικόνα της πορείας της οικονομίας, που με πολύ κόπο καταφέραμε να φέρουμε την οικονομία, ελπίζω η πορεία αυτή να συνεχιστεί διότι – ανεξαρτήτως σε ποια θέση βρίσκεσαι – όταν έχεις κάνει τόσο κόπο να πετύχεις κάτι, είναι σαν το δικό σου παιδί και το παιδί θέλεις να πάει καλά».
Νάτη η Ελενίτσα μας που μεγάλωσε και έγινε και… μαμά. Μια ώριμη Ωραία Ελένη που υφαίνει ξανά τον ιστό της και στήνει καρτέρι πότε θα περάσει ο Πάρις να την ξαναρπάξει…
