Μετανάστες και κυβέρνηση πάσχουν από νεφρική ανεπάρκεια Έσπειραν ανέμους, θερίζουν θύελλες. Για πολλά χρόνια γύρω από το θέμα των μεταναστών επικράτησε μια προπαγάνδα που ξετυλίχθηκε μέσω ερευνών, μελετών, δηλώσεων και πολιτικών αντιπαραθέσεων.
 

Με όλα αυτά τα προπαγανδιστικά εργαλεία ως όπλα, τα μηνύματα έφυγαν προς δύο κατευθύνσεις: Μία προς το εξωτερικό και μία δεύτερη προς το εσωτερικό.


Τα τελευταία χρόνια, μια σειρά έρευνες και μελέτες έστελναν στο εξωτερικό το μήνυμα πως η Ελλάδα είναι η χώρα της Επαγγελίας, όπου όλοι βρίσκουν δουλειές, όλοι κερδίζουν χρήματα, αγοράζουν σπίτια, στέλνουν γερό κομπόδεμα στις πατρίδες τους, ζουν και σπουδάζουν τις οικογένειές τους, γίνονται εργοδότες των Ελλήνων.


Άλλες μελέτες και έρευνες έστελναν στους Έλληνες άλλα μηνύματα: Οι μετανάστες συμβάλλουν στην αύξηση του ΑΕΠ, σώζουν τα ασφαλιστικά ταμεία, καταναλώνουν αγοράζοντας προϊόντα από την αγορά μας, βοηθούν το δημογραφικό, αφομοιώνονται και άλλα πολλά.


Το αποτέλεσμα δεν είναι άλλο από την σημερινή έκρηξη του προβλήματος, που κατέληξε στο σημερινό αδιέξοδο με τους απεργούς πείνας (ου μην αλλά και δίψας) να εκβιάζουν ξεκάθαρα την ελληνική Πολιτεία.


Μια σειρά εγκληματικών λαθών, με αποκορύφωμα την γνωστή «συμφωνία κυρίων» για μετακίνηση από τη Νομική Σχολή στο Μέγαρο Υπατία, έχουν πλέον εξελιχθεί σε ένα επικίνδυνο μίγμα, που η κυβέρνηση αδυνατεί να διαχειριστεί.


Αυτά συμβαίνουν όταν δεν παίρνεις τις αποφάσεις στην ώρα τους. Το θέμα έπρεπε να είχε λυθεί εκεί, στη Νομική και όχι να στροβιλιστεί ως το Μέγαρο Υπατία και από εκεί στη… νεφρική ανεπάρκεια.


Η προπαγανδιστική προσπάθεια να κερδηθεί χρόνος εξελίσσεται σε μπούμερανγκ που δεν θα στραφεί μόνο εναντίον της κυβέρνησης, αλλά ολόκληρης της κοινωνίας.


Μια στιγμή χωρίζει πλέον τη ζωή από τον θάνατο, εξέλιξη που χωρίς αμφιβολία θα πάρει οδυνηρή τροπή.


Δεν γνώριζαν πως τέτοιου είδους «συμφωνίες κυρίων» με τους μετανάστες που δεν έχουν να χάσουν τίποτε και με τους «πολιτικούς τους υποκινητές», δεν ισχύουν; Μα πολιτική είναι η τέχνη του προβλέπειν.


Δεν γνώριζε ο κ. Ραγκούσης ότι υπήρχαν «πολιτικοί υποκινητές», όταν δεχόταν να γίνει η συμφωνία μαζί τους για μεταφορά στις «Βερσαλλίες» της Πατησίων; Τώρα τους ανακάλυψε; Δεν μπορούσε να προβλέψει πως η συμφωνία δεν θα τηρείτο; Μα πολιτική είναι η τέχνη του προβλέπειν.


Κι’ αν δεν μπορούν να προβλέψουν τέτοια στοιχειώδη πράγματα, πώς περιμένει κανείς να προβλέψουν τα σοβαρότερα, αυτά που σχετίζονται με το μέλλον της χώρας;


Μήπως γι’ αυτό αντί να κοιτούν προς το μέλλον, έχουν συνεχώς το κεφάλι στραμμένο προς το παρελθόν;


Και επιτέλους, πώς θα μπορέσουν να πείσουν ότι είναι σε θέση να δώσουν λύσεις στα προβλήματα, όταν δεν μπορούν να εμποδίσουν 300 μετανάστες από το να καταλάβουν τη Νομική Σχολή;


Πώς θα πείσουν την Μέρκελ αν δεν μπορούν να πείσουν τον απεργό πείνας που παρανόμως βρίσκεται στη χώρα;


Σ’ αυτά τα ερωτήματα πρέπει να δώσει απαντήσεις ο κ. Ραγκούσης, που μάλιστα τον περασμένο Σεπτέμβριο είχε εν χορδαίς και οργάνοις  χρισθεί αντιβασιλέας, εν μέσω υποσχέσεων περί συντονισμού του κυβερνητικού έργου!


Αν έχεις αναλάβει να συντονίσεις το κυβερνητικό έργο και δεν μπορείς να συντονιστείς με τους συναδέλφους σου στην κυβέρνηση, τότε τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά και πολύ επικίνδυνα.


Η πολιτική χρειάζεται φλέγμα. Χρειάζεται να δίνεις τόπο στην οργή. Χρειάζεται ψυχραιμία και να τιθασεύεις τα νεύρα σου.


Και μέχρι στιγμής, το μόνο που βλέπουμε είναι ένας ανούσιος αλληλοσπαραγμός, εσωκομματικός και μη, σε μια περίοδο που υποτίθεται ότι σχεδιάζονται οι επόμενες κινήσεις της χώρας όσον αφορά στα εξωτερικά της μέτωπα.


Όλα δείχνουν πως από νεφρική ανεπάρκεια δεν πάσχουν μόνο οι απεργοί πείνας, αλλά και η κυβέρνηση.

Τώρα, μια σπίθα μπορεί να φέρει την καταστροφή. Από εδώ και πέρα, για ό, τι και αν συμβεί στο μέτωπο της Υπατίας, αποκλειστικοί υπεύθυνοι θα είναι αυτοί που δεν έλυσαν το θέμα όταν οι μετανάστες βρίσκονταν στη Νομική.


Ο λίγος χρόνος που κέρδισαν μπορεί να καταλήξει σε αιωνιότητα χάους. Το ίδιο και η προπαγάνδα στην οποία επί χρόνια επιδόθηκαν και στην οποία θα επανέλθουμε…