Γράφει ο
Αθανάσιος Μπουρούνης

       Είναι αλήθεια  ότι το πέρασμα από το συμβολικό στο αξιακό κι από εκεί στο θεσμικό, δεν επιτυγχάνεται στη χώρα μας με δημόσια  παραδοχή ιστορικών λαθών και ανάληψης ευθυνών, καθώς τα πάντα λογοκρίνονται και απορροφώνται από κομματικές σκοπιμότητες.

       Οι περισσότερες πολιτικές δυνάμεις, προτιμούν να έχουν την ταυτότητα του εν γένει κριτή ή και αρνητή, παρά να ταυτίζονται με τα τραύματα της πρόσφατης ελληνικής ιστορίας.

       Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι χάσαμε πολύτιμο χρόνο με την κρίση και τους επαναστατικούς   ακροβατισμούς που στοίχισαν στη χώρα ακριβά.

       Χάσαμε  μια δεκαετία. Ήταν δέκα πολύ έντονα χρόνια που άφησαν τη χώρα φτωχότερη και αποδυναμωμένη από ανθρώπινο επιστημονικό δυναμικό σε σχέση με το παρελθόν.

       Η οικονομική κρίση χτύπησε ασύμμετρα την Ελλάδα. Έπληξε οικονομικά όλες τις κοινωνικές τάξεις κυρίως όμως τη μεσαία τάξη και κλόνισε την εμπιστοσύνη των πολιτών στο κράτος και στο πολιτικό σύστημα.

       Πέσαμε κατηγορία και κινδυνεύσαμε σοβαρά να εξωθηθούμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, να χάσουμε τη θέση μας στο σύγχρονο κόσμο, που τόσο πολύ είχαμε παλέψει να την κατακτήσουμε.

       Είμαστε οι πρώτοι στην Ευρώπη που περάσαμε μια βαθιά κρίση και γι’ αυτό πήραμε νωρίς το μάθημά μας.

       Ωστόσο μάθαμε από αυτά τα δέκα χρόνια. Ήταν πράγματι μια περίοδος άκρως γόνιμη και χρήσιμη για την αυτοσυνειδησία μας.

       Σίγουρα ωριμάσαμε ως λαός και επιπλέον η κρίση διαμόρφωσε ένα ψυχολογικό πλαίσιο για να ξεπεράσουμε ορισμένες εμμονές και στερεότυπα.

       Καταλάβαμε ότι δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις για τα προβλήματά μας.

       Δεχόμαστε επιτέλους ότι η πρόοδος της χώρας  περνάει μέσα από τις επενδύσεις και την επιχειρηματικότητα.

       Από την άλλη πλευρά, το 2019 απεδείχθη έτος πολιτικής αλλαγής, όπως από την αρχή του έτους οι περισσότεροι προέβλεπαν και υπέθεταν, βλέποντας τη φορά των πολιτικών πραγμάτων στη χώρα.

       Όλα τα στοιχεία και οι ενδείξεις βεβαίωναν από τότε ότι η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα είχε φθαρεί και εν πολλοίς είχε καταδικαστεί στη συνείδηση των πολιτών ως ανεπίκαιρη και αστόχαστη, μη δυνάμενη να εμπνεύσει και να κινητοποιήσει το λαό, ούτε να εμπνεύσει τη διαδικασία εξόδου από τη μακριά οικονομική κρίση.

       Τα γεγονότα επιβεβαίωσαν εκείνες τις προγνώσεις που όλοι έβλεπαν και μόνο η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ πεισματικά αρνιόταν.

       Σε μια εποχή αμφισβήτησης, είμαστε οι πρώτοι που πήγαμε ανάποδα στο ρεύμα, εκλέγοντας μια κυβέρνηση που δεν ταίριαζε στην αντισυστημική εποχή μας και η οποία   είχε σαν σύνθημα τις μεταρρυθμίσεις.

      Έτσι φτάσαμε στη μεγάλη νίκη εκλέγοντας  τον κ. Μητσοτάκη, έναν εξαιρετικά συστημικό και μεταρρυθμιστή πρωθυπουργό, δίνοντας στο κόμμα της ΝΔ  αυτοδυναμία στη Βουλή.

       Έκτοτε οι προσδοκίες των πολιτών ενισχύθηκαν, η ατμόσφαιρα, το κλίμα στην οικονομία και στην κοινωνία,  βελτιώθηκαν σημαντικά.

       Ήδη βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Καλούμαστε να καλύψουμε τη χαμένη απόσταση σε έναν κόσμο που τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα.

       Όμως θα χρειαστεί ώριμη και αποφασιστική ηγεσία, υψηλός βαθμός εθνικής συνεννόησης και ένας πολύ καλά ενημερωμένος λαός.

       Το ερώτημα παραμένει ανοιχτό: θα ζήσουμε με το όποιο παρελθόν και τα παλιά πάθη ή θα ανακαλύψουμε έναν άλλο κόσμο για το μέλλον;

-Ο κ. Αθανάσιος Μπουρούνης είναι Επίτιμος Δ/ντής Σχολικής Μονάδας Δ.Ε.