Γράφει ο
Αντώνιος H. Τσίχλης

Η Δημοκρατία και ο φασισμός ως πολιτικοκοινωνικά συστήματα έχουν μεταξύ τους μόνον διαφορές. Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους είναι διαμετρικώς αντίθετα μεταξύ τους τόσον ως προς τον εξωτερικό τύπο όσον και ως προς την ουσία τους, δηλαδή ως προς το περιεχόμενό τους.

Όμως τόσο σε εθνικό επίπεδο (στον ελληνικό χώρο) όσο και στο διεθνές περιβάλλον η Δημοκρατία παρουσιάζει έλλειψη όχι στην τυπική λειτουργία των θεσμών αλλά στην ουσιαστική αποδοχή της φιλοσοφίας της , δηλαδή της πεμπτουσίας της. Και αυτό το βαθύτερο νόημα της Δημοκρατίας, ο ακρογωνιαίος λίθος επί του οποίου στηρίζεται όλο το οικοδόμημα της Δημοκρατίας, είναι αφ΄ ενός σε εθνικό επίπεδο ο σεβασμός της επιθυμίας και αποφάσεως της πλειονοψηφίας και αφ΄ ετέρου σε διεθνές επίπεδο η απαίτηση/υποχρέωση να μην εμπλέκονται ξένες χώρες και κυβερνήσεις καθ΄ οιονδήποτε τρόπο στα εσωτερικής φύσεως θέματα μίας άλλης ανεξαρτήτου χώρας, αλλά να φήνεται ελεύθερη η κυβέρνηση μίας χώρας να διαμορφώνει και εφαρμόζει την εσωτερική και εξωτερική πολιτική της κατά τρόπο συμφέροντα το συγκεκριμένο κράτος και το λαό του. Και στις δύο ως άνω εκδοχές/περιπτώσεις λανθάνει το βασικό γνώρισμα της Δημοκρατίας, η ελευθερία, έννοια και ιδέα για την υπεράσπιση της οποίας οι Έλληνες διαχρονικώς έχουν χύσει ποταμούς αίματος.

Στη συνέχεια με ωρισμένες αναφορές στο παρελθόν και στο παρόν θα καταδειχθεί ότι δυστυχώς σήμερα παγκοσμίως, βεβαίως και στην

 ελληνική πολιτική σκηνή, όχι απλώς υφέρπει, αλλά γίνεται απροκάλυπτα πλέον ορατή η κεφαλή μίας φασίζουσας νοοτροπίας και πρακτικής με την επίκληση μάλιστα μίας δημοκρατικότητας, η οποία μάλλον δημοκρατικοφάνεια είναι. Δηλαδή παρουσιάζεται ως δήθεν δημοκρατική, αλλά εν τοις πράγμασιν είναι φασιστική η σύγχρονη πολιτική νοοτροπία και πρακτική.

Εν πρώτοις στις 5 Ιουλίου 2015 διενεργήθηκε στην Ελλάδα δημοψήφισμα με το ερώτημα: "πρέπει να γίνει αποδεκτό το σχέδιο συμφωνίας, το οποίο κατέθεσαν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο EUROGRUP της 25-6-2015 και αποτελείται ...;". Εν προκειμένω να τονισθεί ότι το "σχέδιο συμφωνίας", το οποίον αναφέρει το κείμενο του δημοψηφίσματος και το οποίον εκπονήθηκε από τους "διεθνείς τοκογλύφους" (κατά ΣΥΡΙΖΑΑΝΕΛληνες προ του 2015) ήταν απόρροια (ως μη ώφειλε, διότι επί Σαμαρά το 2014 η Ελλάδα είχεν εισέλθει σε αναπτυξιακή πορεία) της αλλοπρόσαλλης, ανερμάτιστης, ανεύθυνης και τυχοδιωκτικής πολιτικής του α΄εξαμήνου του 2015. Το γεγονός πρώτον ότι ξένοι παράγοντες απεφάσισαν ερήμην του ελληνικού λαού και του ελληνικού κοινοβουλίου και επέβαλαν, με την δουλοπρεπή ανοχή του έλληνα πρωθυπουργού, μέσα στα ολίγα τετραγωνικά μίας κουζίνας κατά τις μεταμεσονύκτιες ώρες του θέρους του 2015 την εκχώρηση στον εαυτό τους της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων, αυτό καθ΄ εαυτό το γεγονός είναι ή όχι απόδειξη της φασιστικής νοοτροπίας η οποία χαρακτηρίζει τους "διεθνείς τοκογλύφους" (κατά ΣΥΡΙΖΑΑΝΕΛληνες); Και για να προσδώσουν δημοκρατικοφανή χροιά στην κατά φασιστικό τρόπο υφαρπαγή της περιουσίας μας (μηδέ των ναών, μονών, αρχαολογικών χώρων, μουσείων εξαιρουμένων), διέταξαν προς νομιμοποίηση της προκλητικής και ανούσιας συμπεριφοράς των τον έλληνα πρωθυπουργό να διεξαγάγει δημοψήφισμα, ο οποίος, ως συνήθως αυταπατώμενος και εξαπατών, προεκήρυξε το δημοψήφισμα προσδοκών προφανώς υπερψήφιση από τον ελληνιικό λαό, λησμονώντας ή μάλλον αγνοώντας ως ανιστόρητος (ανάθεμα τις καταλήψεις!!!) ότι ο "Νενέκος" ήταν ένας και ότι η συμπεριφορά του δεν εχαρακτήριζε όλους τους Έλληνες. Όμως προς μεγάλη έκπληξη και των ξένων και του έλληνα πρωθυπουργού οι Έλληνες σε ποσοστό 61,31 % εψήφισαν ΟΧΙ σε όσα ερήμην απεφασίζοντο. Και εδώ έχομε την δεύτερη απόδειξη της φασιστικής νοοτροπίας και πρακτικής. Καίτοι  οι Έλληνες απήντησαν με ένα μεγαλοπρεπές ΟΧΙ, το ΟΧΙ  αυτό της πλειονοψηφίας των Ελλήνων κατά τρόπον ανερυθρίαστο μετετράπη σε ένα υποτιμητικό και προσβλητικό ΝΑΙ. Αποτελεί αυτό φασιστική νοοτροπία και πρακτική ή όχι; Και στις δύο ως άνω περιπτώσεις πού ευρίσκεται η ελευθερία του λαού; Πού πήγε το δικαίωμά του να βουλεύεται, να βούλεται και να αποφασίζει για τον εαυτό του και την πατρίδα του; Και εν τέλει για ποίον λόγο ζητήθηκε από τον λαό η γνώμη του για το συγκεκριμένο κρίσιμο εθνικό θέμα; Εκτός και αν δια της εις άτοπον απαγωγής θεωρίας θεωρήσομε ότι η άποψη της πλειονοψηφίας είναι εσφαλμένη(!), οπότε "αντίο, Δημοκρατία" και "ζήτω ο φασισμός".

Επί πλέον το ζήτημα της εκχωρήσεως εδαφών της πατρίδος, της ιστορίας και του πολιτισμού του έθνους μας σε ξένους αποτελεί κρίσιμο εθνικό θέμα ή όχι; Το κρισιμότερο, θα υποστηρίξουν όλοι. Γιατί τότε δεν διενεργήθηκε δημοψήφισμα για το Σκοπιανό θέμα; Γιατί εκχωρήθηκε μόνο σε ένα άτομο (υπουργό εξωτερικών) ή και σε δύο (συν τον πρωθυπουργό) το δικαίωμα να συζητήσουν με τους Σκοπιανούς; Είναι αυτό φασισμός ή όχι; Η άσκηση εν προκειμένω μυστικωτάτης διπλωματίας, εν πλήρη αγνοία του ελληνικού λαού, του ελληνικού κοινοβουλίου, της Αντιπολιτεύσεως εν γένει και του υπουργικού συμβουλίου, αποτελεί φασιστική νοοτροπία και πρακτική ή όχι; Οι μυστικές συνάξεις στο Λαύριο ή σε χώρο σταθμεύσεως (πάρκινγκ) της Δοϊράνης (όπως "ξεμπρόστιασε" τους λάθρα συνομιλητές του ο Ζάεφ), όπου εκχωρήθηκαν ερήμην του κυριάρχου λαού τα ιερά και τα όσια του έθνους, αποτελεί φασιστική νοοτροπία και πρακτική ή όχι;

Επίσης προσφάτως σε τηλεοπτική, "κατ΄ ευφημισμόν ενημερωτική, εκπομπή της δημοσίας τηλεοράσεως κάποιος ιδεολογικώς εγκάθετος "δημοσιογράφος" εχαρακτήρισε τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως, κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, με αφορμή την ομιλία του τελευταίου στη Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης, ως φασίστα και μάλιστα τον προσωμοίωσε με τον Μουσολίνι, χωρίς ωστόσο ο τελευταίος να έχει έστω και επιδερμικώς αναφερθεί στους πολιτικούς ινστρούχτορες του εν λόγω "δημοσιογράφου". Αποπνέει αυτή η συμπεριφορά, τόσον εκ μέρους του ιδίου του "δημοσιογράφου" όσον και εκ μέρους του τηλεοπτικού σταθμού στον οποίον αυτός διέπραξε την ασχημία του,  φασιστική νοοτροπία και πρακτική ή όχι;

Αξιοσημείωτον εξ άλλου είναι και το γεγονός ότι οι ποικιλώνυμοι εκπρόσωποι του νυν κυβερνητικού μορφώματος χαρακτηρίζουν ως ακραίους και φασίστες συλλήβδην τους εκπροσώπους των άλλων κομματικών σχηματισμών, αλλά και τους πολίτες, οσάκις αυτοί διατυπώσουν άποψη διαφορετικήν από την άποψη εκείνων. Αυτή η εμμονή τους στον απαξιωτικό χαρακτηρισμό του ακραίου και του φασίστα παντός έχοντος αντίθετη γνώμη με τους ιδίους και η απόδοση μόνο στον εαυτό τους του χαρακτηρισμού του "δημοκράτη" αποπνέει αλαζονεία και φασιστική-ναζιστική αντίληψη ή όχι;

Ακόμη, όταν σύζυγος πρωθυπουργού σε πολυπροπαγανδισμένη συνέντευξή της εκστομίζει τη διαβόητη φράση "πήραμε την κυβέρνηση, όχι όμως την εξουσία. Αυτό οφείλομε να πράξομε στο μέλλον", αποτελεί τρανή απόδειξη φασιστικής νοοτροπίας ή όχι; Σε ποίον ανήκει η εξουσία στο κράτος μας; Κατά το Σύνταγμα ανήκει στο λαό. Τότε ποίοι, κατά τη γνώμη της εν λόγω κυρίας, οφείλουν να λάβουν την εξουσία; Δηλαδή θα υφαρπάξει το "κόμμα" την εξουσία από το λαό; Καθαρή φασιστική αντίληψη!!!

Συγχρόνως, όταν ο πρωθυπουργός της χώρας ασκών μυστική διπλωματία υπόσχεται στον Τούρκο Πρόεδρο ότι θα του παραδώσει εντός 15 ημερών από την άφιξή τους σε ελληνικό έδαφος τους 8 Τούρκους στρατιωτικούς, υποκαθιστών όχι μόνον την Δικαιοσύνη αλλά και όλους τους κρατικούς φορείς ή θεσμούς και αναγορευόμενος τοιουτοτρόπως σε "απόλυτο μονάρχη", τότε σε αυτήν την περίπτωση υποφώσκει φασιστική αντίληψη ή όχι;

Στο διεθνές περιβάλλον τώρα από το 1991 με προεξάρχουσες κυβερνήσεις της δυτικής Ευρώπης και των ΗΠΑ άρχισε ο διαμελισμός της Γιουγκοσλαβίας και η τεχνητή δημιουργία 6 ανεξαρτήτων μεν αλλά θνησιγενών κρατικών οντοτήτων. Η ενέργεια αυτή της Δύσεως (για να εξυπηρετήσει τα δικά της οικονομικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα) εις βάρος ενός ανεξαρτήτου κράτους, της Γιουγκοσλαβίας, και η στέρηση από τους κατοίκους του κράτους αυτού του δικαιώματος της αυτοδιαθέσεως υποκρύπτει φασιστική αντίληψη και πρακτική ή όχι;

Εξ άλλου και κατά το πρόσφατο δημοψήφισμα στα Σκόπια παρήλασεν από το τεχνητό αυτό κρατικό μόρφωμα όλη η "αφρόκρεμα" της δυτικοευρωπαϊκής και αμερικανικής πολιτικής, για να επηρεάσουν/εκβιάσουν τους πολίτες και να ψηφίσουν υπέρ της συμφωνίας της "παράγκας" των Πρεσπών. Σε αυτήν την έμμεση κατατρομοκράτηση των πολιτών, μόνον και μόνον για να εξυπηρετηθούν τα πολιτικά, οικονομικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα των Δυτικών, λανθάνει μία φασιστική νοοτροπία και πρακτική ή όχι; Παρά ταύτα οι Σκοπιανοί με μίαν εκκωφαντικήν αποχή του 64 % περίπου απέρριψαν ουσιαστικώς τη συμφωνία της "παράγκας", καθώς κατά τα θέσμια (νόμιμα) των Σκοπίων το δημοψήφισμα κατέστη άκυρον. Παρά ταύτα τόσον ο πρωθυπουργός των Σκοπίων, ο Ζάεφ, όσον και όλη η "νομενκλατούρα" της Δύσεως αψηφώντας τη βούληση και απόφαση των Σκοπιανών εδήλωσαν ότι το δημοψήφισμα και ήταν έγκυρο και ότι οι πολίτες ετάχθησαν υπέρ της συμφωνίας της "παράγκας". Τελικώς η "στανική" υπερίσχυση της άποψης του ενός ή των ολιγίστων για ένα θέμα που αφορά και επηρεάζει το σύνολον αποτελεί φασιστιική νοοτροπία και πρακτική ή όχι;

Με βάση λοιπόν όλα τα ανωτέρω, αλλά και πλείστα άλλα περιστατικά, διαπιστώνομε ότι σήμερα η αυταρχική και βίαιη συμπεριφορά της εξουσίας παραπέμπει σε φασιστική πρακτική. Γι’ αυτόν τον λόγο πρέπει να επαναπροσδιορισθεί η Δημοκρατία ως κανόνας της πλειονοψηφίας, με αποτέλεσμα οι δυνάμεις που χάνουν τις εκλογές να μην παύσουν να γίνονται αποδεκτές ως συνομιλητές. Μόνον τότε θα μπορέσομε να ελπίσομε σε ένα πιο αισιόδοξο μέλλον ως πολίτες, ως κράτος, ως έθνος, ως παγκόσμια κοινότητα.