Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Όσοι πραγματικά γνωρίζουν και ενημερώνονται και διατηρούν σταθερά και επί δεκαετίες διαύλους επικοινωνίας με τη Θράκη και τους ανθρώπους της και έχουν αθόρυβα ασχοληθεί με τα θέματα που τους ταλανίζουν, αλλά και τους ενώνουν, αυτές τις μέρες του πρωτοφανούς, επικίνδυνου και άφρονος αλαλούμ διαπιστώνουν πως κατάπληκτη η τοπική κοινωνία παρακολουθεί αυτήν την προεκλογική έκρηξη ανοησίας και γελοιότητας.

Η πρώτη έκπληξη προκλήθηκε από την πρεμούρα του ΣΥΡΙΖΑ να αποκλείσει από το ευρωψηφοδέλτιό του την Ελληνίδα Ρομά Σαμπιχά Σουλεϊμάν, με τα στελέχη του να καταφεύγουν σε σειρά ανύπαρκτων επιχειρημάτων – επιβεβαιώνοντας ότι η διόρθωση είναι χειροτέρα του λάθους.

Η απόφαση της τελευταίας στιγμής να ενταχθεί ο Μανόλης Γλέζος στο ευρωψηφοδέλτιο, ως αντίβαρο «εθνικού και πατριωτικού χαρακτήρα», κατά δήλωση του ίδιου του κ. Τσίπρα, είναι προφανές ότι αποτελεί μια επικοινωνιακή πιρουέτα για να μεταφερθεί η συζήτηση από το «αντιεθνικιστικό» στο «εθνικό».

Είναι σαφές πως αν η διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων μέσω ευρωπαϊκού κοινοβουλίου ήταν πρώτη επιλογή, τότε και ο ίδιος ο Γλέζος έπρεπε να είναι πρώτη επιλογή – και όχι να επιλέγεται μετά την άρνηση του Λαζόπουλου και την αποπομπή της Σαμπιχά.

Αφού δεν μπορούμε να πείσουμε τη Σαμπιχά ότι καταπιέζεται από όλους τους εθνικισμούς, ας πείσουμε την Ευρώπη ότι έχουμε ένα εθνικό θέμα…

Αλλά αυτή ήταν η τελευταία έκπληξη των ημερών.

Ανάμεσα στην πρώτη (της Σαμπιχά) και την τελευταία (του Γλέζου), μεσολάβησαν σειρά άλλων εκπλήξεων.

Αφήνω κατά μέρος την έκπληξη που προκάλεσε το γεγονός ότι εκεί που μας χρωστούσανε μας παίρνουν και το βόδι – με τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να κατηγορούν τους άλλους για… ανεύθυνο τυχοδιωκτισμό και την Τ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ Ξάνθης να ρίχνει απίστευτη λάσπη, επειδή λέει η Σαμπιχά δέχθηκε χρήματα από ευρωπαϊκά προγράμματα και επιχειρηματίες που θέλησαν να βοηθήσουν τους Ρομά.

Και πάω σ’ αυτό το πρωτοφανές κυνήγι μαγισσών, δια του οποίου επιβεβαιώνεται η παροιμία ότι «η κολοβή αλεπού τις θέλει όλες κολοβές».

Ξαφνικά, άρχισαν να κυκλοφορούν φωτογραφίες ανθρώπων (υποψηφίων) από τη μειονότητα, σε μια πρωτοφανή ενοχοποίηση κοινωνικών ή και πολιτικών επαφών, που πάντα υπάρχουν μεταξύ συμπολιτών, ακόμη και όταν βρίσκονται σε αντίπαλα πολιτικά ή κομματικά στρατόπεδα.

Όσοι γνωρίζουν την περιοχή, γνωρίζουν πως όλοι συζητούν και επικοινωνούν με όλους.

Επισκέπτονται πολιτικά κόμματα και γραφεία, ψωνίζουν οι μεν από τα μαγαζιά των δε, πίνουν μαζί τον καφέ τους, πηγαίνουν οι μεν στους γάμους και στις κηδείες των δε.

Στη Θράκη οι άνθρωποι έμαθαν να ζουν μαζί, παρά τα λάθη και τις αντιξοότητες.

Και αυτά που συμβαίνουν – με αποκλειστική ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ που διψά για εξουσία – θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ένα επικίνδυνο πισωγύρισμα.

Ευτυχώς, εκεί στη Θράκη οι άνθρωποι είναι πολύ πιο ώριμοι από όσο πιστεύουν κάποιοι ανώριμοι των Αθηνών και κάποιοι φανατικοί της περιοχής.

Και φέρνω ως παράδειγμα, τον συνδυασμό της υποψήφιας δημάρχου Κομοτηνής Φελίνας Καζάκου, «Εμείς… Η Πόλη».

Από τους 52 υποψηφίους δημοτικούς συμβούλους, οι 10 προέρχονται από τη μειονότητα και από αυτούς οι 6 είναι τουρκογενείς Έλληνες μουσουλμάνοι και οι 4 Έλληνες Πομακογενείς.

Από τους 48 υποψηφίους για τις  24 τοπικές κοινότητες (στις οποίες εντάσσονται και οι 42 οικισμοί ορισμένοι εκ των οποίων με αμιγή μειονοτικό πληθυσμό) οι 21 προέρχονται από το χώρο της μειονότητας, εκ των οποίων 8 είναι τουρκογενείς Έλληνες μουσουλμάνοι, 7 Έλληνες Πομακογενείς και 6 Έλληνες Ρομά.

Επίσης, στο ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας υπάρχει το όνομα του Γιώργου Κυμπαρίδη, ο οποίος εξελέγη για τρίτη συνεχή θητεία πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ροδόπης και με τις ψήφους των δικηγόρων της μειονότητας, καθώς οι δικηγόροι της Ροδόπης διατηρούν άριστες σχέσεις συνεργασίας μεταξύ τους, ανεξαρτήτως θρησκεύματος.

Ας σωπάσουν, επομένως, όλοι οι ανόητοι.

Αποδείχθηκε πως όταν μιλούν (και όταν πετάνε φωτογραφίες και λάσπη στον ανεμιστήρα του πολιτικού καιροσκοπισμού τους) το τελευταίο που τους ενδιαφέρει είναι η ειρηνική συμβίωση στη Θράκη.