Ευθύνες; Ποιος; Ποιοι;Επειδή στην μεγάλη ετούτη κρίση πρέπει να θέσουμε επιτέλους και μερικά ανελέητα ερωτηματικά.

Ποιος κατ’ αρχήν έκρινε ότι ήμασταν έτοιμοι για την Ευρώπη;

Ποιός δέχτηκε ως λογικούς και συμφέροντες τους όρους να κλείσουμε τις βιομηχανίες και να σβήσουμε την κτηνοτροφία και τα αγροτικά προϊόντα μας, κάνοντας ανενεργούς τους επιδοτούμενους πλέον αγρότες μας που τους κατέστησαν έτσι «τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας»;

Ποιός ζητούσε και έπαιρνε τα συνεχή δάνεια, εν γνώσει του μάλιστα ότι το χρέος ανέβαινε σε δυσθεώρητα, μη αντιμετωπίσιμα ύψη; Ποιος, αντί να τα επενδύει αυτά τα δις, τα σκορπούσε σε σπατάλες και σε εξαγορά άθλιων ψηφοφόρων (Τσοβόλα δώστα όλα) ώστε να εξασφαλίζει έτσι την προσωπική ηγετική καρέκλα, την οποία μάλιστα κατέστησε παντοδύναμη -καταργώντας τον θεσμικό ρόλο φίλτρου κατά πάσης ασυδοσίας, του ανώτατου άρχοντα;

Ποιός έκλεβε μεθοδικά και ασύστολα το δημόσιο, («μαζί τα φάγαμε» Τράπεζα Κρήτης)  θεσπίζοντας μάλιστα εκ των προτέρων και ειδικούς νόμους ατιμωρησίας του; (Παραγραφών, νόμο περί ευθύνης υπουργών κ.λπ.)

Ποιός μεθόδευσε μια Παιδεία αποκομμένη από την Ιστορία, τις Αξίες, την δημιουργική σκέψη και κουλτούρα;

Ποιός μοίρασε σκοπίμως εκεί που τις μοίρασε, τις συχνότητες τηλεόρασης, για να παραχθεί και να διαχέεται στην μάζα αυτό το τηλεοπτικό εξάμβλωμα ηθελημένης και μελετημένης αποβλάκωσης και αμορφωσιάς, χαλάρωσης και διαστροφικής διαμόρφωσης ενός λαού, που ακόμα σχεδόν δεν είχε συνέλθει πλήρως από τον προαιώνιο τουρκικό λήθαργο;

Με όλα αυτά και άλλα πολλά, δεν ήξεραν οι εδώ κρατούντες, που θα καταλήγαμε; Ή ο τσοπάνης της άρχουσας τάξης μέσα στην «φάρμα των ζώων», ξέρει πάντα –μαζί με τους γυμνασμένους σκύλους του- να κρατάει εκεί που θέλει τα πράγματα;

Και το πέτυχε, αφού με τόσα και με τόσα σήμερα, κανένα κίνημα και καμιά επανάσταση δεν έσκασε μύτη. Τυχαίο φαντάζεστε ότι είναι;.

Το 1789, με λιγότερες προκλήσεις των Λουδοβίκων (τηρουμένων των αναλογιών...) στήθηκαν ικριώματα (έστω και αν το παράκαναν το 93...)

Οι ξένοι, μάς ήταν συχνά βίαιοι και άρπαγες και αυτό δεν τους το συγχωρούμε. Σήμερα είναι το ίδιο σκληροί διαπραγματευτές εκμεταλλευτές. Αλλά σ' αυτό, εμείς -ως μωραί παρθέναι- τους δώσαμε την ευκαιρία δια της αθλιότητας και της ζητιανιάς μας. Δηλαδή δια των δολίων και αργυρώνητων πυγμαίων πολιτικών μας.

Ζητιάνους, κακομοίρηδες, φαύλους τηλεκαφενόβιους, τηλελάγνους μέσα σε μια «μεθυσμένη πολιτεία», ποιός μας έκανε λοιπόν; Γεννηθήκαμε έτσι;

Την χώρα μας, που λαμπρή την παραλάβαμε, λαμπρά έπρεπε να την συνεχίσουμε. Ποιός την κατάντησε έτσι; Η σαπίλα είναι από έξω όπως λένε πολλοί, ή από μέσα;

Και φταίει τελικά ο λαός μας, που όμως είναι ένα αποτέλεσμα, ή μήπως οι ειδικές «επιλογές» της παντοδύναμης πλέον, προδοτικής ηγεσίας μας από το ’82...;

…Και όπως όλοι βλέπουμε σήμερα, επιτέλους όλοι μαζί αυτοί τον πέτυχαν τον σκοπό τους!.

Εκτός εάν…

www.ekpompi.gr