Άγνωστες οι προτάσεις της ΕλλάδαςΠαιχνίδι με την φωτιά στην Ευρώπη της ατολμίας Συνεχίζουν να παίζουν φωτιά στην ΕΕ όσον αφορά στο ελληνικό χρέος, συζητώντας και πιέζοντας για συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, αν και η απροθυμία είναι εμφανής.

Σήμερα, το θέμα συζητείται στο Eurogroup, ενώ νωρίτερα, οι «αρχιτέκτονες του χάους» οργάνωσαν συνάντηση, υπό τον Πρόεδρο της ΕΕ Χερμαν Βαν Ρομπάι και με την συμμετοχή του επικεφαλής της ΕΚΤ Ζαν-Κλοντ Τρισέ, του επικεφαλής του Eurogroup Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ, του Προέδρου της Κομισιόν Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και του Επιτρόπου Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων Όλι Ρεν.

Στα ήδη φλέγοντα προβλήματα της Ελλάδας και των άλλων ευρωπαϊκών χωρών του Νότου, έχει προστεθεί ένα επιπλέον εκρηκτικό πρόβλημα – αυτό της Ιταλίας.

Όπως διαπιστώνουν ανώτατοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, ο υπάρχων (αλλά και ο μελλοντικός) ευρωπαϊκός μηχανισμός στήριξης δεν επαρκεί για ενδεχόμενη διάσωση της Ιταλίας – και επομένως υπάρχει μεγάλη και αδικαιολόγητη καθυστέρηση για μια συνολική ευρωπαϊκή λύση.

Η Ιταλία δέχεται αυτή τη στιγμή την πιο σκληρή επίθεση των αγορών και της σπέκουλας στην αγορά cds (ασφάλιστρα κινδύνου).

Ήδη, και εκεί, ακούγονται οι πρώτες φωνές για συναίνεση, με τον υπουργό των Εξωτερικών Φράνκο Φραττίνι να δηλώνει πως «ο καλύτερος τρόπος για να γιορτάσουμε τα 150 χρόνια της Δημοκρατίας μας είναι κυβέρνηση και αντιπολίτευση μαζί απέναντι στην Ευρώπη και στον κόσμο»!

Η πραγματικότητα είναι πως η Ευρώπη έχει χάσει πολύτιμο χρόνο συζητώντας τρόπους εφαρμογής των αποφάσεων της 11ης Μαρτίου, αποφάσεων που ήσαν αλυσιτελείς εν τη γενέσει τους.

Παρ’ όλα αυτά, το ειδησεογραφικό πρακτορείο Ρόιτερ’ς μεταδίδει πως και οι σημερινές συζητήσεις θα περιστραφούν γύρω από την συμμετοχή των ιδιωτών στο δεύτερο πακέτο στήριξης της χώρας μας, ενώ η Ιταλία θα βρεθεί για πρώτη φορά – επίσης με καθυστέρηση – στο επίκεντρο της συζήτησης.

Αυτό άλλωστε προκύπτει από όλες τις ακριτομυθίες των Ευρωπαίων αξιωματούχων, αλλά και από το ενημερωτικό σημείωμα της Κομισιόν. Ότι δηλαδή οι συζητήσεις για την συμμετοχή ιδιωτών πιστωτών συνεχίζονται, ώστε αυτή να μην θεωρηθεί αναγκαστική, αλλά εθελοντική.

Φυσικά, επειδή μέχρι στιγμής τα αποτελέσματα είναι ισχνά, ανακοινώνεται ότι οι πτυχές και το εύρος της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα θα καθοριστούν τις επόμενες εβδομάδες – δηλαδή θα βγει το καλοκαίρι.

Το καλοκαίρι αυτό, όμως, είναι εξαιρετικά κρίσιμο, διότι οι λεγόμενες αγορές δεν σκοπεύουν να πάνε για μπάνιο, αλλά θα συνεχίσουν τις πιέσεις, με τους κερδοσκόπους να συνεχίζουν να ποντάρουν στην χρεοκοπία της Ελλάδας, της Πορτογαλίας, της Ιταλίας, αλλά και της Ισπανίας, προκειμένου να προκαλέσουν την πτώχευση και να εισπράξουν τα τεράστια ποσά που έχουν ποντάρει, οδηγώντας το τραπεζικό σύστημα της γηραιάς ηπείρου σε κατάρρευση.

Η αλήθεια είναι πως οι Ευρωπαίοι ηγέτες δίνουν μάχη για να διασώσουν ο καθένας τον εαυτό του και αδυνατούν να καταλήξουν σε συμφωνία για μια συνολική λύση.

Την προηγούμενη Παρασκευή έγινε γνωστό ότι στην Αθήνα υπήρξε κλειστή σύσκεψη υπό τον πρωθυπουργό, με την συμμετοχή του υπουργού των Οικονομικών κ. Βενιζέλου, του επικεφαλής του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων Γ. Ζαννιά και του συμβούλου του πρωθυπουργού για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις Γ. Γλυνού, ο οποίος πρόσφατα ορίστηκε «σύνδεσμος» μεταξύ Ελλάδας και της task force που δημιουργεί η Κομισιόν για ταχύτερη απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων από τη χώρα μας.

Δεν έγιναν ανακοινώσεις σχετικά με το πού κατέληξε η σύσκεψη, αλλά προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι για το κρίσιμο θέμα δεν συνεδρίασε η κυβερνητική επιτροπή, παρά το γεγονός ότι αποκτήσαμε τέτοια μετά τον τελευταίο ανασχηματισμό.

Ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι μέχρι στιγμής δεν έχουμε ούτε μία φορά ακούσει με ποιες θέσεις και ποιες διεκδικήσεις πηγαίνει κάθε φορά η χώρα μας στο Eurogroup και στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.

Και βέβαια, δεν μαθαίνουμε ποιες είναι κάθε φορά οι θέσεις της Ελλάδας, αλλά και δεν έχουμε ακούσει αν η χώρα μας έχει πάει ποτέ με δικές της ρηξικέλευθες προτάσεις.

Φυσικά, αυτό ακούγεται ουτοπικό. Η Ελλάδα δεν παρεμβαίνει, απλώς εφαρμόζει.

Και επιπλέον, ουδείς έχει διάθεση να ακούσει προτάσεις από την Ελλάδα, όταν στην Ευρώπη θεωρούν δεδομένο ότι δεν είμαστε ικανοί για κάτι τέτοιο.

Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, αφού στην ΕΕ έχει εμπεδωθεί η άποψη ότι για να γίνει οτιδήποτε – απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων, καταπολέμηση φοροδιαφυγής, είσπραξη φόρων, μείωση των δαπανών του δημόσιου τομέα - στην Ελλάδα, απαιτείται «τεχνική υποστήριξη»!