Τὸ Σάββατο & τὴν Κυριακὴ 14 καὶ 15 Μαΐου ἐ. ἔ., μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς ἑορτῆς τῶν Μυροφόρων καὶ τῶν Ἑπτὰ Διακόνων, ἔλαβε χώρα στὴν Ἀθήνα Διημερίδα γιὰ τὴν Κοινωνικότητα τῆς Καθολικῆς Ὀρθοδοξίας μὲ κεντρικὸ θέμα: «Ἡ κοινωνικὴ ἀλληλεγγύη σήμερα» καὶ μὲ εἰσηγητὲς εἰδικοὺς ἐπιστήμονες. Μετὰ ἀπὸ τὶς εἰσηγήσεις, τὶς παρεμβάσεις καὶ τὶς προτάσεις ἐπιβεβαιώθηκαν τὰ συμπεράσματα παλαιοτέρων σχετικῶν συσκέψεων καὶ ἐπικυρώθησαν τὰ παρακάτω πορίσματα:

α) Ἡ Ὀρθόδοξη Καθολικὴ Ἐκκλησία συντελεῖ μὲ τὴν ἀγάπη τοῦ Πατρός, τὴν χάρη τοῦ Υἱοῦ καὶ τὴν κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στὸν φωτισμό, στὴν θεραπεία, στὴν ἀναγέννηση καὶ στὴν χαρίτωση πάντων τῶν μελῶν, φροντίζοντας νὰ ἐπιτελῆται ἡ ἐντολὴ τοῦ Κυρίου «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν» (Ματθ., κη’ 19-20), νὰ ἀκολουθῆται ἡ διδασκαλία τῶν Πατέρων «ὁ Κύριος ὅλος ὅλῳ ἡνώθη, ἵνα ὅλῳ τὴν σωτηρίαν χαρίσηται» (Κύριλλος Ἀλεξανδρείας) καὶ νὰ τηρῆται «ἡ ἑνότητα τοῦ Πνεύματος ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς εἰρήνης» (Ἐφεσ., δ’ 3), γιὰ νὰ προάγωνται πνευματικῶς, μορφωτικῶς καὶ κοινωνικῶς ὅλα τὰ μέλη τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ.

β) Ἤδη στὴν πρώτη ἐκκλησιαστικὴ κοινότητα διακρίνεται ἡ ἑνότητα τῆς οὐσίας τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἡ πολυμέρεια τῶν ἐπιμέρους ἔργων μὲ τὰ χαρίσματα, τὰ λειτουργήματα, τὰ διακονήματα (λειτουργία τῶν μυστηρίων, διακονία τοῦ λόγου καὶ διακονία τραπεζῶν) (Πράξεις ΣΤ’, 1-4).

γ) Ἡ τοπική ἐνοριακὴ Ἐκκλησία, συνεχίζοντας τὴν ἱερὴ αὐτὴν παράδοση, ἐπιβάλλεται νὰ εἶναι κιβωτὸς σωτηρίας, κολυμβήθρα θεραπείας, κυψέλη ἀγαθοεργίας καὶ κῆπος ὀρθοδοξίας, ὀρθοζωΐας καὶ ὀρθοπραξίας, ἀσκώντας τὴν κοινωνικότητα κατὰ τὸ μέτρο τῆς κοινωνίας μὲ τὸν Σωτῆρα Χριστό.

δ) Οἱ σχέσεις τῶν μελῶν τοῦ ἑνὸς ἐκκλησιαστικοῦ σώματος πρέπει νὰ διέπωνται ἀπὸ φιλάδελφο, ἀγαπητικὸ καὶ ἀλληλοβοηθητικὸ πνεῦμα, συμφώνως πρὸς τὰ ὑπὸ τοῦ ἀποστόλου Παύλου διαλαμβανόμενα στὸ Ι’ κεφάλαιο («ἕν σῶμα οἱ πολλοὶ ἐσμέν», στ. 17) καὶ σὲ ὁλόκληρο τὸ ΙΒ’ κεφάλαιο τῆς Α’ Κορινθίους ἐπιστολῆς, ὥστε ὅλοι νὰ μετέχουν τῆς κοινωνίας τῆς χάριτος καὶ τῶν κοινῶν πνευματικῶν καὶ ὑλικῶν ἀγαθῶν, ἄποροι, ὀρφανοί, ἀνάπηροι καὶ λοιποὶ πάσχοντες.

ε) Στὴν ἐκκλησιαστικὴ κιβωτὸ τῆς ἀγάπης οἱ ὅροι «φιλόπτωχο ταμεῖο», «φιλανθρωπία», «ἐλεημοσύνη», «οἶκτος» καὶ ἄλλοι παρόμοιοι δὲν ἀνταποκρίνονται πρὸς τὴν κοινὴ καὶ καινὴ τῆς ἀγάπης πολιτεία, γι’ αὐτὸ πρέπει νὰ ἀντικατασταθοῦν μὲ εὐαγγελικοὺς ὅρους, ὅπως «φιλαλληλία», «φιλαδελφία», «ἀντίληψις», «μέριμνα», «πρόνοια», «διακονία» κ.λπ. Ἐννοεῖται ὅτι καὶ ὁ λατινίζων καὶ περσίζων ὅρος «δεσπότης», ἀναφερόμενος σὲ ἐκκλησιαστικοὺς λειτουργούς, πρέπει τὸ ταχύτερο νὰ ἐξοβελιστῇ ἀπὸ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ζωὴ καὶ δράση ὡς ξένος καὶ ἀλλότριος πρὸς τὸ ἐκκλησιαστικὸ ποίμνιο, «ὑπὲρ οὗ Χριστὸς ἀπέθανε».

στ) Εἶναι ἀνάγκη νὰ ἀναδιοργανωθῇ ἡ ὅλη διοικητικὴ διάρθρωση τῶν ἐκκλησιαστικῶν πραγμάτων μὲ τὴν ἐπαναφορὰ τοῦ μητροπολιτικοῦ καὶ ἐπισκοπικοῦ θεσμοῦ, μὲ τὴν μετονομασία τῆς τοπικῆς ἐκκλησίας ἀπὸ ἱερὸ ναὸ σὲ ἐκκλησιαστικὴ κοινότητα ἢ ἐκκλησιαστικὴ ἐνορία, ὥστε νὰ δηλώνεται καὶ διὰ τῆς ὀνομασίας τὸ πολύπλευρο πνευματικό, μορφωτικὸ καὶ κοινωνικὸ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας καὶ νὰ μὴν περιορίζεται μόνον στὰ τοῦ ναοῦ, τῆς λατρείας καὶ τῆς στενῆς ἠθικῆς. Ἐπίσης, σπουδαίως θὰ βοηθοῦσε καὶ ἡ ἐπανασύσταση τοῦ θεσμοῦ τῶν κοινωνικῶν διακόνων καὶ διακονισσῶν πρὸς συντονισμὸ καὶ ἀναβάθμιση τοῦ ἐνοριακοῦ κοινωνικοῦ ἔργου.

ζ) Εἶναι ἀνάγκη νὰ ἐνθαρρύνωνται ἀπὸ τὴν ποιμαντορία τῆς Ἐκκλησίας πιστὰ καὶ ἱκανὰ μέλη πρὸς ἀνάληψη ζωτικῶν κοινωνικῶν δραστηριοτήτων γιὰ τὴν εὐχερέστερη ἐφαρμογὴ τῆς κοινωνικῆς διδασκαλίας τῆς Καθολικῆς Ὀρθοδοξίας, γιὰ τὴν πάταξη τῆς κοινωνικῆς ἀδικίας καὶ γιὰ τὴν ἐξασφάλιση τῆς κοινωνικῆς εἰρήνης καὶ προόδου, ὅπως ἔπρατταν οἱ Ἀπόστολοι στὶς πρῶτες ἐκκλησιαστικὲς κοινότητες (πρβ. Πράξ. στ’ & ζ’).

η) Προτείνεται ἡ καθιέρωση ἐπισήμως τῆς Κυριακῆς τῶν Μυροφόρων καὶ τῶν Ἑπτὰ Διακόνων ὡς ἡμέρας ἀφιερωμένης στὴν Κοινωνικότητα τῆς Καθολικῆς Ὀρθοδοξίας, ὅπως συμβαίνει κατὰ τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, ἡ ὁποία εἶναι ἀφιερωμένη στοὺς ἀγῶνες τῶν Πατέρων καὶ στὴν Ἱεραποστολή, γιὰ τὴν βαθύτερη συνειδητοποίηση τῆς ἀνάγκης ἐναρμονίσεως τοῦ προσωπικοῦ καὶ δημοσίου βίου μὲ τὴν κοινωνικὴ καὶ ἀγαπητικὴ ζωὴ καὶ πολιτεία τῆς Καθολικῆς Ὀρθοδοξίας πρὸς δόξα Θεοῦ καὶ σωτηρία ὅλων.                                           

Γιὰ τοὺς συμμετέχοντες

Β. Τσούπρας

        ΕΠΑΛΞΕΙΣ, Ζήνωνος 3, Ὁμόνοια 10431, 2105230948-6987353063, epalxeis@otenet.gr