Από την Μεγαλόχαρη Άρτας έως την Μπρυζ του ΒελγίουΑπό τον φίλο μου, Ηπειρώτη δικηγόρο και συγγραφέα, Γρηγόρη Ν. Κοσσυβάκη, έλαβα μια επιστολή από την βελγική πόλη Μπρυζ, την οποία επισκέφθηκε προσφάτως, την οποία και θέλω να σας κοινοποιήσω. Όχι μόνον γιατί αποδεικνύει πως η οξυδερκής παρατήρηση είναι σπουδαιότερη από δέκα επιστημονικές αναλύσεις, αλλά διότι ο ακάματος φίλος μου έχει το ταλέντο να «ανοίγει παράθυρα» στις σκέψεις των ανθρώπων και των ευηκόων επιστημόνων.
Η επιστολή του, λοιπόν, έχει ως εξής:
 
«Πόσο μεγάλη έκπληξη θα μπορούσε να προκαλέσει σ’ ένα σύγχρονο Έλληνα, το ν’ ακούσει μια Βελγίδα αμαξηλάτισσα, στην πόλη Μπρύζ τού Βελγίου, να κατευθύνει το άλογό της με το παράγγελμα: «Έλα»!!!

Και πόσο μεγαλύτερη θα γίνονταν η έκπληξη, αν μάθαινε ότι, το συγκεκριμένο άλογο «ακούει» στο όνομα «Κόρη» (…) και - επί πλέον - είναι «φοράδα», δηλαδή άλογο θηλυκό.

Τα παραπάνω «ευρήματα» όντως συνέβησαν σήμερα, αλλά δεν σταματούν εδώ…

Η παιδιόθεν ηπειρωτική «θητεία» μου στο χωριό του πατέρα μου (την Μεγαλόχαρη της ορεινής Άρτας), με είχε «εκπαιδεύσει» - μεταξύ άλλων - σε ένα ιδιότυπο σφύριγμα, στο άκουσμα του οποίου τα άλογα αντιλαμβάνονται ότι ήλθε η ώρα να πιουν νερό άφοβα.

Την «ισχύ» του σφυρίγματος αυτού την είχα επιβεβαιώσει έκτοτε αρκετές φορές, όποτε είχα την ευκαιρία να… «συναναστραφώ» με άλογα και αποτελούσε ένα στοιχείο που βοηθούσε στην ανάπτυξη οικειότητος με αυτά τα ευφυέστατα και τόσο όμορφα ζώα.

Σήμερα στην Μπρυζ και αφού είχαν προηγηθεί τα παραπάνω, είχα την έμπνευση να κάνω «επίδειξη» του εν λόγω σφυρίγματος στην Βαλεντίνα, την Βελγίδα αμαξηλάτισσα (από πατέρα Φλαμανδό και μητέρα Βαλλόνα), η οποία - έκπληκτη και η ίδια - με διαβεβαίωσε ότι, το ίδιο ακριβώς σφύριγμα χρησιμοποιούν και εκεί, προκειμένου να ποτίσουν τ’ άλογά τους…

Θα ήταν παράλειψή μου να μην αναφερθώ στο γεγονός ότι, η «ομόσταυλη» αμαξηλάτισσα-φίλη της Βαλεντίνας, φορούσε έναν ιδιότυπο μάλλινο σκούφο, εργόχειρο της γιαγιάς της (απόηχος παλαιότερης παράδοσης), ο οποίος είχε έναν επιμήκη θύσανο που άρχιζε πάνω από το «μέτωπο» και κατέληγε στο πίσω μέρος του, όπως ακριβώς μια αρχαία Ελληνική περικεφαλαία.
Οι συνειρμοί δικοί σας.
 
Βρυξέλλες 01.01.2011
Γρηγόρης Νικηφ. Κοσσυβάκης»
 
Τον καλό μου φίλο Γρ. Κοσσυβάκη θα αποκαλώ στο εξής ιχνηλάτη.

Στο βιβλίο μου «Ήπειρος, η γωνιά που πέτρωσε στο 5», αναφέρεται η σχέση Ηπειρωτών-Βλάχων-Βαλλόνων, καθώς και πως οι Θρακο-Μακεδόνες Φρύγες/Βρύγες εκδιωγμένοι από τις πατρογονικές τους εστίες, μετακινήθηκαν προς βορράν, και ίδρυσαν έναν μεγάλο αριθμό πόλεων στην Ευρώπη, που μάρτυράς τους είναι πλέον τα τοπωνύμια. Έτσι η Μπρυζ δεν είναι παρά μια σύγχρονη και ωραιότατη πόλη, κτισμένη πάνω σε αρχαίο πόλισμα των Βρυγών, εξ ου και τ’ όνομά της.
 
Περισσότερα σχετικά μπορείτε να βρείτε και στα άρθρα μου:

•  «Κέλτες, οι Έλληνες» και «Ο Πόντιος Γάλλος, οι Γάλλοι, οι Γαλάτες και οι Φρύγες Φράγκοι», που δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα «Ελληνική Αγωγή», στα φ. 35 και 37, του Ιανουαρίου και του Μαρτίου του 2000, αντίστοιχα.
• «Μινωίτες Κρήτες ανακάλυψαν την Γερμανία, και εξόρυσσαν ασήμι στην Νορβηγία από το 2000 π.Χ.», στο περιοδικό «Ελληνόραμα», τ. Σεπτ. 2009. Υπάρχει και στο http://www.lekakis.com/Minoans-Germany-Norway.pdf