Γράφει ο
Γιώργος Χαροκόπος

Στο βιβλίο μας “Αν η Ελλάδα δεν έλεγε ΟΧΙ το 1940” έχουμε παραθέσει σε φωτοτυπία ένα DOCUMENT. Πρόκειται γιά το εβδομαδιαίο Δελτίο παρακολούθησης-ανάλυσης των ραδιοφωνικών εκπομπών από το Συμμαχικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής της περιόδου 24/3 – 30/3/1045:

Μετάφραση Ντοκουμέντου

Τουρκο-Ελληνικές σχέσεις: Φαίνεται ότι η από αρκετό καιρό αποκατασταθείσα Τουρκο-Ελληνική φιλία προωθείται με γρήγορο ρυθμό αυτήν την περίοδο και από τα δύο μέρη. Ακολουθούν μερικά παραδείγματα των αισθημάτων που εκφράσθηκαν, από τον τύπο των δύο χωρών όπως μεταδόθηκαν από το Ραδιοφωνικό σταθμό της Άγκυρας την τρέχουσα εβδομάδα: (σ.μ. 24-30 Μαρτίου 1945).

Ο Χουσεΐν Γιαλτσίν γράφει στη «HABER»: Σύμφωνα με τον ανταποκριτή του Πρακτορείου Ειδήσεων Ανατόλια στην Αθήνα, η εφημερίδα «Αθηναικά Νέα» ευχαρίστησε εγκάρδια την χώρα μας για την καθιέρωση μας νέας ατμοπλοικής γραμμής για την μεταφορά μεγάλων ποσοτήτων τροφίμων για την Ελλάδα. (Όταν βέβαια ο πόλεμος τελείωνε... και οι χιλιάδες Έλληνες είχαν πεθάνει από την πείνα).

Είμαστε πάντοτε ενήμεροι του γεγονότος ότι όταν οι Έλληνες υπεράσπιζαν τις ορεινές διαβάσεις στην Ήπειρο εναντίον των Φασιστών, υπεράσπιζαν, επίσης,

την οδό προς την Τουρκία και την Ιστανμπούλ (Κωνσταντινούπολη)

Αγωνιζόμενοι, οι Έλληνες για την απελευθέρωση της χώρας των αγωνίζονταν ταυτόχρονα και για τη δική μας χώρα και την προστάτευαν. Το γεγονός είναι βαθειά ριζωμένο στις σκέψεις των Τούρκων. Δεν έρχεται σαν συνέπεια μιας πολιτικής του παρελθόντος αλλά αποτελεί μια ζωτική αναγκαιότητα...

Κατά συνέπεια όλες οι δολοπλοκίες και τα κτυπήματα εναντίον της ακεραιότητας και της ανεξαρτησίας της Ελλάδας, που αντιμετώπισε στον αγώνα για την απελευθέρωσή της είχαν απήχηση και στις δικές μας καρδιές. Αν ανατρέξει κανείς με προσοχή στον Τουρκικό τύπο των τελευταίων έξη ετών δεν θα συναντήσει παρά μόνο συμπάθεια και τα πλέον θερμά και εγκάρδια αισθήματα φιλίας για την Ελλάδα. Αυτό αποδεικνύει τον ιδεαλισμό του Τουρκικού Έθνους. Στο μέλλον θα ζούμε όλοι ελεύθεροι και ανεξάρτητοι.

Η εθνική ευημερία ή οι καταστροφές της Ελλάδας και της Τουρκίας δεν είναι δυνατό να διαχωρισθούν η μία από την άλλη».

Έκτοτε, την «ευγνωμοσύνη» προς την Ελλάδα που εξέφραζαν δύο μήνες πριν την λήξη του Β ́ Παγκοσμίου Πολέμου μας την ανταπέδωσαν πολλαπλάσια με τον εξανδραποδισμό των χιλιάδων Ελλήνων της  Κωνσταντινούπολης, της Σμύρνης και της Κύπρου!.. Με τις απειλές κατά της ακεραιότητας της χώρας μας και τις καθημερινές σχεδόν παραβιάσεις του εναερίου χώρου μας και τις απειλές, που ξεπέρασαν εκείνες των Φασιστών του 1940.

Πέραν των ανωτέρω και προτού προχωρήσουμε στο θέμα μας ρωτάμε τι συνέβη με τον Ελληνικό πληθυσμό της Ιμβρου και της Τενέδου που οι συνθήκες καθώριζαν  κοινή Ελληνο-Τουρκική κατοχή; Αν έχει «Μπέσα» ο Ερντογάν ας μας εξηγήσει.

Κατόπιν όλων των ανωτέρω προκαλούνται πολλά ερωτηματικά γιατί η Ελληνική Ηγεσία κάλεσε τον Ερντογάν και επισκέφθηκε την Ελλάδα, ο οποίος εκμεταλευόμενος την άψογη στάση των Ελλήνων υπευθύνων την εκμεταλεύτηκε αναλόγως.

Το Προγκρόμ του 1955

Υπήρξε, εκτός των άλλων, το πρώτο βήμα έμμεσης παραβίασης της συνθήκης της Λωζάννης. Κατά την υπογραφή της συνθήκης αυτής, στην Κωνσταντινούπολη υπήρχαν 125.000 Έλληνες και στη Θράκη 82.000 Μουσουλμάνοι. Εξελέγοντο μετέπειτα 2 ή 3 βουλευτές στο Τουρκικό Κοινοβούλιο ως εκπρόσωποι της Ελληνικής μειονότητας στην Κωνσταντινούπολη.

Κατά το Προγκρόμ εναντίον των Ελλήνων τον Σεπτέμβριο του 1955 κατεστράφησαν και λεηλατήθηκαν στην διάρκεια μιας μόνον ημέρας, 4.500 ελληνικά καταστήματα, 1.000 κατοικίες, 73 Εκκλησίες, 37 Σχολεία και βιάστηκαν 200 Ελληνίδες. Καταστράφηκαν Ελληνικά νεκροταφεία, πυρπολήθηκε ακόμη, και το Προξενείο μας στη Σμύρνη και λεηλατήθηκαν τα σπίτια των Ελλήνων αξιωματικών που υπηρετούσαν στο εκεί αρχηγείο του ΝΑΤΟ. Οι σύμμαχοί μας στο ΝΑΤΟ όχι μόνο δεν αποδοκίμασαν τα γεγονότα αυτά και δεν τόνισαν στην Τουρκία τις ευθύνες και τις συνέπειες που θα ήταν δυνατόν να έχουν, αλλά αντιθέτως επέστησαν την προσοχή της Ελληνικής Κυβέρνησης να μην λάβει κανένα μέτρο κατά της Μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης.

Οι Τούρκοι, κατόπιν της στάσεως αυτής του ΝΑΤΟ, ενθαρρύνθηκαν και το 1964 απέλασαν αρχικά 1.500 Έλληνες, και κατόπιν άλλους 9.500, από τους ολίγους που είχαν παραμείνει στην Πόλη το 1965. Σήμερα δεν υπάρχουν εκεί παρά μόνο δύο χιλιάδες περίπου, από τις 125.000, που αριθμούσε η Ελληνική μειονότητα κατά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης. Αντίθετα, στην Θράκη που υπήρχαν τότε 82.000 Μουσουλμάνοι ζουν σήμερα 120.000 και εκλέγουν τους Βουλευτές τους. Μπορούν να μας πουν οι σύμμαχοί μας στο ΝΑΤΟ τι απέγινε με τους 2 ή και 3 βουλευτές που εκλέγονταν μέχρι το 1955 από την εξοντωθείσα με την αδιαφορία τους *ή και την ευλογία τους ) Ελληνική μειονότητα της Πόλης του Μεγάλου Κωνσταντίνου; Εμείς επιβάλαμε κάποιο Varlik Vergisi στην Τουρκική μειονότητα της Θράκης για να την εξοντώσουμε οικονομικά και πολιτικα όπως έγινε στους Έλληνες της Πόλης́;

Ένα ερώτημα που πρέπει ν’ απαντήσει ο Τούρκος Ηγέτης: Γιατί αφού ήθελαν να συζητήσουν νησίδες και βραχονησίδες και κατάργηση της Συνθήκης της Λωζάνης δεν το ζήτησαν από τον Winston Churchill όταν τους επισκέφθηκε μυστικά το 1943 να μπουν στον πόλεμο και να πάρουν 3 νησιά από το Αιγαίο και τα Δωδεκάνησα, τα οποία εμείς του Ιερού Λόχου και των Γάλλων και Βρετανών Κομάντος απελευθερώσαμε αργότερα; Γιατί δεν πολέμησαν τότε για να πάρουν εκείνα που ζητούν σήμερα;;

Υ.Γ. Ανατρέχοντας στα γεγονότα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, παρατηρήσαμε ότι ο Στάλιν ζητούσε την αναθεώρηση της Συνθήκης του Μοντρέ γιά τα Δαρδανέλια και ότι εμείς, νομίζοντάς τους φίλους, επειδή πιστέψαμε στα όσα έλεγαν κι’ έγραψαν οι Τούρκοι, είμαστε με τις δυνάμεις που απέκλεισαν παρόμοια αναθεώρηση.

Αναφερόμενοι στο ΝΑΤΟ θα τονίσουμε στους σημερινόύς Συμμάχους μας ότι  δεν τους τιμά οι εκάστοτε Γενικοί Γραμματείς της Συμμαχίας ν’ αγνοούν την μεταπολεμική (γιατί πολεμική δεν είχαν οι Τούρκοι) ιστορία των ιθυνόντων της Τουρκίας. Πάντως πιστεύουμε ότι ο Τουρκικός λαός δεν συμμερίζεται το μίσος των σημερινών Ηγετών του εναντίον της  χώρας μας. Εξ’ άλλου, όπως ανέδειξε μία έρευνα ειδικών Γερμανών Κοινονιολόγων Επιστημόνων, το ¼ (ένα τέταρτον) του πληθυσμού της Τουρκίας είναι Ελληνικής καταγωγής!...

Πάντως, όπως έχουν σήμερα τα πράγματα, το ακόλουθο ρητό του λαού μας υπενθυμίζει:

«Οταν έχεις τέτοιους φίλους, τι να τους κάνεις τους εχθρούς;;;»