Το σύνθημα που έχει υιοθετήσει ο ΣΥΡΙΖΑ (δια των «Τμημάτων Δημόσιας Διοίκησης και Εργατικής Πολιτικής») τα λέει όλα:
«Ούτε αξιολογούμε, ούτε αξιολογούμαστε»!
Προφανώς!
Διότι πρόκειται για τα τελειότερα πλάσματα επί του πλανήτου.
Και τέτοια… αγλαΐσματα ουδείς έχει το δικαίωμα να τα αξιολογήσει.
Έχουν κάθε δικαίωμα να αυτοαξιολογούνται, να βάζουν άριστα στον εαυτό τους και να συνεχίζουν να λαμβάνουν τον μισθό τους!
Φυσικά, οι ίδιοι αξιολογούν τους πάντες, επιτίθενται, υβρίζουν, ειρωνεύονται, ασχημονούν – και μετά παριστάνουν τους… παρεξηγημένους, μαζί με τα παπαγαλάκια τους.
Το θράσος τους είναι τόσο μεγάλο, που αδιαφορούν για το 1,5 εκατομμύριο των ανέργων που πολύ θα ήθελαν να έχουν μια ευκαιρία να αξιολογηθούν για να δείξουν τι αξίζουν.
Χαϊδεύουν τα αυτιά όλων όσοι θεωρούν εαυτούς την… προσωποποίηση της τελειότητας, με μοναδικό σκοπό να εξασφαλίσουν την εκλογική τους πελατεία.
Παριστάνουν τους προστάτες, τους πατερούληδες όλων αυτών που θεωρούν πως μόνο στον ιδιωτικό τομέα επιτρέπεται να αξιολογούνται οι εργαζόμενοι.
Και πως οι ίδιοι είναι παιδιά ενός ανώτερου θεού, που δεν αξίζει ούτε μια ματιά να ρίξουν προς τους πληβείους.
Κληρονόμοι ενός φαύλου παρελθόντος – το οποίο έχουν και το θράσος να καταγγέλλουν – διαπιστώνουν πως μαζί με το παλαιό καθεστώς κληρονόμησαν και τις θεραπαινίδες τους.
Και διακηρύσσουν πως «το μέτρο της δήθεν αξιολόγησης θα ακυρωθεί στην πράξη από τους αγώνες των εργαζομένων και από την αυριανή κυβέρνηση της Αριστεράς».
Υπόσχονται δηλαδή πως όταν έλθουν στη βασιλεία τους, θα συνεχιστεί η ασυδοσία σε βάρος όλων των υπολοίπων.
Έτσι αντιλαμβάνονται τη Δημοκρατία:
Μια νομενκλατούρα που θα προστατεύει αυτούς που την υπηρετούν και την ψηφίζουν.
Και το χειρότερο: Πιστεύουν πως παρ’ όλα αυτά θα τους ψηφίσουν και όλοι οι υπόλοιποι, τους οποίους προφανώς θεωρούν μειωμένης νοημοσύνης και οπαδούς του δόγματος «σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω»…