Κύριε Παπανδρέου, δυστυχώς λούζεστε τα απόνερα της πολιτικής σαςΚαι μαζί με σας και την πολυπληθή κυβέρνησή σας, τα «λούζεται» όχι μόνο ο ελληνικός λαός αλλά και οι τουρίστες που επισκέπτονται τη δύσμοιρη χώρα μας.

Δεν έχουμε ξεχάσει, ευτυχώς, τις μέρες που ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ηγείσθο πορειών και προβαίνατε σε δηλώσεις κατά της κυβέρνησης Καραμανλή για τα αντιλαϊκά δήθεν μέτρα που ελάμβανε τότε κατά των ναυτεργατών, των αγροτών ή άλλων συντεχνιών, που εσείς και τα στελέχη σας υποτίθεται είχατε αναλάβει εργολαβικά τον ρόλο του υπερασπιστή των αδυνάτων.

Οι φωτογραφίες σας με τις σηκωμένες γροθιές, κυκλοφορούν εκτενώς στο διαδίκτυο, που το άτιμο «φοράει κουκούλα» και δεν μπορείτε να εντοπίσετε τους οχτρούς σας που τις αναρτούν! Σε ότι προσπαθούσε να κάνει η τότε κυβέρνηση, εσείς προτάσσατε ένα βροντερό ΟΧΙ σε όλα, υποσχόμενος ότι όταν έλθετε στην εξουσία θα τα κάνατε εσείς καλύτερα από τους άλλους. Και βλέπουμε τι καταφέρατε να κάνετε. Το ζούμε καθημερινά στο πετσί μας και στις τσέπες μας.

Αλλά να έπιαναν και τόπο οι θυσίες του λαού για να σωθεί υποτίθεται η πατρίδα, όπως μας διαμηνύσατε από το Καστελόριζο; Όλο και χειρότερα πάει η κατάσταση και το χρέος διογκώνεται σε σημείο να μην γίνεται διαχειρίσιμο, παρότι περί του αντιθέτου μας διαβεβαίωνε τόσο ο Παπακωνσταντίνου όσο και ο νυν «τσάρος»της οικονομίας ο Βενιζέλος και παρά τα μέτρα που συνεχώς λαμβάνετε, πάντα εις βάρος των πολιτών αυτής της ώρας (μάλλον προσπαθείτε να πάρετε πίσω όσα έδινε αλόγιστα ο μακαρίτης  πατέρας σας τη δεκαετία του 80 !!!)

Και εν κατακλείδι σας αφιερώνω κύριε πρωθυπουργέ, ένα απόσπασμα Πολιτικά του Αριστοτέλη, που μάλλον δεν θα έχετε διαβάσει, για να δείτε τι έλεγε περί νομίσματος και να το πείτε και στους συντρόφους σας καθώς και σ’ αυτούς εκεί στην ΕΕ που αγκαλιάζεσθε και φιλιέστε σταυρωτά και χασκογελάνε, (αυτό το χάλι δεν το βλέπαμε επί Μιτεράν, Κολ, Θάτσερ, κλπ) την ώρα που ο πλανήτης φλέγεται από τις ωρολογιακές βόμβες των κερδοσκόπων που κτυπούν τις οικονομίες των χωρών και κατ επέκταση τους λαούς των, αδιακρίτως χρώματος, φυλής, μεγέθους ή οτιδήποτε άλλο.

Έγραφε λοιπόν ο Αριστοτέλης: “őτε δέ πάλιν λῆρος εἶναι δοκεῖ τὸ νόμισμα καὶ νόμος παντάπασι, φύσει δ' οὐθέν, ὅτι μεταθεμένων τε τῶν χρωμένων οὐθενὸς ἄξιον οὐδὲ χρήσιμον πρὸς οὐδὲν τῶν ἀναγκαίων ἐστί, καὶ νομίσματος πλουτῶν πολλάκις ἀπορήσει τῆς ἀναγκαίας τροφῆς…”

Δηλαδή, "άλλοι πάλι θεωρούν το νόμισμα φλυαρία απλώς και εξ ολοκλήρου συμβατικό, χωρίς καμία αξία εκ φύσεως, και ότι εάν μεταβληθούν οι συμφωνίες βάσει των οποίων δημιουργήθηκε, δεν θα έχει καμία αξία και δεν θα είναι χρήσιμο για να προμηθευτεί κάποιος τα προς το ζην και ότι, ενώ θα έχει κάποιος άφθονα νομίσματα, θα στερηθεί πολλές φορές και αυτή την τροφή την οποία χρειάζεται".

Πολιτικά του Αριστοτέλη (Α΄ 1257b)