Η αποκάλυψη του ρόλου της γερμανικής αριστεράς: Σε τι ακριβώς διαψεύσθηκα, κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ; Θα ήταν πραγματικά μεγάλη η χάρη μου, αλλά τελικά ήταν πολύ προπαγανδιστικό για να είναι αληθινό.

Χθες το βράδυ, κατά την ενημέρωση των Επιτροπών Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και Οικονομικών περί τις εξελίξεις στην Κύπρο και τα διαμειφθέντα στο Eurogroup από τον υπουργού των Οικονομικών, διατυπώθηκε εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ το ερώτημα «τίνος ήταν η ιδέα;» - για το κούρεμα των τραπεζικών καταθέσεων στη μεγαλόνησο.

Έλαβα, λοιπόν, τον λόγο για να εξηγήσω το αυτονόητο:

Το πρόβλημα της Κύπρου ΔΕΝ είναι το κούρεμα των καταθέσεων των μικροκαταθετών.

Αν ήταν μόνο αυτό, το κακό θα ήταν μικρό.

Θα το έπαιρνε απόφαση ο κάθε Κύπριος να συνεισφέρει ένα εφάπαξ ποσό – για παράδειγμα 700 ευρώ επί μιας κατάθεσης της τάξης των 10.000 ευρώ – και θα τελείωνε το θέμα.

(Αν υπολογίσουμε πόσα πληρώνουν δυο χρόνια τώρα οι Έλληνες με το χαράτσι μέσω ΔΕΗ, σίγουρα θα το άντεχε και ο ελληνισμός της Κύπρου).

Το πρόβλημα της Κύπρου είναι το κούρεμα των καταθέσεων των ξένων επενδυτών, ο κίνδυνος να αποσύρουν οι ξένοι (κυρίως οι Ρώσοι) τις καταθέσεις τους, ο κλονισμός της εμπιστοσύνης στο τραπεζικό τους σύστημα (και γενικά στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα), η κατάργηση της Κύπρου ως διεθνούς χρηματοπιστωτικού κέντρου.

Γι’ αυτό, όπως εξήγησα, στο Eurogroup, η κυπριακή ηγεσία δεν δέχθηκε να εξαιρεθούν του κουρέματος οι μικροκαταθέτες ή οι κάτω των 100.000 ευρώ καταθέτες.

Διότι, αν δέχονταν κάτι τέτοιο, θα ήταν σα να έστελναν στους ξένους το μήνυμα ότι προστάτεψαν τους «δικούς τους», τους ντόπιους, και κούρεψαν μόνο τα ξένα κεφάλαια.

Οι οποίοι θα έπαιρναν τα λεφτά τους και… μην τους είδατε!

Πάνω σ’ αυτή τη σκέψη, απάντησα και στο ερώτημα «τίνος ήταν η ιδέα;».

Η ιδέα, είπα, (να κουρευτούν οι καταθέσεις των μεγαλοκαταθετών) ήταν των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών, Πρασίνων και του αριστερού κόμματος Die Linke, αδελφού κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν πρόλαβα να αποσώσω την κουβέντα μου και πετάχτηκαν οι κύριοι Βούτσης και Τσακαλώτος για να πουν πως το Die Linke εξέδωσε ανακοίνωση που… με διαψεύδει!

Δηλαδή ισχυρίστηκαν περίπου ότι οι του Die Linke άκουσαν την τοποθέτησή μου και έσπευσαν να… με διαψεύσουν!

Αυτό άλλωστε προκύπτει και από το σχετικό τηλεγράφημα του Αθηναϊκού Πρακτορείου:

«”Η ιδέα να μην κουρευτούν οι καταθέσεις κάτω των 100.000, ήταν ιδέα των σοσιαλδημοκρατών, των Πρασίνων και του αριστερού κόμματος Die Linke”» υποστήριξε η Σοφία Βούλτεψη. Αργότερα ο Ε. Τσακαλώτος, ανέγνωσε σχετική ανακοίνωση του κόμματος της γερμανικής Αριστεράς με την οποία διαψεύδεται η τοποθέτηση της κας Βούλτεψη».

Τέτοια μεγαλεία!

Φυσικά, ο κ. Τσακαλώτος, κατά την γνωστή προπαγανδιστική μέθοδο της αποσπασματικής αναφοράς, ανέγνωσε μόνο μία φράση από την ανακοίνωση του αδελφού κόμματος:

«Η απόφαση για την Κύπρο είναι απολύτως καταστροφική και εντείνει την κρίση, διότι καταστρέφει την εμπιστοσύνη των πολιτών στο τραπεζικό σύστημα».

Μόνο που η άποψη αυτή του Die Linke αφορά μόνο στους μικροκαταθέτες – αυτό δηλαδή ακριβώς που είχα ισχυριστεί λίγο πριν.

Διότι ακριβώς από κάτω, η ίδια ανακοίνωση, του ίδιου κόμματος, περνάει γενεές δεκατέσσερις την Κύπρο, λέγοντας ότι η Λευκωσία «θα έπρεπε να ακολουθήσει το παράδειγμα της Ισλανδίας, να βάλει χέρι στους ανώνυμους λογαριασμούς ξένων μεγαλοκαταθετών, να ελέγξει το τραπεζικό σύστημα και τους τζογαδόρους/κερδοσκόπους του. Μπορεί η Κύπρος να είναι φορολογικός παράδεισος, αλλά γι αυτό είναι συνυπεύθυνη η Γερμανία».

Και συνεχίζει το αδελφό κόμμα:

«Η Αριστερά έχει προ πολλού ζητήσει να καθιερωθεί παντού στην Ε.Ε. ενιαία ελάχιστη φορολόγηση των καταθέσεων, ώστε να μην δημιουργούνται φορολογικοί παράδεισοι, αλλά η γερμανική κυβέρνηση παραπέμπει διαρκώς το αίτημα της Αριστεράς στις καλένδες. Άρα το πρόβλημα είναι δομικό».

Δηλαδή, το Die Linke υποστηρίζει αυτό ακριβώς το οποίο δεν επιθυμεί η Κύπρος: Να φορολογηθούν οι ξένοι!

Αλλά οι κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ ανέγνωσαν μόνο την πρώτη φράση, για να… με διαψεύσουν.

Ολόκληρο το κείμενο ανέγνωσε ο πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών Αντώνης Μπέζας, οπότε η προπαγανδιστική επιχείρηση κατέρρευσε και οι προπαγανδιστές εγκατέλειψαν την αίθουσα.

Προηγουμένως, τους είχα πει πως λίγο μετά την απόφαση της 16ης Μαρτίου για την Κύπρο, στη Γερμανία τα κόμματα (και τα «αδελφά») διαγκωνίζονταν για το τίνος ήταν η ιδέα.

Σύμφωνα με το υπ’ αριθμόν 12440049 (16/3, ώρα 21:39) του Αθηναϊκού Πρακτορείου «ο υποψήφιος Καγκελάριος των Σοσιαλδημοκρατών (SPD) Πέερ Στάινμπρουκ, σε δηλώσεις του στην Ραδιοφωνία Κεντρικής Γερμανίας (MDR), τόνισε ότι αυτή την στιγμή δεν μπορεί να υπολογιστεί κατά πόσο επηρεάζονται από την απόφαση των υπουργών Οικονομικών οι μικροί καταθέτες και υπογράμμισε ότι «δεν αρκεί να βρισκόμαστε στην σωστή κατεύθυνση», αναφερόμενος σε μέτρα που πρέπει να ληφθούν στην Κύπρο για την αντιμετώπιση του ξεπλύματος μαύρου χρήματος, του «ντάμπινγκ» φόρων και του δυσανάλογα μεγάλου δημόσιου τομέα. Ο υπεύθυνος των Σοσιαλδημοκρατών για θέματα προϋπολογισμού Κάρστεν Σνάιντερ δήλωσε ακόμη ότι ήταν ιδέα του κόμματός του η συμμετοχή των ίδιων των επενδυτών στο κόστος της διάσωσης».

Ακούσατε; Ήταν «ιδέα του κόμματός του»!

Μετά, βέβαια, σκέφθηκαν ότι έκαναν μεγάλη αβάντα στην Μέρκελ (που ήδη είχε λάβει τα συγχαρητήρια των συμμάχων της στην κυβέρνηση).

Και στις 18 Μαρτίου, ο «αριστερός ψάλτης» του κόμματος, ο αρχηγός των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, είπε το περίφημο, ότι «η κυρία Μέρκελ μας δίνει την εντύπωση της τσιγκούνας θείας που κάθεται με την τσάντα στο χέρι και, όταν κάποιος από τους συγγενείς θέλει να την αγγίξει, λέει “όχι”».

Στις 19 Μαρτίου, επανήλθε ο «δεξιός ψάλτης» του κόμματος, ο Στάινμπρουκ.

Αφού κατηγόρησε κι’ αυτός τη Μέρκελ, την οποία κατήγγειλε, προσέξτε όχι για το σχέδιο, αλλά για το γεγονός ότι απορρίφθηκε από το κυπριακό κοινοβούλιο, δήλωσε (Αθηναϊκό Πρακτορείο, τηλεγράφημα υπ’ αριθμόν 12451641, ώρα 22:54):

«Η απαιτούμενη συμμετοχή των μικροεπενδυτών προκάλεσε την ανάδυση ανησυχιών που το μόνο τους αποτέλεσμα ήταν να αυξήσουν την κρίση. Πρόκειται για ένα κατάφορο πολιτικό σφάλμα. Ωστόσο, εναπόκειται πάντοτε στην Κύπρο να συνεισφέρει ενεργά στην επίλυση της κρίσης και να λάβει τις αναγκαίες αποφάσεις. Υποστηρίζω να ερωτηθούν οι μέτοχοι κι οι κάτοχοι καταθέσεων στις κυπριακές τράπεζες και να μην πέσουν όλα στην πλάτη των φορολογουμένων».

Δηλαδή, και πάλι υποστήριξε την άποψη ότι πρέπει μεν να γίνει το κούρεμα, αλλά να… ερωτηθούν οι μέτοχοι και οι κάτοχοι καταθέσεων, ώστε να μην πληρώσουν οι μικροκαταθέτες – και να πάει η συμμετοχή των μεγαλοκαταθετών στο Θεό, οπότε να τα μαζέψουν και να φύγουν (δηλαδή, επαναλαμβάνω, αυτό που η Κύπρος φοβάται όπως ο διάολος το λιβάνι).

Χθες βράδυ πάλι, μιλώντας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο πρόεδρος των Σοσιαλιστών, Χάνες Σβόμποντα, τάχθηκε κατά της επιβολής φόρου στις καταθέσεις κάτω των 100.000 ευρώ, επιχειρηματολογώντας ότι είναι «ασύλληπτο και ακατανόητο» να μην διασφαλίζονται οι καταθέσεις κάτω των 100.000 ευρώ που εγγυάται η ευρωπαϊκή οδηγία.

Δηλαδή, ούτε αυτός ενδιαφέρεται για το βασικό πρόβλημα της Κύπρου, που είναι η καταστροφή της ως διεθνούς χρηματοπιστωτικού κέντρου.

Και έρχομαι στο τελευταίο και καλύτερο:

Επίσης χθες (Αθηναϊκό Πρακτορείο, αριθμός τηλεγραφήματος 12452861, ώρα 12:41, ανταπόκριση Φ. Καραβίτη) και υπό τον εύγλωττο τίτλο «Γερμανία: Ως απόλυτο χάος εκτιμά την κατάσταση στην ΕΕ ο επικεφαλής της Κ.Ο. του SPD. Επιμονή στο σχέδιο για κούρεμα των καταθέσεων συνιστά ο συμπρόεδρος των Πρασίνων», αναφέρεται:

«Από την πλευρά των Πρασίνων, ο συμπρόεδρος του κόμματος, Τζεμ Έζντεμιρ, σε συνέντευξή του στην Γερμανική Ραδιοφωνία, επέμεινε στο σχέδιο για την κυπριακή συνεισφορά στο σχέδιο διάσωσης, παρά την απόφαση της Βουλής. «Η συνεισφορά της Κύπρου πρέπει να παραμείνει», δήλωσε ο κ. Έζντεμιρ και τάχθηκε υπέρ της μεγαλύτερης επιβάρυνσης των καταθέσεων άνω των 100.000 ευρώ. Διευκρίνισε, ωστόσο, ότι και όσοι βρίσκονται κάτω από αυτό το όριο, αλλά κοντά, πχ στις 80.000 ευρώ, «δεν είναι και οι φτωχότεροι των φτωχών» και δεν θα φτωχύνουν, αν χρειαστεί να συμβάλουν, ενδεχομένως με ποσά τα οποία θα είναι μικρότερα από τους τόκους που έχουν εισπράξει».

Δηλαδή, όπως επεσήμανα, άλλα λένε οι Έλληνες Πράσινοι (συνομιλητές του ΣΥΡΙΖΑ) και άλλα οι Γερμανοί ομοϊδεάτες τους.

Μα αυτά ακριβώς υποστηρίζει και ο Σόιμπλε, όταν λέει πως προτάθηκε στην κυπριακή ηγεσία να μειωθεί το ποσοστό φορολόγησης των κάτω των 100.000 ευρώ καταθέσεων και να πληρώσουν περισσότερα οι μεγαλοκαταθέτες.

Επομένως, Σόιμπλε, Σοσιαλδημοκράτες, Πράσινοι και Die Linke συμφωνούν: Το κούρεμα πρέπει να γίνει, αυτοί που με τα χρήματά τους κατέστησαν την Κύπρο διεθνές χρηματοπιστωτικό κέντρο να τιμωρηθούν, η μεγαλόνησος να πάψει να είναι μαγνήτης ξένων καταθέσεων και να μείνει με τις καταθέσεις των πολιτών της.

Δεν αντιλαμβάνομαι σε τι ακριβώς διαψεύσθηκα – αν και θα ήταν μεγάλη μου τιμή να ασχοληθούν όλοι αυτοί (οι Γερμανοί σοσιαλιστές και αριστεροπράσινοι) με μένα…


Υ.Γ. Αργά χθες τη νύχτα, έσκασε μύτη και ένας άλλος εκλεκτός του ΣΥΡΙΖΑ, ο εκπρόσωπος της Βραζιλίας στο ΔΝΤ Πάουλο Νογκέιρα Μπατίστα, ο οποίος είπε τα ίδια. Έμεινε, λέει, «έκπληκτος και άφωνος» από την ανακοίνωση του σχεδίου για την επιβολή ενός φόρου στις τραπεζικές καταθέσεις στην Κύπρο.

Και τι του έκανε εντύπωση, όπως είπε; Μα ότι δεν έγινε καμία διάκριση ανάμεσα στους Κύπριους και τους ξένους καταθέτες!

Και αυτός, δηλαδή, θέλει να καταργηθεί η Κύπρος από διεθνές χρηματοπιστωτικό κέντρο.