Το «αντάρτικο» ήταν για το θεαθήναι τοις ανθρώποις Ανακωχή, εκεχειρία, ήρεμα νερά, ήπιο κλίμα: Είναι μερικές από τις λέξεις και εκφράσεις που χρησιμοποιήθηκαν χθες για να περιγραφεί η ατμόσφαιρα των εξαντλητικών συνεδριάσεων των Κοινοβουλευτικών Τομέων του ΠΑΣΟΚ, που, όπως μάθαμε, συνεδρίαζαν όλη μέρα.

Πάνε περίπατο και οι «ανταρσίες» και οι φωνές περί αναδιάρθρωσης και οι διαμαρτυρίες. Αποδείχθηκε πως είναι αρκετή μια ομαδική ψυχοθεραπεία για να λυθούν ως δια μαγείας όλα τα προβλήματα.

Στην ουσία αποδείχθηκε ότι ανταρσία δεν υπήρξε. Αδύνατον να δεχθούμε πως τέτοιες κρίσιμες ώρες απλώς «δεν έγινε εξήγηση και έγινε παρεξήγηση».

Δεκάδες άνθρωποι σε παράλληλες συνεδριάσεις των ΚΤΕ (Υγείας, Εσωτερικών, Πολιτισμού, Θαλασσίων Υποθέσεων, Προστασίας του Πολίτη, Περιφερειακής Ανάπτυξης, Δικαιοσύνης, Υποδομών, Άμυνας, Αγροτικής Ανάπτυξης – είναι πιο μακροσκελή και βαρύγδουπα τα ονόματα, αλλά τα περικόπτω για λόγους οικονομίας του χώρου) συνεδρίαζαν πυρετωδώς με τους αρμόδιους υπουργούς, που, ως εκ θαύματος, πέτυχαν ό,τι δεν είχαν πετύχει επί μήνες.

Πληροφορηθήκαμε – έτσι για να κοιμηθούμε ήσυχοι – πως ακόμη και η συνεδρίαση με τον υπουργό των Οικονομικών πήγε μια χαρά. Ναι, ναι, μιλάμε για τον ίδιο υπουργό για τον οποίο όλες τις προηγούμενες ημέρες μαθαίναμε πως οι βουλευτές τον έχουν στο στόχαστρο, δεν θέλουν να τον βλέπουν στα μάτια τους, τον κατηγορούν για αλαζονεία και έλλειμμα επικοινωνιακού χαρίσματος, είχαν εναντίον του ανέβει στα κεραμίδια.

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα ξαφνικής συμφιλίωσης, τα 22 δις ευρώ που πρέπει να βρεθούν μέσα στα προσεχή τέσσερα χρόνια, έγιναν 23, χωρίς να ανοίξει ρουθούνι. Ουδείς αντέδρασε, ουδείς διερωτήθηκε αν είναι δυνατόν να εξοικονομηθούν τόσα πολλά χρήματα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, χωρίς να υποστούν και νέες μειώσεις τα εισοδήματα του κόσμου.

Ουδείς αμφισβήτησε την δυνατότητα να εξοικονομηθούν, όπως τους διαβεβαίωσε ο πρώην «μεγάλος εχθρός», από περικοπές στις κρατικές δαπάνες (12 δις ευρώ) και από αύξηση των εσόδων (9 δις ευρώ).

Απ’ ότι μάθαμε, προτίμησαν όλοι την καραμέλα της ανάπτυξης – που είναι αδύνατον να υπάρξει σε συνθήκες ύφεσης, όπου δεν υπάρχει τίποτε για να αναπτυχθεί.

Αναρωτιέται, όμως, κανείς ποιος ήταν ο μαγικός τρόπος που χρησιμοποιήθηκε από όλους τους υπουργούς για να κατευναστεί η δήθεν εξαγριωμένη κοινοβουλευτική ομάδα.

Και πώς γίνεται να τα κατάφεραν όλοι το ίδιο καλά; Έχουν όλοι το ίδιο επικοινωνιακό χάρισμα; Κι’ αν είναι έτσι, γιατί δεν το χρησιμοποιούσαν τόσον καιρό, ώστε να μην απασχοληθεί όλη η κοινωνία με το «αντάρτικο»;

Το μόνο που μπορεί να φανταστεί κανείς, είναι πως στους βουλευτές ειπώθηκε η μαγική λέξη: Μνημόνιο. Και η μαγική υπενθύμιση: Το ψηφίσατε. Είναι όλα γραμμένα στο κείμενο που ψηφίσατε. Μην τραβάτε το σχοινί.

Αν δεν είναι έτσι, ας βγουν να το πουν. Και ας μας αποκαλύψουν τι άλλο εκτός από αυτό είχε τέτοια κατευναστική επίδραση πάνω τους.

Αλλά απ’ ότι φαίνεται, το (τόσο μικρής διάρκειας) «αντάρτικο» έγινε μόνο για το θεαθήναι τοις ανθρώποις.