Αναζητούνται πρόσωπα για ανασχηματισμόΜπρα-ντε-φερ εντός και εκτός συνόρων Η εμμονή του πρωθυπουργού και του οικονομικού επιτελείου σε μια πολιτική που έχει αποτύχει και η απροθυμία παραδοχής του μοιραίου λάθους, που ήλθε ως αποτέλεσμα μιας πρωτοφανούς πολύμηνης ολιγωρίας, προκαλεί πια σοβαρούς κραδασμούς στο κυβερνητικό στρατόπεδο.

Το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα (μαζί με το «μητρικό» Μνημόνιο), δεν συναντά μόνο την αντίδραση της κοινωνίας και των κομμάτων της αντιπολίτευσης, αλλά αμφισβητείται ευθέως και από κυβερνητικούς βουλευτές που δεν κρύβουν την πρόθεσή τους να παραιτηθούν αν υποχρεωθούν να ψηφίσουν συγκεκριμένες διατάξεις, αλλά και από πρωτοκλασάτους υπουργούς, όπως ο Ευάγγελος Βενιζέλος.

Ουσιαστικά, το σχέδιο νόμου βρίσκεται κυριολεκτικά στον αέρα, ενώ ακόμη και ενδεχόμενος ανασχηματισμός, που ήδη συζητείται ως σενάριο εκτόνωσης, δεν πρόκειται να λύσει το πρόβλημα, καθώς είναι αδύνατον να φανταστούμε ποιοι θα δέχονταν να ψηφίσουν και να εφαρμόσουν ό,τι δεν μπόρεσε το παρόν οικονομικό επιτελείο.

Την ανάγκη φιλοτιμίαν ποιούμενος και δυσκολευόμενος να βρει νέα πρόσωπα, ο πρωθυπουργός συνεχίζει να στηρίζει τον υπουργό των Οικονομικών, επιμένοντας (Βήμα της Κυριακής), πως η ευθύνη και οι αποφάσεις είναι συλλογικές.

Μια λογική που φαίνεται πως όλο και λιγότεροι αποδέχονται – με πρώτον τον υπουργό Άμυνας που δεν διστάζει πλέον να πει ξεκάθαρα (Πρώτο Θέμα) πως δεν έχουν όλοι την ίδια ευθύνη και οπωσδήποτε δεν έχει την ίδια ευθύνη ένας υπουργός που διακονεί άσχετο με την οικονομία αντικείμενο.

Τέσσερα σχεδόν χρόνια μετά την εσωκομματική αντιπαράθεση του 2007, ήλθε η πρώτη σοβαρή αμφισβήτηση εκ μέρους του κ. Βενιζέλου και πλέον θεωρείται βέβαιο ότι ο υπουργός Άμυνας δεν σκοπεύει να περιοριστεί άλλο στις δάφνες και τις χαιρετούρες που του εξασφαλίζει το υπουργικό του αξίωμα.

Είναι σαφές ότι μπροστά στην απόλυτη αποτυχία και την πλήρη χρεοκοπία, όλο και περισσότεροι θα διαχωρίζουν από εδώ και πέρα τη θέση τους.

Και ο πρωθυπουργός, εγκλωβισμένος στις επιλογές του, θα βρίσκεται όλο και σε μεγαλύτερη απομόνωση, αναζητώντας οδό διαφυγής.

Σε αμηχανία βρίσκεται και το οικονομικό επιτελείο, που συγκεντρώνει πάνω του αντίπαλα και φίλια πυρά και προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.

Απόδειξη, η απάντηση – καρμπόν που έδωσε το υπουργείο των Οικονομικών και στη νέα βαριά υποβάθμιση (στην κατηγορία των σκουπιδιών), από τον διεθνή οίκο αξιολόγησης Standard & Poor's, που έκλεισε τον χορό του τελευταίου κύκλου υποβαθμίσεων μετά τους Moody’s και Fitch.

Κινούμενο μεταξύ σύγχυσης και υπεροψίας, το υπουργείο Οικονομικών απάντησε πως η απόφαση του οίκου «παραβλέπει τις κινήσεις της Κυβέρνησης, ώστε να αποφευχθούν οποιαδήποτε προβλήματα σε σχέση με τις συμβατικές υποχρεώσεις της Ελλάδας, καθώς και την βούληση όλων των Ελλήνων να σχεδιάζουμε το μέλλον μας μέσα στην Ευρωζώνη. Η Ελληνική Κυβέρνηση έχει, ήδη, επιτύχει σημαντικούς δημοσιονομικούς στόχους και έχει καταθέσει στη Βουλή το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής, το οποίο αναμένεται να ψηφιστεί μέχρι το τέλος Ιουνίου, και με το οποίο αναλαμβάνει ακόμα πιο συγκεκριμένες δεσμεύσεις με στόχο την συνέχιση της δημοσιονομικής προσπάθειας, αλλά και την απελευθέρωση των δημιουργικών δυνάμεων στην κοινωνία. Σε κάθε περίπτωση παραμένει αταλάντευτη στο δρόμο που έχει χαράξει για τη σωτηρία της χώρας».

Η ανακοίνωση αυτή είναι χαρακτηριστική της εικονικής πραγματικότητας μέσα στην οποία εννοεί να ζει (μην μπορώντας να κάνει κάτι άλλο) το οικονομικό επιτελείο.

Μιλά για «βούληση όλων των Ελλήνων» - κάτι το οποίο είναι προφανές ότι δεν υφίσταται.

Μιλά για επίτευξη σημαντικών δημοσιονομικών στόχων – κάτι το οποίο αμφισβητείται σοβαρά και σε κυβερνητικό επίπεδο.

Μιλά για Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα που «αναμένεται να ψηφιστεί» - πράγμα το οποίο επίσης αμφισβητείται.

Με λίγα λόγια, το υπουργείο των Οικονομικών επιμένει να αρνείται την πραγματικότητα και να την παρουσιάζει με τον δικό της τρόπο – ενώ οι αξιολογητές έχουν δικούς τους τρόπους να ενημερώνονται για το τι πραγματικά συμβαίνει στη χώρα.

Και πάνω απ’ όλα, η κυβέρνηση επιμένει να μην παραδέχεται πως οι συνεχιζόμενες υποβαθμίσεις είναι αποτέλεσμα των αποφάσεων της 11ης και της 25ης Μαρτίου, που ουσιαστικά προεξοφλούν και την χρεοκοπία και την συμμετοχή των ιδιωτών (που οι οίκοι αρνούνται να δεχθούν ως εθελοντική).

Την ώρα δε που στην χώρα μας ξεκινά νέος γύρος απεργιακών κινητοποιήσεων, με την ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ να οργανώνει τις συνδικαλιστικές αντιδράσεις, με πολίτες να στέλνουν εξώδικα σε βουλευτές προκειμένου να μην ψηφίσουν το Μεσοπρόθεσμο και με τους Αγανακτισμένους να ετοιμάζονται να περικυκλώσουν τη Βουλή, ενόψει της συζήτησης στην Επιτροπή και στην Ολομέλεια, στην Ευρώπη το μπρα-ντε-φερ συνεχίζεται.

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, δια του Τρισέ, επιμένει να διαφωνεί με την συμμετοχή των ιδιωτών, ενώ Eurogroup και Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και έχουν αποφασίσει επ’ αυτού και προσπαθούν να επισπεύσουν την διαδικασία – που θα αποτελέσει την ελεγχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας.

Σήμερα, το Eurogroup και το Ecofin συνεδριάζουν με θέμα την Ελλάδα, αλλά η ανάγκη για νέο δάνειο και η αποτυχία του σχεδίου της τρόικας δεν πρόκειται να αφήσουν πολλά περιθώρια ενθουσιασμού από το πολυπόθητο κείμενο στήριξης της χώρας μας.