Μικροσκοπικά ίχνη από πτερύγια στην άμμο! Σε μέγεθος όσο το μισό χέρι. Τα ακολουθήσαμε μέχρι το νερό. Τα πρώτα χελωνάκια για το 2015, στη Ζάκυνθο, κατάφεραν και έφτασαν ασφαλή στη θάλασσα!
18/07/2015: *H - HSE001, 1->SEA , καταγράψαμε στο βιβλίο των πρωινών καταμετρήσεων. Στη γλώσσα του ΑΡΧΕΛΩΝ αυτό σημαίνει : *Η= Φωλιά που εκκολάφτηκε για πρώτη φορά, HSE001= Εκκολάφτηκε στα ανατολικά Σεκάνια, αριθμός φωλιάς 1, ένα χελωνάκι βγήκε από την φωλιά και έφτασε στην θάλασσα. Λέτε να βρούμε και άλλα ίχνη αύριο το πρωί ; Τοποθετήσαμε ένα καλάμι και μια πέτρα με τον αριθμό της φωλιάς ώστε η επόμενη ομάδα να γνωρίζει ότι αυτή η φωλιά είναι καταγεγραμμένη.
Στη φωλιά υπάρχουν κατά μέσο όρο 80-120 αυγά , αλλά θα μάθουμε τον ακριβή αριθμό σε δύο εβδομάδες όπου θα κάνουμε ανασκαφή της φωλιάς. Συνήθως τα χελωνάκια χρειάζονται μια βδομάδα για να βγουν στην επιφάνεια , αλλά για να εξασφαλίσουμε την φυσική διαδικασία περιμένουμε μια παραπάνω βδομάδα χωρίς να παρέμβουμε. Μετά σκάβουμε για να μετρήσουμε πόσα άδεια κελύφη αλλά και πόσα αυγά δεν έχουν εκκολαφθεί , για να δούμε τι επιτυχία είχε η φωλιά.
Ο ΑΡΧΕΛΩΝ επιτηρεί και προστατεύει τις δραστηριότητες της χελώνας στη Ζάκυνθο για πάνω από 30 χρόνια , παραπάνω από 2,500 φωλιές προστατεύονται κάθε χρόνο σε όλη την Ελλάδα από ανθρώπινη παρέμβαση , πλημμύρες και θηρευτές . Το καταφέραμε με εκτεταμένη ενημέρωση κόσμου, στοχεύοντας σε μαθητές ντόπιους και τουρίστες. Η δουλεία γίνεται κυρίως από εθελοντές από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο.
Τώρα, το πρώτο χελωνάκι για το 2015 είναι στον δρόμο του για ένα άγνωστο μέλλον. Ακόμα αποτελεί μυστήριο το πού θα περάσει τα χρόνια της νιότης του, σε 20 χρόνια όμως θα ξαναγυρίσει στο Κόλπο του Λαγανά για να κάνει και αυτό την φωλιά του. Δυστυχώς οι πιθανότητές για να επιζήσει είναι χαμηλές. Το μαλακό καβούκι της μικρής χελώνας δεν μπορεί να την προστατέψει από τους φυσικούς της θηρευτές. Παρόλα αυτά ,το πρόβλημα για των αριθμό των θαλάσσιων χελωνών στην Ελλάδα είναι η μείωση των περιοχών ωοτοκίας. Θα υπάρχουν άραγε σε 20 χρόνια παραλίες που στο σκοτάδι και στην ησυχία της νύχτας , θα μπορεί η θηλυκή χελώνα να βρει ένα κατάλληλο μέρος στην άμμο για να κάνει τα αυγά της; Η Μεσόγειος υποφέρει από τη μη βιώσιμη ανάπτυξη τα τελευταία 50 χρόνια και οι φυσικές παραλίες έχουν γίνει σπάνιες . Μαζί με δασκάλους, γονείς, κυβέρνηση και πολίτες , μπορούμε να προωθήσουμε την αξία των ακτογραμμών, όχι μόνο για την θαλάσσια χελώνα και τα άλλα είδη αλλά και για τον άνθρωπο. Έτσι ώστε οι επόμενες γενιές που θα περπατάνε στις παραλίες της Ζακύνθου να κοιτάνε στην άμμο και να λένε: «Μικροσκοπικά ίχνη στην άμμο»!