23-24 Νοεμβρίου 2024
Αυτές τις μέρες γκρεμίστηκαν με τον πλέον παταγώδη τρόπο οι δύο μεγαλύτερες προπαγανδιστικές εκστρατείες, με τις οποίες πορεύτηκαν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επί χρόνια και οι οποίες αποτέλεσαν την αιχμή του δόρατος της απατηλής και αδιέξοδης «στρατηγικής» τους τόσο πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015, όσο και μετά στη διάρκεια του καταστροφικού καλοκαιριού, αλλά και μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 μέχρι και σήμερα, μέχρι και την παραμονή του τελευταίου Eurogroup.
Πρόκειται για την «εκδίωξη» του ΔΝΤ και τη ρύθμιση του χρέους (κατά τον κ. Τσακαλώτο, βέβαια, πρωταρχικός σκοπός του στο τελευταίο Eurogroup, όπως λέει τώρα εκ των υστέρων ήταν η εξασφάλιση της δόσης).
Με τη διαφορά πως μέχρι την παραμονή της συνεδρίασης δεν μιλούσαν για τη δόση (αυτή την είχαν «εξασφαλισμένη»), αλλά για το χρέος.
Και το θλιβερό είναι πως φαίνεται ότι τα έδωσαν όλα νομίζοντας πως και οι συνομιλητές τους είχαν υπόψη τους το χρέος – ενώ αυτοί τα ζήτησαν και τα πήραν όλα μόνο και μόνο για να μας δώσουν τη δόση σε… δόσεις!
Όπως αποδείχθηκε, απέτυχαν σε όλα. Το ΔΝΤ παραμένει στη θέση του και οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ (προκύπτει σαφώς από τις ανακοινώσεις των αξιωματούχων) ετοιμάζονται να υπογράψουν μαζί του ένα ειδικό τέταρτο μνημόνιο.
Το ξεκαθάρισαν όλοι από την αρχή.
Ο Σόιμπλε είπε πως «δεν υπάρχει πρόγραμμα χωρίς το ΔΝΤ».
Ο Ντάισελμπλουμ είπε πως «η απομάκρυνση του ΔΝΤ δεν αποτελεί επιλογή», καθώς «έχει εμπειρία στην παρακολούθηση προγραμμάτων και αξιολογεί με μεγαλύτερη ακρίβεια την κατάσταση στην Ελλάδα και την υλοποίηση των δεσμεύσεων της ελληνικής πλευράς». Και πρόσθεσε: «Δεν υπάρχει ενδεχόμενο να συνεχίσουμε χωρίς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο... Υπάρχει ανάγκη να έλθουμε πιο κοντά στο ΔΝΤ»!
Ο Σλοβάκος υπουργός των Οικονομικών είπε πως οι συνομιλίες για την ελάφρυνση του χρέους και την οικονομική συμμετοχή του ΔΝΤ «μπορούν να περιμένουν». Και πρόσθεσε:
«Το πιο σημαντικό είναι να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση και να συμφωνηθεί η δόση, να δοθεί ανάσα στην Ελλάδα» - αυτός το είχε καταλάβει και το ήξερε, οι δικοί μας περί άλλα τύρβαζαν.
Για παράδειγμα ο κ. Τσίπρας, που στις 14 Μαΐου, έλεγε μιλώντας στη Real News, πως «αν πετύχουμε αυτό που επιδιώκουμε για το χρέος, θα βγούμε στις αγορές το 2017»!
Τώρα, βέβαια, δεν μας λέει, τελικά πήρε αυτό που ήθελε για το χρέος ή όχι. Διότι αν δεν το πήρε, τότε… αντίο αγορές – όσα νταούλια κι’ αν τους βαρέσει.
Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι ότι κατέρρευσαν οι «αυταπάτες» των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ περί χρέους και ΔΝΤ.
Το πρόβλημα είναι πως με αυτά και μ’ αυτά υπέστη μια πολύ μεγάλη βλάβη η χώρα.
Η «σύγκρουση» με το ΔΝΤ – με τη συνοδεία της οπερέτας με την διαρροή της υποκλαπείσας συνομιλίας Τόμσεν – Βελκουλέσκου – οδήγησε σε τόσο μεγάλη κρίση εμπιστοσύνης, που το ΔΝΤ βάζει τώρα και νέους σκληρούς όρους, ζητώντας να υπογραφεί και το δικό του μνημόνιο.
(Ας αφήσουμε που με το να διακηρύσσουν επί χρόνια πως το χρέος δεν είναι βιώσιμο, ήταν σα να λένε πως είμαστε χρεοκοπημένοι και επομένως ποιος να μας δανείσει και ποιος να έλθει να επενδύσει σε μια χρεοκοπημένη χώρα. Επιπλέον, βέβαια, με την καταστροφική «πολιτική» τους τελικά κατέστησαν οι ίδιοι μη βιώσιμο το χρέος, το οποίο το ΔΝΤ θεωρούσε βιώσιμο στην έκθεσή του Ιουνίου 2015).
Η συζήτηση για το χρέος, μια εντελώς παραπλανητική συζήτηση, έστειλε λάθος μήνυμα στους δανειστές, που έθεσαν ακόμη πιο περιοριστικούς όρους σε σχέση με τη σχετική Δήλωση του Eurogroup Νοεμβρίου 2012.
Και ουσιαστικά η συζήτηση αυτή τους έδωσε την ευκαιρία να ζητήσουν περισσότερα, χωρίς να κάνουν τίποτε για το χρέος.
Μόνο που οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ενδιαφέρονται μόνο να ταΐζουν ψέματα τον λαό…
