Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Δεν γνωρίζω αν έγινε από όλους αντιληπτό, αλλά δυο χώρες όπως η Γαλλία και η Ιταλία, υποχρεώθηκαν τελικά να τροποποιήσουν τους προϋπολογισμούς τους για το 2015, τους οποίους υπέβαλαν και πάλι στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Οι δύο χώρες υπαναχώρησαν από την αρχική κάπως άκαμπτη στάση τους και αποφάσισαν να περιορίσουν κι’ άλλο τα ελλείμματά τους.

Έληξε έτσι η διένεξή τους με τις Βρυξέλλες, με τις κεντροαριστερές κυβερνήσεις των δύο χωρών να υποχωρούν και να συμμορφώνονται με τις επιταγές της ΕΕ.

Κατόπιν τούτου, ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν και Επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων κ. Κατάινεν, ανακοίνωσε ότι… τέλος συναγερμού.

Οι χώρες της ευρωζώνης είναι υποχρεωμένες να καταθέτουν προσχέδιο του προϋπολογισμού τους στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τον επόμενο χρόνο μέχρι τις 15 Οκτωβρίου του τρέχοντος έτους.

Γαλλία και Ιταλία είχαν τις τελευταίες εβδομάδες αντιδράσει και αποπειράθηκαν να προβούν σε ένα μικρό… αντάρτικο – γεννώντας κάποιες ελπίδες σε εκείνους που δηλώνουν ότι θα κάνουν ακόμη μεγαλύτερη κόντρα.

Μιλάω για τους εγχώριους επίδοξους «επαναστάτες», οι οποίοι θέλησαν να παρουσιάσουν την μικρής διάρκειας ιταλογαλλική «αντίσταση» ως προάγγελο της δικής τους… κατάληψης των χειμερινών ανακτόρων!

Κι’ η Μυλωνού τον άνδρα της δηλαδή, αλλά εδώ αποδείχθηκε πως και για τους πραματευτάδες τα πράγματα είναι δύσκολα.

Τα πράγματα είναι απλά: Είτε ακολουθείς τους κανόνες (στην προκειμένη περίπτωση της ευρωζώνης) και συνεχίζει να πορεύεσαι μαζί με τους υπόλοιπους, είτε δεν τους ακολουθείς και βρίσκεσαι εκτός ευρώ.

Πιο ξεκάθαρα δεν μπορούσαν να είναι τα πράγματα.

Όλα τα άλλα, περί σκληρών διαπραγματεύσεων εντός του πλαισίου της ΕΕ και του ευρώ, είναι για γέλια – ίσως και για κλάματα.

Αποδεικνύεται επίσης πως έχουν δίκιο όσοι στην αξιωματική αντιπολίτευση μιλούν για την αναγκαιότητα ύπαρξης ενός Σχεδίου Β΄ και για την προετοιμασία του λαού για τα χειρότερα.

Όσοι μάλιστα θεωρούν πως ο λαός ευχαρίστως θα δεχθεί να τραφεί με… ψωμί και αξιοπρέπεια (όπως είπε εσχάτως στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ), είναι μακριά νυχτωμένοι.

Και δεν είναι αλήθεια αυτό που ένα άλλο στέλεχος της αξιωματικής αντιπολίτευσης είπε – ότι δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ πάντα διαφωνούσε με τον Ολάντ και τον Ρέντσι.

Διότι υπάρχουν αναφορές – σε ανώτατο επίπεδο – περί «συντονισμένης αντίδρασης Γαλλίας – Ιταλίας» στις πολιτικές της λιτότητας.

Κατόπιν τούτου, ας συνέλθουν και ας αποφασίσουν τι σκοπεύουν να κάνουν…