Γράφει ο
Νικόλαος Γ. Γιαννακόπουλος

Μιλώντας για επενδύσεις αναρωτιέται κανείς για ποιές επενδύσεις και κατ’ επέκταση για ποια ανάπτυξη να μιλήσουμε όταν η Ελληνική οικονομία παρά την τεράστια κρίση που διανύει εδώ και οκτώ χρόνια δεν μπορεί να βρει τις απαραίτητες εκείνες λύσεις για  να επανέλθει στην κανονικότητα και να «πατήσει ξανά στα πόδια της».

Όταν δυστυχώς σε επίπεδο δομών της κρατικής μηχανής δεν υπάρχει η πρόθεση από τις κυβερνήσεις για την δημιουργία ξεχωριστού Υπουργείου Επενδύσεων, διασφαλίζοντας έτσι την αυτονομία των κινήσεων και των διοικητικών πράξεων αλλά και των ελέγχων από την μεριά της πολιτείας προς τους υποψηφίους επενδυτές - η Ανάπτυξη δεν πρόκειται να έρθει από μόνη της ούτε και οι Επενδυτές.

Αναφέρομαι σε ίδρυση Υπουργείου Επενδύσεων όχι φυσικά από κρατικιστική αντίληψη, αλλά ακριβώς για να δείξω την σπουδαιότητα που έχουν αυτή την κρίσιμη εποχή οι Επενδύσεις για την χώρα μας.

Ο επενδυτής χρειάζεται την καθοριστική βοήθεια της πολιτείας, χρειάζεται έναν φορέα που θα είναι δίπλα στους επενδυτές, δίπλα στον απλό πολίτη που σκέφτεται να προχωρήσει σε οποιαδήποτε μορφή επένδυσης οποιαδήποτε μορφή ανάπτυξης και εξέλιξης της επιχείρησής του.

Ο ιδιοκτήτης μια μικρής ή μεγάλης επιχείρησης ξεκινά από την σύλληψη μιας ιδέας, μιας σκέψης για οποιαδήποτε δημιουργική δραστηριότητα και αξιολογεί  τις δυνατότητες του για την επίτευξη αυτού του σκοπού. Εκεί ακριβώς χρειάζεται η παρέμβαση του κρατικού φορέα ως αρωγό βοήθειας στον επενδυτή ως μια «συνεταιρική σχέση και όχι ανταγωνιστική»  Στόχος του Υπουργείου Επενδύσεων θα πρέπει να είναι η επίλυση προβλημάτων και η απλούστευση των διαδικασιών, «Υπουργείο φίλος στον επενδυτή και όχι αντίπαλος του»!!!

Ακούμε από τους βουλευτές παρατάξεων την αναγκαιότητα του Ελληνικού κράτους για επενδύσεις και ότι χωρίς επενδύσεις δεν μπορεί να προκύψει η οποιαδήποτε μορφή ανάπτυξης, τώρα τελευταία μάλιστα και από τον ίδιο τον κ. Πρωθυπουργό σε μια τεχνητή στροφή, όχι από ιδεολογία προς την ιδιωτική οικονομία, αλλά για άλλους λόγους…

Άραγε αφού όλοι αντιλαμβάνονται την μεγάλη σημασία που έχουν οι επενδύσεις για την λύση των προβλημάτων της ελληνικής κοινωνίας (και κυρίως την καταπολέμηση της ανεργίας και του brain drain των τελευταίων χρόνων) αναρωτιέμαι γιατί δεν δημιουργούν ως νέα δομή την σύσταση ξεχωριστού Υπουργείου Επενδύσεων που ακριβώς μέσω της ιδιαιτερότητας του θα έχει την δυναμική των ανεξάρτητων κινήσεων και της διαφορετικής ατζέντας, ούτως ώστε να «τρέχουν» άμεσα όλες εκείνες οι αδειοδοτήσεις, οι εντάξεις έργων για να μην «κολλάνε» οι επενδυτικές πρωτοβουλίες.

Ο τόπος μας εκτός από την ύπαρξη μιας τέτοιας ξεχωριστής δομής σε επίπεδο κυβερνητικό έχει ανάγκη αντίστοιχης ενέργειας και σε επίπεδο αυτοδιοικητικό που θα είναι ακόμη πιο άμεσα δίπλα στους υποψηφίους επενδυτές. Και εν τέλει εάν το μεγάλο κράτος των Αθηνών δεν μπορεί να το επιτύχει ας αφήσει την Τοπική Αυτοδιοίκηση να το πράξει.

Χρειάζονται επίσης τομές στο ασφαλιστικό, φορολογικό, ,εργασιακό, τραπεζικό επίπεδο πανελλαδικά ή έστω και τοπικά ή υπερτοπικά, ώστε οι επενδύσεις στον τόπο μας να αποτελούν μήλον της έριδος για τους επενδυτές, σημειωτέο δε ότι όταν μιλάμε για υποψήφιους επενδυτές δεν μιλάμε μόνο για μεγάλες εταιρίες και μεγάλα κεφάλαια αλλά και για τους απλούς καθημερινούς επαγγελματίες και μικρό επαγγελματίες.

Μην ξεχνάμε ότι όλα τα χρόνια η μικρομεσαία επιχείρηση αποτελούσε την ραχοκοκαλιά της Ελληνικής οικονομίας και δυστυχώς σήμερα η εξαφάνιση της αποτελεί τεράστιο πλήγμα και σε οικονομικό αλλά και κοινωνικό πρόσημο. Δυστυχώς η σημερινή κυβέρνηση κάθε άλλο παρά φιλική δεν είναι στην μικρομεσαία επιχείρηση, την επιχείρηση της γειτονιάς, που καθημερινά την στραγγαλίζει με νέους φόρους, έμμεσες εισφορές, τεράστιες ασφαλιστικές εισφορές και ακρίβεια.