Τα λόγια, η αγανάκτηση και το «Ναι σε όλα» της Έλενας ΠαναρίτηΑκούγοντας προσεκτικά όλα αυτά που είπε στην επιτροπή της Βουλής, πριν από την κρίσιμη ψηφοφορία των 199 «ΝΑΙ» στο Κοινοβούλιο η βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ Έλενα Παναρίτη, προσωπική επιλογή του Γιώργου Παπανδρέου στις τελευταίες εκλογές και στενή φίλη του Νίκου Παπανδρέου, διαπίστωσα ότι η κοπέλα αυτή ξέρει πολύ καλά τι λέει αλλά δεν ξέρει τι ψηφίζει.

Το ξέσπασμά της στη Βουλή, η απόγνωση που «έβγαινε» από τη φωνή της, η έκπληξη που καθρεφτιζόταν στα μάτια της, η αγανάκτηση που έβγαζε ο λόγος της θα μπορούσαν να με είχαν πείσει ότι θα ψήφιζε «Όχι» σε όλα, θα είχε διαγραφεί, θα είχε φύγει την άλλη μέρα το πρωί απ΄ την Ελλάδα και θα είχε πάει να δουλέψει σε μια από τις τόσες ξένες εταιρείες συμβούλων που είναι βέβαιον ότι τη θέλουν και την ζητούν.

Δεν το έκανε. Ψήφισε «Ναι» σε όλα. Και αναρωτιέμαι γιατί! Θα ήθελα να την ακούσετε κι εσείς. Κι αν αναζητήσετε το όνομά της στο Google, θα το βρείτε το απόσπασμα. Τότε, θα καταλάβετε  γιατί προβληματίζομαι και αναρωτιέμαι. Γιατί θα αναρωτιέστε κι εσείς.

Και μένω μόνον στα λόγια της που αποδεικνύουν με τον  χειρότερο τρόπο το μέγεθος της ασχετοσύνης και της κακόβουλης πρόθεσης όλων αυτών που διαπραγματεύτηκαν και μας έφεραν στο Μνημόνιο 2 και τελικά  ψήφισαν «ΝΑΙ σε όλα»

Μερικά απ΄ αυτά που είπε: « Πρέπει να ομολογήσω κύριε πρόεδρε ότι είμαι – το λιγότερο που μπορώ να πω- μπερδεμένη. Ποιο είναι ακριβώς το δίλημμα για το οποίο ήρθαμε εδώ για να δώσουμε κάποια άποψη; Χρεοκοπία με σώσιμο; Εάν πραγματικά, διαβάζοντας αυτά τα χαρτιά από το πρωί , το θεωρείτε αυτό σώσιμο, θα ήθελα να μου το εξηγήσετε καλύτερα. Κύριε Υπουργέ βοηθείστε με.

Αυτό το μνημόνιο στηρίζεται σε μία συνέχεια δημοσιονομικών μέτρων που αποδείχτηκαν στο προηγούμενο μνημόνιο ότι ήταν η απάντηση σε μία λάθος διάγνωση της κρίσης. Μα πάντα χρειαζόταν να παίρνουμε καινούργια μέτρα για να δοθεί η δόση. Τι μας λέει εμάς ότι θα μπορέσουμε να  στοχεύσουμε βιώσιμα σ αυτούς τους καινούργιους δείκτες μέσα σε τρεις μήνες; Μα το μνημόνιο δεν έχει πουθενά ούτε μισό δομικό μέτρο. Που είναι η μείωση της γραφειοκρατίας; Της πολυνομίας;

Πού είναι  οι συγχωνεύσεις; Δεν θα βγούμε από την κρίση εάν συνεχίσουμε δημοσιονομικά μέτρα. Αντιθέτως. Άρα το δίλημμα είναι αν θα χρεοκοπήσουμε σήμερα ή αν θα χρεοκοπήσουμε σε τρεις μήνες. Μα 18 χρόνια δουλεύω για να κάνω τέτοιες αναλύσεις και δυόμιση χρόνια εδώ κανείς δεν μου ζήτησε μια γνώμη. Μα που ακούστηκε ότι όλο αυτό το πλαίσιο θα είναι κάτω από το αγγλικό δίκαιο; Πως μου ζητάτε εμένα, που με φέρατε  πριν δυο χρόνια για να βοηθήσω στην καινοτομία της χώρας να υπογράψω;

Τι  θα γίνει όταν θα χρεοκοπήσουμε και θα μας τρέχουν στα δικαστήρια του Λουξεμβούργου ή οπουδήποτε αλλού- γιατί έτσι γράφει το μνημόνιο- και θα λέμε ότι  θα δώσουμε σαν εγγύηση τον παραγωγικό μας πλούτο… αυτό που είπε η Φινλανδία. Εγώ θέλω έγγραφη δέσμευση  από την κυβέρνησή  μας ότι δεν εκχωρούμε την εθνική μας κυριαρχία. Εγώ δεν είμαι βουλευτής της  τρόικας».