Σαββατοκύριακo
20-21 Απριλίου 2024
20-21 Απριλίου 2024
Ημερήσια ηλεκτρονική εφημερίδα, Αρ. φύλλου 4962
Οι «άγνωστες» εφευρέσεις του Κόχραν
Η ευσύνοπτη αναφορά που ακολουθεί αποτελεί απόσπασμα από το βιβλίο του Ηλία Μεταξά « Βίος και Πολιτεία του Κόχραν» (υπό έκδοσιν).
Σχεδιάγραμμα περιστροφικού
κινητήρος του Ναυάρχου Κόχραν.
ΦΩΤΟ: http://www.douglas-self.com/MUSEUM
/POWER/rotaryengines/cochrane.htm
Ο Κόχραν υπεστήριζε τις νέες τεχνικές μεθόδους και μέσα, ο ίδιος είχε επινοήσει αρκετά από αυτά. Είχε πάρει το εφευρετικό μυαλό του πατρός του που είχε μία ‘βιοτεχνία’ και έκανε έρευνες και παραγωγή υποπροϊόντων του άνθρακος. Προμήθευε πίσσα και βερνίκι στο Ναυτικό έως ότου έπαυσαν να τα αγοράζουν. Αυτό έκανε τον νεαρό Thomas να αντιδρά έκτοτε τόσο φανατικά στις αυταρχικότητες, υπερβάσεις, ατασθαλίες και καταχρήσεις του Ναυαρχείου. Το μυαλό του ήταν μία γενεά πιο μπροστά από τους συγχρόνους του που τους θεωρούσε νωχελείς συντηρητικούς. Η πλειονότης των ιδεών του διά βελτιώσεις φυσικά αφορούσε ναυτικά πράγματα.
Στις νηοπομπές τα προπορευόμενα καράβια άναβαν τα φανάρια τους και οι επόμενοι τα ακολουθούσαν. Το 1805 έλαβε μέρος σε έναν διαγωνισμό του Ναυτικού διά την κατασκευή ενός εξειδικευμένου και προηγμένου φαναριού νηοπομπής ώστε να μη διασκορπίζονται τα πλοία το βράδυ. Έστειλε την επιστολή του με τα χαρακτηριστικά στοιχεία στο Ναυαρχείο, λίγες ημέρες μετά την απάτη του Χρηματιστηρίου (πιέσατε ΕΔΩ). Φυσικά την αγνόησαν, αλλά μετά λίγες ημέρες την απέστειλε ξανά με άλλο όνομα, κέρδισε τον διαγωνισμό και το βραβείο των 50 λιρών.
Το 1812 πρότεινε να επιτίθενται σε λιμένες, οχυρωμένους ή μη, με έναν συνδυασμό πλοίων Βομβαρδιστικών, Εκρηκτικών και Εκτοξεύσεως Χημικών Αερίων. Διά το Βομβαρδιστικό θα έπαιρναν ένα παλαιό σκαρί και θα το ενίσχυαν, θα το γέμιζαν με μπαρούτι και κανονόμπαλες. Το βράδυ θα το αγκυροβολούσαν και θα του έδιναν κλίση γέρνοντας το εμπρός από τον λιμενοβραχίονα του εχθρικού λιμένος. Με την έκρηξη του θα κονιορτοποιούσε τον λιμένα και αμέσως θα επιχειρούσαν την απόβαση στρατευμάτων. Προωθούσε αυτά τα σχέδια του, πρό του Κριμαϊκού Πολέμου, αλλά και κατά την διάρκεια του. Όμως το Ναυαρχείο δεν ήθελε να τα υλοποιήσει. Ταυτοχρόνως είχε κάνει και σχέδια διά το προπέτασμα καπνού που διετηρήθη μυστικό μέχρι το 1914. Αυτά προφανώς τα είχε εμπνευσθεί από τις έρευνες και την δουλειά του πατρός του.
Το 1818 μαζί με τον Μηχανικό Sir Marc Isambard BRUNEL(1769-1849) πήραν την πατέντα διά την ενίσχυση της σήραγγος Blackwall κάτω από τον ποταμό Τάμεση.
Σχέδιο που απεικονίζει την ενίσχυση της σήραγγας του Τάμεση
ΦΩΤΟ: http://en.wikipedia.org/wiki/Tunnelling_shield
To 1820 έφθασε καθυστερημένα στην Χιλή το πρωτοποριακό ‘Risisng Sun ή Star’. Όμως ο πόλεμος είχε τελειώσει. Είχε κατασκευασθεί με τις οδηγίες του, διέθετε πλήρη ιστιοφορία, δύο μηχανές 45 ίππων, δύο τσιμινιέρες, ανασυρρόμενο εσωτερικό τροχό, παρόμοιο με το ‘Charlotte Dundas’ του Σκώτου μηχανικού, εφευρέτου William SYMMINGTON (1764-1831).
PS “Rising Star”. Υπήρξε το πρώτο βρετανικό ατμοκίνητο
πολεμικό πλοίο, που διέσχισε τον Ατλαντικό από τα
ανατολικά προς τα δυτικά, το 1821.
ΦΩΤΟ: http://en.wikipedia.org/
Στην δεκαετία του 1830 επειραματίζετο με την περιστροφική μηχανή και την έλικα. Το 1851 έλαβε την πατέντα Ατμοπλοίων με καύσιμο την άσφαλτο. Διά την βελτίωση τους είχε δαπανήσει εξ ιδίων 15.000 λίρες. Παρά τις επιτυχίες του ‘Καρτερία’ ο Υπουργός Ναυτικών DUNDAS και οι λοιποί του R.N. δεν τα ήθελαν με διάφορες έωλες δικαιολογίες. Ότι οι πλευρικοί τροχοί τους εμείωναν τον αριθμό των πυροβόλων. Ήσαν τρωτά, βρόμικα, θορυβώδη, ακριβά, αναξιόπιστα. Έκαναν τα πάντα διά να εμποδίσουν την διάδοση τους. Με το θεώρημα ότι ο ατμός θα επιφέρει θανάσιμο κτύπημα στην ναυτική υπεροχή της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.
Ένα άλλο σχέδιο διά το οποίον αναζητούσε πελάτες τα τελευταία χρόνια του, ήταν το ‘Mosquito Fleet’ που προοιώνιζε τα μελλοντικά Ταχέα Τορπιλοβόλα και τις Κανονιοφόρους. Έβασίζετο στην αρχή ότι σέ ένα επιθετικό όπλο μετρά η ισχύς πυρός. Από αυτήν προήλθε και η θεωρία του ‘All- Big-Gun’ βάσει της οποίας εναυπηγήθη το 1905 το πρωτοποριακό διά την εποχή του ‘Dreadnought’.
Ο Κόχραν έλεγε: “ Δώστε μου ένα μικρό γρήγορο Ατμόπλοιο με ένα βαρύ πυροβόλο μεγάλου βεληνεκούς στην πλώρη του και θα επιτεθώ στο μεγαλύτερο καράβι στον κόσμο ”.
Στον Κριμαϊκό Πόλεμο (1854-56) (οι άλλοι Ευρωπαίοι τον λένε και ‘Ρωσικό’, εμείς τον λέμε και Ανατολικό), η Διοίκηση του Στόλου στην Βαλτική Θάλασσα είχε ανατεθεί ‘εξ αμελείας’ στον Ναύαρχο Sir Charles NAPIER (1786-1860) που ήταν 68 ετών. Δεν είχε ιδέα περί συγχρόνων πλοίων και τακτικών. Ήταν ανίκανος να επιτύχει οτιδήποτε, αλλά και ο Στρατός ήταν ανίκανος. Το Ναυαρχείο εσκέφθη τον Κόχραν που μολονότι ήταν πολύ πιό ηλικιωμένος κατά 11 χρόνια, ήταν πολύ πιό ικανός. Ο ίδιος δεν θεωρούσε τον εαυτόν του τόσο πολύ γέρο διά μία θέση υφισταμένου ώστε να μπορεί να επιβλέπει την χρήση των δικών του ‘Secret Plans’ εναντίον των Οχυρών που προστάτευαν τους Ναυστάθμους της Κροστάνδης και της Σεβαστουπόλεως. Πίεζε το Ναυαρχείο να του δώσει αυτήν την ευκαιρία να τα δοκιμάσει, όμως η Κυβέρνηση εφοβείτο ότι λόγω του χαρακτήρος του θα μπορούσε να παρασύρει το Ναυτικό σε άσκοπες αιματηρές επιθέσεις με βεβαιότητα ήττας. Άλλη πηγή τα γράφει διαφορετικά, ότι αυτός ηρνήθη διότι διέβλεπε πιθανότητα να χαθεί ο Στόλος του σε τέτοια κλειστή θάλασσα.
Το 1857 έγινε επίτιμον μέλος στο Ίδρυμα Μηχανικών και Ναυπηγών της Σκωτίας. Έγραφε μελέτες και εχάραζε σχέδια διά πολλά πράγματα που δεν ήταν απαραιτήτως ναυτικά ή στρατιωτικά. Τα περισσότερα αφορούσαν πολιτικές εφαρμογές π.χ. φωτισμός δρόμων, εγκατάσταση σωληνώσεων μεταφοράς υγρών κ.ο.κ. Ήταν εφευρέτης και μηχανικός με επιχειρηματικό πνεύμα, πράγμα συνηθισμένο στην εποχή του, διότι και άλλοι ενεργούσαν κατά τον ίδιο τρόπο. Οι ιδέες του δεν του έδωσαν καμμία μεγάλη περιουσία, όπως ήλπιζε σε όλη την ζωή του. Όμως μερικές από αυτές υλοποιήθησαν από κάποιους άλλους, ακόμη και δεκαετίες μετά τον θάνατο του. Ως πλέον επιτυχής θεωρείται η χρήση πεπιεσμένου αέρος (σημερινά κομπρεσέρ) διά την διάνοιξη της σήραγγος κάτω από τον ποταμό HUDSON στην Νέα Υόρκη.
Τις ιδέες του τις έγραφε μέχρι το τέλος του βίου του. Τα δε απομνημονεύματα του τα έγραψε ο από το 1814 γραμματεύς του William JACKSON, αλλά κυρίως ο George B. EARP. Γενικώς τα έγραφαν όπως τους βόλευαν διά να υποστηρίξουν τις χρηματικές απαιτήσεις του διότι θα κέρδιζαν και αυτοί το 10% από ότι ποσά θα εισέπραττε. Ο Κόχραν πάντα ήταν ο ήρως που αντιμετώπιζε σατανικούς εχθρούς. Παρά το ότι δεν ήταν αμέμπτου τιμιότητος εναντιώνετο στις δυνάμεις της διαφθοράς και του σκοταδισμού σε μίαν εποχή που αυτές ήσαν παντοδύναμες. Το συγγραφικό του έργο συνεπλήρωσε και ο ανηψιός του George, ο υιός του και ο εγγονός του.
Σελίδα από το βιβλίο του
Thomas Cochrane :“
The autobiography of
a seaman” (London : Maclaren).
To 1860, έτος θανάτου του, επαρουσιάσθη η ‘Autobiography of a Seaman’. Το 1869 ο υιός του εξέδωσε άλλο βιβλίο. Το 1890 ο εγγονός του εξέδωσε μία επίτομη βιογραφία. Αναμφιβόλως η πολεμική δράση του κατά τους Ναπολεοντείους Πολέμους είχε εμπνεύσει τον C.S. FORESTER να γράψει την νουβέλα ‘Horattio Hοrnblower’. Το ίδιο συνέβη και με τον Patric O’BRIAN το 1970 που έγραψε μία άλλη νουβέλα, τον ‘Master and Commander’. Και τα δύο έγιναν επιτυχημένες τηλεοπτικές σειρές και κινηματογραφικές ταινίες.
http://perialos.blogspot.gr/2014/08/blog-post_7.html
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
1.“Εlemens de l’Architecture Navale, ou Traite Pratique de la Construction des Vesseaux” του Duhamel du Monceau ,Henri, Louis, Paris , 1758.
2. ‘The Dictionary of Sea Painters of Europe and America’, του E.H.H.Archibald,Antique Collector’s Club,Suffolk, 1980. (Original paintings from the magazine “Naval Cronicle” of 1799-1816.
3. ‘Naval and Military Memoirs of Great Britain from 1727-1783’, του Robert Beatson, London, 1804.
4. ‘An Old Sailor’ , του Μ.H.Barker, Greenwich Hospital anecdotes, London, 1826
5. ‘History of the Navy of the U.S.A.’, του James Fenimore Cooper, Richard Bentley Ltd. (publisher to Ηer Majesty the Queen) , London, 1839.
6. ‘Naval Recollections of the Late American War’,του R.J.Barrett, United Service Journal, 1841.
7. ‘The Naval History of Great Britain’,του William James, Richard Bentley Ltd, London, 1859.
8. ‘Sailor’s Word-Book – Dictionary of Nautical Terms’, τoυ Vice Admiral W.H.Smyth, Blackie & Son, London, 1867.
9. ‘The Influence on Sea Power Upon the French Revolution and Empire 1793-1812’,του Captain Alfred Thayer Mahan, Sampson Low , Marston & Co. Ltd , London, 1893.
10.‘The British Fleet’, του Commander Charles N. Robinson, George Bell & Sons Ltd, London, 1895.
11. ‘Gloires et Souvenirs Maritime’, του Maurice Loir, Hachette & Co. Paris, 1895.
12. ‘Οn the Spanish Main’, του John Edward Masefield , Naval Institute Press, London , 1906.
13. ‘Ναυτική Επιθεώρησις’, έκδοσις Γ.Ε.Ν. τεύχη Νος. 134 και 135, έτος 1935.
14. ‘Καράβια,Καπεταναίοι και Συντροφοναύται 1800-1830’,του ΠλοιάρχουΤρύφωνος Κωνσταντινίδου Β.Ν. , έκδοσις Γ.Ε.Ν. 1935.
15. ‘The Wooden Fighting Ship in the Royal Navy, 897-1860, του Ε.Η.Η.Αrchibald, Blandford Press Ltd, Poole Dorset, 1968.
16. ‘The Oxford Companion to Ships and the Sea’, P.K.Kemp,Oxford University Press, London, 1976.
17. ‘Naval Gun’, του Ian Hogg & John Batchelor, Blandford Press, Poole Dorset, 1978.
18. ‘Strategy & Tactics of Sea Warfare’, του Νed Wilmott, Chart Well Books Inc, New Jersey, 1979.
19. ‘The Fighting Ship’,του Βernard Brett, Oxford University Press, Oxford, 1985.
20. ‘Firepower-From Slings to Star Wars’ , του Philip Warner,Grafton Books, London, 1988.
21. ‘The Line of Battle’ - ‘The Sailing Warship 1650-1840’,του Robert Gardiner,Conway Maritime Press, London, 1992.
22. ‘The Illustrated Companion to Nelson’s Navy’,του Νicholas Blake & Richard Lawrence,Chatham Ltd, London, 1999.
23. ‘Ο Αρχιναύαρχος Λόρδος Κόχραν και η δράση του στην Ελληνική Επανάσταση, του Αντιναυάρχου Ι.Φακίδη , Μπρατζιώτη , Αθήναι , 1999.
24. ‘Naval Warfare in the Age of Sail (War at Sea 1756-1815), του Bernard Ireland, Harper Collins Ltd, London, 2000.
25. ‘Six Frigates’, του Ιan W. Toll, W.W.Norton & Co. Inc. New York , 2006.
26. ‘Ναυτικοί Βαθμοί και Στολές -Ιστορία και Παράδοση’, του Ηλία Μεταξά (υπό έκδοση) Πειραιεύς, 2013.
27. Διάφορες Ιστοσελίδες Διαδυκτίου.
28. Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη 1926.
29. » Στρατιωτική και Ναυτική 1926.
30 » Ήλιος.
31. » Πυρσός 1931.
32. » Υδρία.
33. » Δομή.
34. » Πάπυρος Larousse Britannica 1978
19/08/2014
Γράφει ο Ηλίας Μεταξάς, Οικονομικός Αξιωματικός Ε.Ν.Η ευσύνοπτη αναφορά που ακολουθεί αποτελεί απόσπασμα από το βιβλίο του Ηλία Μεταξά « Βίος και Πολιτεία του Κόχραν» (υπό έκδοσιν).
Σχεδιάγραμμα περιστροφικού
κινητήρος του Ναυάρχου Κόχραν.
ΦΩΤΟ: http://www.douglas-self.com/MUSEUM
/POWER/rotaryengines/cochrane.htm
Ο Κόχραν υπεστήριζε τις νέες τεχνικές μεθόδους και μέσα, ο ίδιος είχε επινοήσει αρκετά από αυτά. Είχε πάρει το εφευρετικό μυαλό του πατρός του που είχε μία ‘βιοτεχνία’ και έκανε έρευνες και παραγωγή υποπροϊόντων του άνθρακος. Προμήθευε πίσσα και βερνίκι στο Ναυτικό έως ότου έπαυσαν να τα αγοράζουν. Αυτό έκανε τον νεαρό Thomas να αντιδρά έκτοτε τόσο φανατικά στις αυταρχικότητες, υπερβάσεις, ατασθαλίες και καταχρήσεις του Ναυαρχείου. Το μυαλό του ήταν μία γενεά πιο μπροστά από τους συγχρόνους του που τους θεωρούσε νωχελείς συντηρητικούς. Η πλειονότης των ιδεών του διά βελτιώσεις φυσικά αφορούσε ναυτικά πράγματα.
Στις νηοπομπές τα προπορευόμενα καράβια άναβαν τα φανάρια τους και οι επόμενοι τα ακολουθούσαν. Το 1805 έλαβε μέρος σε έναν διαγωνισμό του Ναυτικού διά την κατασκευή ενός εξειδικευμένου και προηγμένου φαναριού νηοπομπής ώστε να μη διασκορπίζονται τα πλοία το βράδυ. Έστειλε την επιστολή του με τα χαρακτηριστικά στοιχεία στο Ναυαρχείο, λίγες ημέρες μετά την απάτη του Χρηματιστηρίου (πιέσατε ΕΔΩ). Φυσικά την αγνόησαν, αλλά μετά λίγες ημέρες την απέστειλε ξανά με άλλο όνομα, κέρδισε τον διαγωνισμό και το βραβείο των 50 λιρών.
Το 1812 πρότεινε να επιτίθενται σε λιμένες, οχυρωμένους ή μη, με έναν συνδυασμό πλοίων Βομβαρδιστικών, Εκρηκτικών και Εκτοξεύσεως Χημικών Αερίων. Διά το Βομβαρδιστικό θα έπαιρναν ένα παλαιό σκαρί και θα το ενίσχυαν, θα το γέμιζαν με μπαρούτι και κανονόμπαλες. Το βράδυ θα το αγκυροβολούσαν και θα του έδιναν κλίση γέρνοντας το εμπρός από τον λιμενοβραχίονα του εχθρικού λιμένος. Με την έκρηξη του θα κονιορτοποιούσε τον λιμένα και αμέσως θα επιχειρούσαν την απόβαση στρατευμάτων. Προωθούσε αυτά τα σχέδια του, πρό του Κριμαϊκού Πολέμου, αλλά και κατά την διάρκεια του. Όμως το Ναυαρχείο δεν ήθελε να τα υλοποιήσει. Ταυτοχρόνως είχε κάνει και σχέδια διά το προπέτασμα καπνού που διετηρήθη μυστικό μέχρι το 1914. Αυτά προφανώς τα είχε εμπνευσθεί από τις έρευνες και την δουλειά του πατρός του.
Το 1818 μαζί με τον Μηχανικό Sir Marc Isambard BRUNEL(1769-1849) πήραν την πατέντα διά την ενίσχυση της σήραγγος Blackwall κάτω από τον ποταμό Τάμεση.
Σχέδιο που απεικονίζει την ενίσχυση της σήραγγας του Τάμεση
ΦΩΤΟ: http://en.wikipedia.org/wiki/Tunnelling_shield
To 1820 έφθασε καθυστερημένα στην Χιλή το πρωτοποριακό ‘Risisng Sun ή Star’. Όμως ο πόλεμος είχε τελειώσει. Είχε κατασκευασθεί με τις οδηγίες του, διέθετε πλήρη ιστιοφορία, δύο μηχανές 45 ίππων, δύο τσιμινιέρες, ανασυρρόμενο εσωτερικό τροχό, παρόμοιο με το ‘Charlotte Dundas’ του Σκώτου μηχανικού, εφευρέτου William SYMMINGTON (1764-1831).
PS “Rising Star”. Υπήρξε το πρώτο βρετανικό ατμοκίνητο
πολεμικό πλοίο, που διέσχισε τον Ατλαντικό από τα
ανατολικά προς τα δυτικά, το 1821.
ΦΩΤΟ: http://en.wikipedia.org/
Στην δεκαετία του 1830 επειραματίζετο με την περιστροφική μηχανή και την έλικα. Το 1851 έλαβε την πατέντα Ατμοπλοίων με καύσιμο την άσφαλτο. Διά την βελτίωση τους είχε δαπανήσει εξ ιδίων 15.000 λίρες. Παρά τις επιτυχίες του ‘Καρτερία’ ο Υπουργός Ναυτικών DUNDAS και οι λοιποί του R.N. δεν τα ήθελαν με διάφορες έωλες δικαιολογίες. Ότι οι πλευρικοί τροχοί τους εμείωναν τον αριθμό των πυροβόλων. Ήσαν τρωτά, βρόμικα, θορυβώδη, ακριβά, αναξιόπιστα. Έκαναν τα πάντα διά να εμποδίσουν την διάδοση τους. Με το θεώρημα ότι ο ατμός θα επιφέρει θανάσιμο κτύπημα στην ναυτική υπεροχή της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.
Ένα άλλο σχέδιο διά το οποίον αναζητούσε πελάτες τα τελευταία χρόνια του, ήταν το ‘Mosquito Fleet’ που προοιώνιζε τα μελλοντικά Ταχέα Τορπιλοβόλα και τις Κανονιοφόρους. Έβασίζετο στην αρχή ότι σέ ένα επιθετικό όπλο μετρά η ισχύς πυρός. Από αυτήν προήλθε και η θεωρία του ‘All- Big-Gun’ βάσει της οποίας εναυπηγήθη το 1905 το πρωτοποριακό διά την εποχή του ‘Dreadnought’.
Ο Κόχραν έλεγε: “ Δώστε μου ένα μικρό γρήγορο Ατμόπλοιο με ένα βαρύ πυροβόλο μεγάλου βεληνεκούς στην πλώρη του και θα επιτεθώ στο μεγαλύτερο καράβι στον κόσμο ”.
Στον Κριμαϊκό Πόλεμο (1854-56) (οι άλλοι Ευρωπαίοι τον λένε και ‘Ρωσικό’, εμείς τον λέμε και Ανατολικό), η Διοίκηση του Στόλου στην Βαλτική Θάλασσα είχε ανατεθεί ‘εξ αμελείας’ στον Ναύαρχο Sir Charles NAPIER (1786-1860) που ήταν 68 ετών. Δεν είχε ιδέα περί συγχρόνων πλοίων και τακτικών. Ήταν ανίκανος να επιτύχει οτιδήποτε, αλλά και ο Στρατός ήταν ανίκανος. Το Ναυαρχείο εσκέφθη τον Κόχραν που μολονότι ήταν πολύ πιό ηλικιωμένος κατά 11 χρόνια, ήταν πολύ πιό ικανός. Ο ίδιος δεν θεωρούσε τον εαυτόν του τόσο πολύ γέρο διά μία θέση υφισταμένου ώστε να μπορεί να επιβλέπει την χρήση των δικών του ‘Secret Plans’ εναντίον των Οχυρών που προστάτευαν τους Ναυστάθμους της Κροστάνδης και της Σεβαστουπόλεως. Πίεζε το Ναυαρχείο να του δώσει αυτήν την ευκαιρία να τα δοκιμάσει, όμως η Κυβέρνηση εφοβείτο ότι λόγω του χαρακτήρος του θα μπορούσε να παρασύρει το Ναυτικό σε άσκοπες αιματηρές επιθέσεις με βεβαιότητα ήττας. Άλλη πηγή τα γράφει διαφορετικά, ότι αυτός ηρνήθη διότι διέβλεπε πιθανότητα να χαθεί ο Στόλος του σε τέτοια κλειστή θάλασσα.
Το 1857 έγινε επίτιμον μέλος στο Ίδρυμα Μηχανικών και Ναυπηγών της Σκωτίας. Έγραφε μελέτες και εχάραζε σχέδια διά πολλά πράγματα που δεν ήταν απαραιτήτως ναυτικά ή στρατιωτικά. Τα περισσότερα αφορούσαν πολιτικές εφαρμογές π.χ. φωτισμός δρόμων, εγκατάσταση σωληνώσεων μεταφοράς υγρών κ.ο.κ. Ήταν εφευρέτης και μηχανικός με επιχειρηματικό πνεύμα, πράγμα συνηθισμένο στην εποχή του, διότι και άλλοι ενεργούσαν κατά τον ίδιο τρόπο. Οι ιδέες του δεν του έδωσαν καμμία μεγάλη περιουσία, όπως ήλπιζε σε όλη την ζωή του. Όμως μερικές από αυτές υλοποιήθησαν από κάποιους άλλους, ακόμη και δεκαετίες μετά τον θάνατο του. Ως πλέον επιτυχής θεωρείται η χρήση πεπιεσμένου αέρος (σημερινά κομπρεσέρ) διά την διάνοιξη της σήραγγος κάτω από τον ποταμό HUDSON στην Νέα Υόρκη.
Τις ιδέες του τις έγραφε μέχρι το τέλος του βίου του. Τα δε απομνημονεύματα του τα έγραψε ο από το 1814 γραμματεύς του William JACKSON, αλλά κυρίως ο George B. EARP. Γενικώς τα έγραφαν όπως τους βόλευαν διά να υποστηρίξουν τις χρηματικές απαιτήσεις του διότι θα κέρδιζαν και αυτοί το 10% από ότι ποσά θα εισέπραττε. Ο Κόχραν πάντα ήταν ο ήρως που αντιμετώπιζε σατανικούς εχθρούς. Παρά το ότι δεν ήταν αμέμπτου τιμιότητος εναντιώνετο στις δυνάμεις της διαφθοράς και του σκοταδισμού σε μίαν εποχή που αυτές ήσαν παντοδύναμες. Το συγγραφικό του έργο συνεπλήρωσε και ο ανηψιός του George, ο υιός του και ο εγγονός του.
Σελίδα από το βιβλίο του
Thomas Cochrane :“
The autobiography of
a seaman” (London : Maclaren).
To 1860, έτος θανάτου του, επαρουσιάσθη η ‘Autobiography of a Seaman’. Το 1869 ο υιός του εξέδωσε άλλο βιβλίο. Το 1890 ο εγγονός του εξέδωσε μία επίτομη βιογραφία. Αναμφιβόλως η πολεμική δράση του κατά τους Ναπολεοντείους Πολέμους είχε εμπνεύσει τον C.S. FORESTER να γράψει την νουβέλα ‘Horattio Hοrnblower’. Το ίδιο συνέβη και με τον Patric O’BRIAN το 1970 που έγραψε μία άλλη νουβέλα, τον ‘Master and Commander’. Και τα δύο έγιναν επιτυχημένες τηλεοπτικές σειρές και κινηματογραφικές ταινίες.
http://perialos.blogspot.gr/2014/08/blog-post_7.html
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
1.“Εlemens de l’Architecture Navale, ou Traite Pratique de la Construction des Vesseaux” του Duhamel du Monceau ,Henri, Louis, Paris , 1758.
2. ‘The Dictionary of Sea Painters of Europe and America’, του E.H.H.Archibald,Antique Collector’s Club,Suffolk, 1980. (Original paintings from the magazine “Naval Cronicle” of 1799-1816.
3. ‘Naval and Military Memoirs of Great Britain from 1727-1783’, του Robert Beatson, London, 1804.
4. ‘An Old Sailor’ , του Μ.H.Barker, Greenwich Hospital anecdotes, London, 1826
5. ‘History of the Navy of the U.S.A.’, του James Fenimore Cooper, Richard Bentley Ltd. (publisher to Ηer Majesty the Queen) , London, 1839.
6. ‘Naval Recollections of the Late American War’,του R.J.Barrett, United Service Journal, 1841.
7. ‘The Naval History of Great Britain’,του William James, Richard Bentley Ltd, London, 1859.
8. ‘Sailor’s Word-Book – Dictionary of Nautical Terms’, τoυ Vice Admiral W.H.Smyth, Blackie & Son, London, 1867.
9. ‘The Influence on Sea Power Upon the French Revolution and Empire 1793-1812’,του Captain Alfred Thayer Mahan, Sampson Low , Marston & Co. Ltd , London, 1893.
10.‘The British Fleet’, του Commander Charles N. Robinson, George Bell & Sons Ltd, London, 1895.
11. ‘Gloires et Souvenirs Maritime’, του Maurice Loir, Hachette & Co. Paris, 1895.
12. ‘Οn the Spanish Main’, του John Edward Masefield , Naval Institute Press, London , 1906.
13. ‘Ναυτική Επιθεώρησις’, έκδοσις Γ.Ε.Ν. τεύχη Νος. 134 και 135, έτος 1935.
14. ‘Καράβια,Καπεταναίοι και Συντροφοναύται 1800-1830’,του ΠλοιάρχουΤρύφωνος Κωνσταντινίδου Β.Ν. , έκδοσις Γ.Ε.Ν. 1935.
15. ‘The Wooden Fighting Ship in the Royal Navy, 897-1860, του Ε.Η.Η.Αrchibald, Blandford Press Ltd, Poole Dorset, 1968.
16. ‘The Oxford Companion to Ships and the Sea’, P.K.Kemp,Oxford University Press, London, 1976.
17. ‘Naval Gun’, του Ian Hogg & John Batchelor, Blandford Press, Poole Dorset, 1978.
18. ‘Strategy & Tactics of Sea Warfare’, του Νed Wilmott, Chart Well Books Inc, New Jersey, 1979.
19. ‘The Fighting Ship’,του Βernard Brett, Oxford University Press, Oxford, 1985.
20. ‘Firepower-From Slings to Star Wars’ , του Philip Warner,Grafton Books, London, 1988.
21. ‘The Line of Battle’ - ‘The Sailing Warship 1650-1840’,του Robert Gardiner,Conway Maritime Press, London, 1992.
22. ‘The Illustrated Companion to Nelson’s Navy’,του Νicholas Blake & Richard Lawrence,Chatham Ltd, London, 1999.
23. ‘Ο Αρχιναύαρχος Λόρδος Κόχραν και η δράση του στην Ελληνική Επανάσταση, του Αντιναυάρχου Ι.Φακίδη , Μπρατζιώτη , Αθήναι , 1999.
24. ‘Naval Warfare in the Age of Sail (War at Sea 1756-1815), του Bernard Ireland, Harper Collins Ltd, London, 2000.
25. ‘Six Frigates’, του Ιan W. Toll, W.W.Norton & Co. Inc. New York , 2006.
26. ‘Ναυτικοί Βαθμοί και Στολές -Ιστορία και Παράδοση’, του Ηλία Μεταξά (υπό έκδοση) Πειραιεύς, 2013.
27. Διάφορες Ιστοσελίδες Διαδυκτίου.
28. Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη 1926.
29. » Στρατιωτική και Ναυτική 1926.
30 » Ήλιος.
31. » Πυρσός 1931.
32. » Υδρία.
33. » Δομή.
34. » Πάπυρος Larousse Britannica 1978
