Γράφει ο
Αθανάσιος Μπουρούνης

       Τις ημέρες αυτές, έφτασε τελικά η ώρα της οικονομίας, οπότε τους τους επιδημιολόγους διαδέχθηκαν οι οικονομολόγοι. Στόχος τώρα  είναι να διασωθεί η οικονομία, χωρίς όμως να υποτροπιάσει η πανδημία.

       Το σχέδιο που παρουσίασε η κυβέρνηση, είναι αλήθεια ότι ρίχνει το βάρος στη στήριξη της απασχόλησης. Τα μέτρα μπορούν να δώσουν μια ανάσα, να αποτελέσουν ένα στήριγμα για το χρήμα που χάθηκε τους τελευταίους μήνες.

       Όμως το κρίσιμο είναι τώρα να υλοποιηθεί το σχέδιο, με διαφάνεια, ταχύτητα και κυρίως χωρίς γραφειοκρατικές περιπλοκές.

       Και τούτο διότι η επανεκκίνηση της οικονομίας,  δεν μπορεί να περιμένει.

       Είναι γεγονός ότι το παν στα ανθρώπινα, είναι η αμεροληψία και η συνέπεια.

        Πρέπει λοιπόν να ζυγίζεις τα πάντα με τα ίδια μέτρα και τα ίδια σταθμά, να τα αντιμετωπίζεις με ακριβοδίκαιη συνέπεια και  αποφασιστικότητα, χωρίς να   χαμαιλεοντίζεις.

       Ωστόσο είναι αλήθεια ότι σήμερα στην κοινωνία, υπάρχουν δύο κυρίαρχες συμπεριφορές ανθρώπων.

       Η πρώτη, που είναι ορθολογική και  ρεαλιστική, παρ’ όλο που μπορεί να διατηρεί πλήθος όσες επιφυλάξεις, αποδέχεται τους περιορισμούς, αναγνωρίζει το βάρος των προσπαθειών της κυβέρνησης, αξιολογεί τα όποια πλεονεκτήματα διαμορφώθηκαν στην προηγούμενη φάση, αισιοδοξεί και το κυριότερο κινείται και δρα.

       Και η δεύτερη, που θέλει σχεδόν πάντα το ποτήρι μισοάδειο, που σχεδόν πάντα δυσφορεί, που μένει ανικανοποίητη, που παραμένει ακινητοποιημένη, που δεν δημιουργεί παρά αδρανεί και μεμψιμοιρεί.

       Τους ακούς να λένε για τα Voucher, να πετάνε ένα «ας μην υπερβάλουμε για την επιτυχία μας …», διαφωνούν ριζικά με το άνοιγμα των δημοτικών σχολείων,  διαμαρτύρονται και λένε πως τα χρήματα που έδωσε σε διάφορες επαγγελματικές τάξεις η κυβέρνηση, δεν φτάνουν.

       Καγχάζουν το κυβερνητικό έργο και μουρμουρίζουν  για τα μέτρα και τις ρυθμίσεις που ανακοινώνονται.

       Σε κάθε κυβερνητική ενέργεια βρίσκουν κάτι αρνητικό και εξαπολύουν μύδρους, με σκοπό φυσικά να αναμοχλεύσουν τα  ανακλαστικά του λαού.

       Δεν διστάζουν να πολιτικοποιήσουν  την ιατρική και ιατρικοποιήσουν την πολιτική.

       Αναπαράγουν  μερικά κουτσομπολιά από το διαδίκτυο, με στόχο να ροκανίσουν λίγο παραπάνω την κυβέρνηση και  πετάνε σκόρπιες κουβέντες με δόση καταστροφολογίας για την οικονομία.

       Κραυγάζουν, γιατί απλώς πρέπει να βρίσκονται «απέναντι».

       Όταν όμως έχουν μπροστά τους αποφασισμένους συνομιλητές, παριστάνουν τους αορίστως δυσαρεστημένους, τους γενικώς ανησυχούντες και τους απολιτίκ οργισμένους.

       Μέσα σε αυτή την αμφισβήτηση θεσμών και ειδικών, υπονομεύονται και η πραγματικότητα και η λογική. Όμως το  μόνο που τους  ενδιαφέρει είναι ο σκοπός.

       Όταν αυτή η πρακτική βοηθάει το σκοπό, τότε η «ασυμβίβαστη» μαχητικότητα επιβραβεύεται και ενισχύεται από τον πολιτικά «εκλεκτό» τους.

       Όμως επειδή οι ίδιοι δεν θέλουν να εκτεθούν πολιτικά, δεν τολμούννα αναφέρουν καθαρά ότι είναι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ.

       Είναι κοινός τόπος πως όλοι αυτοί δείχνουν το απεχθές τους πρόσωπο, το φανατισμό και την εμπάθειά τους.

       Ας αφήσουμε λοιπόν τους εξ ιδεολογίας και πεποιθήσεως μεμψιμοιρούντες, στην απόλυτη  μοναξιά τους.

-Ο κ. Αθανάσιος Μπουρούνης είναι  Επίτιμος Δ/ντής Σχολικής Μονάδας Δ.Ε.