Χλιδάτη η πράσινη ανάπτυξη Την ώρα που η κυβέρνηση προσπαθεί να κόψει απ’ όπου μπορεί μειώνοντας ακόμη και το – ταμπού για τους σοσιαλιστές – κοινωνικό κράτος, ο πρωθυπουργός επιμένει να μιλά για την (πανάκριβη) «πράσινη ανάπτυξη». Σ’ αυτήν αναφέρθηκε και χτες σε μια εντελώς θεωρητική ομιλία του κατά την 8η Σύνοδο Κορυφής Ευρωπαϊκής Ένωσης – Ασίας, στις Βρυξέλλες.

Στην ομιλία του ο πρωθυπουργός μίλησε για το νέο κεφάλαιο στις ελληνοκινεζικές σχέσεις και υπογράμμισε την σημασία της πράσινης ενέργειες όσον αφορά στη δημιουργία θέσεων εργασίας και την ανάπτυξη. Έκανε μάλιστα και ιδιαίτερη αναφορά στο βασισμένο στην πράσινη ανάπτυξη νέο αναπτυξιακό μοντέλο.

Είναι γνωστό ότι το θέμα της πράσινης ανάπτυξης αποτελεί ήδη από το 2009 θέμα συζήτησης σε συναντήσεις θεωρητικού περιεχομένου, όπως αυτές του Συμποσίου της Σύμης. Ήδη από τον Ιούλιο του 2009, στην Σκιάθο, λίγο πριν καταρρεύσουμε, ο σύμβουλος του πρωθυπουργού Τζόζεφ Στίγκλιτς μας είχε παροτρύνει να «σταματήσουμε να ασχολούμεθα με οτιδήποτε άλλο και να επικεντρώσουμε στην πράσινη ανάπτυξη»!

Το θέμα  είχε τεθεί νωρίτερα στο μαγευτικό θέρετρο Πουέρτο Βαγιάρτα, στο Ακαπούλκο, όπου συνεδρίασε η Σοσιαλιστική Διεθνής και εμπνευσμένη από το χλιδάτο περιβάλλον σκέφθηκε να βάλει ένα χλιδάτο θέμα όπως αυτό της πράσινης ανάπτυξης στην ατζέντα της. Να ΄χουμε να λέμε, δηλαδή.

Με την διαφορά, ότι η πράσινη ανάπτυξη είναι πολύ ακριβό εργαλείο. Και σίγουρα δεν μπορεί να μιλά γι’ αυτήν μια χώρα σαν την κατεστραμμένη Ελλάδα. Διότι απλούστατα δεν υπάρχουν χρήματα για κάτι τέτοιο. Και δεν περιμένει κανείς ο από πέρσι αναμενόμενος αναπτυξιακός νόμος να έχει οποιαδήποτε σχέση με την πράσινη ανάπτυξη.

Έτσι κι’ αλλιώς, για το σύνολο του ευρωπαϊκού νότου, θέμα πράσινης ανάπτυξης για τα επόμενα τουλάχιστον πενήντα χρόνια, δεν υπάρχει.

Η συζήτηση αυτή έχει ξεκινήσει εδώ και πολλά χρόνια στην Ε.Ε. και έχει διαπιστωθεί χάσμα αγεφύρωτο ανάμεσα στις βόρειες και στις νότιες χώρες. Οι βόρειες χώρες θέλουν την πράσινη ανάπτυξη – και έχουν τα μέσα για να την κάνουν πράξη – ενώ οι νότιες με τα μεγάλα χρέη, τα ελλείμματα και τις αποκλίνουσες οικονομίες δεν μπορούν ούτε καν να ονειρευτούν τέτοιες πολυτέλειες.

Για να αποκτήσει μια χώρα πράσινη ανάπτυξη πρέπει να ξεθεμελιωθούν όλες οι δομές της και οι υποδομές της και να γκρεμιστούν κτίρια. Δηλαδή πρέπει αυτή η χώρα να ξαναχτιστεί από την αρχή. Υπάρχει τέτοια δυνατότητα στην Ελλάδα; Όχι, βέβαια. Ούτε καν στην λιγότερο μαστιζόμενη από την οικονομική κρίση Ευρωπαϊκή Ένωση. Δηλαδή ούτε οι δανειστές μας δεν διανοούνται κάτι τέτοιο.