Ρε δεν αφήνετε τα σάπια….Γράφει ο
Κωστής Γκορτζής
Και όταν λέω σάπια εννοώ σάπια. Σάπια “ιδανικά”, σάπια “πατριωτικά”, σάπια ρητά και συνθήματα.
Οι στρατιωτικοί στους δρόμους, από κοντά και οι απόστρατοι, και έγινε το “έλα να δείς” στη διαδικτυακή …αγορά. Στρατιωτικοί και μη, δημοσιογράφοι και μη, σχετικοί και άσχετοι, έσπευσαν στην πλειονότητα να εκφράσουν Θλίψη, απογοήτευση, βδελυγμία και θυμό γιατί φτάσαμε στο σημείο οι στρατιωτικοί να διαδηλώνουν δημόσια την άποψή τους.
Οι στρατιωτικοί, λέει κάποιος αξιωματικός, εκφράζουν την “λάμπουσα πενία” και είναι αδιανόητο να εκφέρουν οικονομικά αιτήματα για το μέγιστο (ηθικά) λειτούργημα που επιτελούν. Άλλοι μιλούν για “αντιδεοντολογική ενέργεια”, άλλοι για … εσχάτη προδοσία, άλλοι για φτηνή συνδικαλιστική απρέπεια, άλλοι για αντισυνταγματικότητα και άλλοι για κατάντια…
Ναι, είναι κατάντια. Με τη ρετσινιά της χούντας, ολόκληρη η κοινωνία ασχολείται με την κατάντια των στρατιωτικών να διαδηλώνουν χωρίς να συνειδητοποιούν ότι το φαινόμενο αυτό είναι το έσχατο μιας κατάντιας ολόκληρης της κοινωνίας.
Ναι, ο στρατιωτικός ορκίστηκε να φυλάει πίστη στην Πατρίδα, τους Νόμους και τα ψηφίσματα του Κράτους και υπακοή στο Σύνταγμα.
Ναι, αλλά και ο γιατρός ορκίστηκε τον όρκο του Ιπποκράτη. Ναι, αλλά και ο Δικαστικός ορκίστηκε. Και ο Πανεπιστημιακός ορκίστηκε, ακόμα και ο απλός δάσκαλος και ο Φαρμακοποιός επίσης. Ορκίστηκαν να επιτελούν τα λειτουργήματά τους προς την κοινωνία. Αλλά αυτοί έχουν το δικαίωμα(;) να γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια Νόμους και Συντάγματα, να αφήνουν ασθενείς να υποφέρουν, να στερούν τα φάρμακα από την κοινωνία, να σταματούν την εκπαίδευση των νέων, απεργώντας, απέχοντας, κωλυσιεργώντας, διαδηλώνοντας. Όπως και οι πολιτικοί, πολλάκις ορκισθέντες, ξεσκίζουν τους Νόμους και τα Συντάγματα αυθαίρετα. Οι αρχές, οι αξίες, τα ιδανικά αφορούν φαίνεται αποκλειστικά στους στρατιωτικούς και λοιπούς ένστολους.
Αρχές, αξίες και ιδανικά που έχουν όμως σαπίσει ανεπανόρθωτα. Από την ατιμωρησία των κλεφτών και εθνοπροδοτών, από την ασυδοσία σε επιλεκτικές φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις, από τον κατακερματισμό της κοινωνίας σε προνομιούχους και μη. Γι αυτό, αφήστε τα σάπια… Δεν μετρούν, δυστυχώς, πια.
http://klafsigelos.wordpress.com/2012/09/24/%